Bir tutam, ego! Üç tutam, yakışıklılık! Azıcık akıllı, bayağı çapkın! Hiç olmayan terbiye, ve karşınızda Uraz Kandemir!
Hayatı sadece bir gecede değişen, Bade Esenler.
Bu hikaye zalim Şehrin, zalim Tozlarına gelsin.
Başlangıç tarihi : 18.02.2020
Bölüme başlamadan küçük yıldızımızı parlatmayı unutmayalım.
Kırmızı kalplerinizi bu satıra doldurabilirsiniz.
Lütfen satır aralarını boş bırakmayın. <3
Keyifli okumalar.
***
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
30.BÖLÜM: "GEÇMİŞİN ACI GERÇEĞİ"
Yanağımdan aşağıya süzülen göz yaşını silmek ile uğraşmadım. Karşıdan gelenleri görünce mecburen gözyaşlarımı elimin tersiyle sildim. Onun beni ağlarken görmesini istemiyorum.
"Bade," Tuğçe koşar adımlarla yanıma geldi, geldiği an konuşmaya başladı.
"Niye ağlıyorsun sen, abim nasıl?" Zorla da olsa gülümsemeye çalıştım.
"İçeride, Ahu yanında."Tuğçe omzuma elini koydu.
"Bunun için mi ağlıyorsun? Ağlama. Abimin yanına gireceğim, halledeceğim." Tuğçe'ye gülümseyerek baktım.
Melek gibi bir kalbi vardı.
"Teşekkür ederim ama buna gerek yok. Uraz tarafını çoktan seçmiş." Tuğçe çenesini sıvazladı. Düşünceli bir şekilde, kısa bir saniye yere baktı.
"Beni burada bekle." Başımı onaylar bir şekilde salladım. Tuğçe içeriye girdi, sırtımı iyice duvara yaslayarak içeriyi dinledim. Kapıyı kapatmamıştı, buda benim işime geldi.
"Abi, iyisin değil mi? Ahu çekilsene!" Kaşlarım hızlıca çatıldı.
Ahu, Uraz'a yakın.
Ufuk tam yanıma gelince başımı ona çevirdim. Gölgem gibi peşimde.
"Bacım, ne yapıyorsun sen?"
"Ne yapıyor gibi duruyorum?" Ufuk ensesini kaşıdı.
"Sırtı kaşınan insanlar gibi, kaşıntıyı geçirmek için her yolu deneyen insanlar gibi." Gözlerimi devirdim.
"Seni kim getirdi?" Uraz'ın kaba ses tonunu duyunca, dinlemeye başladım.
"Ufuk getirdi. Evde meraktan çatlayacaktım, iyisin değil mi? Abilerin abisi."
"Yakışıklı benim ufak bir işim var akşama doğru gelirim, çok özleme beni." Yumruklarımı sıkmaya başladım. Ahu hızlı adımlar ile odayı terk etmiş, beni fark etmemişti.
Uraz seni niye özlesin? Gıcık.
"Abi şu kadın gelmesin, ne gerek var? Gereksiz hava boşluğu." Tuğçe'nin dediği şey ile keyfim yerine geldi.
"Onun yerine, böyle hafif uzun. Saçları çok güzel olan, fiziği de aynen öyle. Senin yanına pek yakışan birisi gelse ne güzel olur." Başımı iyice duvara yasladım.
