Bir tutam, ego! Üç tutam, yakışıklılık! Azıcık akıllı, bayağı çapkın! Hiç olmayan terbiye, ve karşınızda Uraz Kandemir!
Hayatı sadece bir gecede değişen, Bade Esenler.
Bu hikaye zalim Şehrin, zalim Tozlarına gelsin.
Başlangıç tarihi : 18.02.2020
Bölüme başlamadan küçük yıldızımızı parlatmayı unutmayalım.
Buraya kırmızı kalplerinizi Bade ve Uraz için bırakabilirsiniz. <3
Bir daha ki bölüm vote sayıları yükselmeden gelmeyecek, uzun bir bölüm yazdım lütfen emeğe saygı.
Keyifli okumalar.
***
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
56.BÖLÜM: "KARMAN ÇORMAN HAYATLAR"
Dünyaya gözümüzü açtığımız ilk gün her şeyden habersiziz. Annemiz yemeğimizi verirse yeriz, üstümüzü değiştirir, banyo yaparsa temiz kalırız. Bebek olmak kimi zaman çok güzeldir çünkü dünyaya ilk defa geliyorsun ve karman çorman hayatları sanki çok düzgünmüş gibi görüyorsun. Oysa ki büyüdükçe her şey yerli yerine oturuyor, hayatımız hiçte düzgün değilmiş. Sıkıntılar çoğalıyor. Bazıları parasızlık, açlık, sevgiliden ayrılma, anne baba baskısı, adaletsizlik. Bu bazı insanların gözüne küçük gelen sorunlar, bazılarına bir dağ oluyor. O dağı yıkamıyor, altında kalıyorlar. Bekliyorlar ki birisi gelip yıkacak, kendisini kurtaracak. Burası fani dünya kimse, başka birisi için kolunu kımıldatmaz. Maalesef ki hayatın acı gerçeği de budur. Her tatlı şeyin birde acısı vardır. O acı birimizi yakar, birimize merhem olur. Bazı yeni doğuşlar vardır ki, yükselmeye çalıştığı an en dibe batar. O en dipte kendi bataklığında boğulur. Kendini en zirvede sanır ama en dipte kimsesiz bir şekilde çürür, duvarı nem insanı gam çürüttüğü gibi.
"Ne demek istiyor bu geri zekalı?" Uraz, kağıdı buruşturdu.
"Kim bu abi?" Tuğçe'nin sorusunu ben hemen yanıtladım.
"Önemli birisi değil Tuğçecim sen hadi aşağıya in bende geliyorum şimdi beraber kahvaltı hazırlayalım." Dediğimde, Tuğçe başını onaylar anlamda salladı ve aşağıya indi. Onun gittiğinden emin olduktan sonra Uraz'a döndüm. Kâğıdı buruşturmaktan toz hâline gelecekti birazdan.
"Kâğıdı eritmek mi istiyorsun sevgilim?" Dediğimde, Uraz bana doğru döndü.
"Sevgilim mi?" Diye, saf saf sordu bende gülümsedim ve başımı onaylar anlamda salladım.
"Kocamı tercih ederim." Deyip, kağıdı bir yere attı. Daha sonrasında banyoya geçti. O notu alıp ben okudum. O içeriye girdi, bize hiçbir şey yapamaz. Sadece boşa tehdit ediyor.
Kâğıdı tekrar eski yerine koyarak yatağın örtüsünü düzeltip odadan çıktım, aşağıya indim. Tuğçe çayı demliyordu, bizim hızlıca kahvaltı yapıp hastaneye gitmemiz lazım. Babam şimdi kendini ne kadar yalnız hissetmiştir. Tamda dediğim gibi hızlıca bir kahvaltı yapıp Tuğçe, Uraz ve ben evden çıktık.
"Abi sana bir yakışıklılık gelmiş vallahi bak." Tuğçe, aramıza başını sokarak bunu dedi. Uraz ise bundan memnun olurmuş gibi gülümsedi. Birisi onu övünce beyefendinin hoşuna gidiyor.
