Bir tutam, ego! Üç tutam, yakışıklılık! Azıcık akıllı, bayağı çapkın! Hiç olmayan terbiye, ve karşınızda Uraz Kandemir!
Hayatı sadece bir gecede değişen, Bade Esenler.
Bu hikaye zalim Şehrin, zalim Tozlarına gelsin.
Başlangıç tarihi : 18.02.2020
Bölüme başlamadan küçük yıldızı parlatmayı unurmayalım.
Keyifli okumalar diliyorum
Beğendiğiniz her satıra 🖤 koyabilirsiniz.
***
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
6.BÖLÜM: "DUYGULARIN DANSI"
Gözlerimi açtığımda ilk gördüğüm boşluktu. Uraz yoktu. Perdeler, kapanmıştı. Belkide ben uyuduktan sonra gitmişti. Ne yapmıştı bilmiyorum.
Müneccisi değilim.
"Ne bekliyorsun, sabaha kadar duracak mı seninle?" Kendi kendim ile konuşmayı yarıda bırakıp yataktan kalktım. Yatağı düzelttim. Kısa bir göz gezdirip, aynanın karşısına geçtim. Saçlarımı elimden geldiğince düzelttim. Dün gece Uraz'ın dokunduğu yere dokundum. Sanki ellerini tutmuş gibi hissettim. Ellerimiz ikinci deda birbirine değmiş gibi hissettim. Aynada son kez kendime baktıktan sonra, kapının yanına gittim. Kulpunu aşağıya indirip, çıktım.
Etraf yine çok sessizdi. Yavaş adımlar ile merdivenden aşağıya indim. İndikçe burnuma kokular geliyordu. Yanık kokusu gibiydi. Hızlıca merdivenleri indim. Bu koku mutfaktan geliyordu. Yangın var korkusu ile hemen içeriye girdim.
"Hay, ben böyle işin!" Buda Uraz'ın sesiydi. Kapının pervazına elimi koydum. Başımı içeriye uzattım. Gördüğüm manzara karşısında ufak çaplı bir şok yaşadım. Uraz benim geldiğimi anlamış olacak ki arkasını döndü.
"Kolay gelsin." İçeriye girdim. Burası savaş alanı gibiydi. Yumurtalar tezgahın her bir yerinde halının üzerinde zeytin ve domates. Meyve suyunu açmaya çalışmış, ki patlamış. Berbat görünüyordu.
"Ne olmuş burada?" Uraz, ensesini kaşıdı.
"Korumalar yapmış." Gözlerine baktım. Baktığım an başka tarafa baktı. Alt dudağımı ısırdım.
"Onun için üzerinde önlük var, anladım." Yeni fark ediyordu, önlüğü hemen çıkardı. Mutfağın bir köşesine attı.
Bu yaptığı hareket ile gözlerimi devirdim. Çıkıp erkek gibi ben yaptım dese? Ne olur yani?
"İç savaş çıkmış resmen." Yere dökülen malzemeler çok kötü görünüyordu. Uraz, ellerini beline koydu.
Bir anne edâsı seziyorum.
"İşte korumalar ne yaparsın? Pek iş bilmiyorlar." Başımı salladım. Gülmemek için zor duruyorum şu anda, eğer zor durmasan basacağım kahkahayı.
Ayıp olacak adama.
"Anladım." Alt dudağımı kemirmekten acımıştı artık. Uraz, arkama baktı. Onunla eş zamanlı olarak bende döndüm.
