23.BÖLÜM: "KAFAYI KEMİREN DÜŞÜNCELER"

36.1K 1.8K 825
                                    

Bölüme başlamadan, küçük yıldızımızı parlatmayı unutmayalım.

Kırmızı kalplerinizi  bu satıra doldurabilirsiniz.

Keyifli okumalar.

***

***

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

23.BÖLÜM: "KAFAYI KEMİREN DÜŞÜNCELER"

Karşımdaki adama şaşkınca baktım. Bana kızım diyor, çokta normal karşılamam beklenmez.

"Bade kızım," Uraz önüne geçti.

"Bizim alnımızda enayi falan mı yazıyor?" Babam olduğunu iddia eden adam, Uraz'a baktı.

"Sen neyi oluyorsun?" Uraz, cevap veremedi. Ben tek kelime edemiyordum.

"Bende öyle tahmin etmiştim, şimdi kenara çekil delikanlı." Uraz, önümde öyle bir duruyordu ki duvar misali. Uraz'ın yanına gidip koluna dokundum.

"Konuşalım." Uraz, adama öldürücü bakışlar atıyordu. Geriye çekildi.

"Kızım beni dinle. Sana anlatacak çok şeyim var." Gözlerinde pişmanlık, hayatın verdiği yorgunluk, üzüntü her şey vardı. Boğazımdaki yumrudan kurtularak, konuşmaya başladım.

"Tabii, konuşalım." Benimde bir açıklamaya ihtiyacım vardı. Yanıma kadar geldi.

"Aykut Karakuş." Gülümsedi, ben ifadesiz bir şekilde suratına bakıyordum. Şu anda ona inanmak istemiyordum. Ya annem benim, kanımdan canımdan bir parça değilse? Bunun korkusu vardı, üzerimde.

"Geçelim mi, şöyle?" Eli ile gösterdiği yere baktım. Uraz'dan biraz uzaktaydı. Başımı onaylar bir şekilde salladım.

İsminin Aykut olduğunu az önce öğrendiğim adam, tam karşıma geçti. Boğazını temizleyip, lafına başladı.

"Seni bulmak için kimlere sordum bir bilsen, kızım. Sonunda buldum, bırakmaya hiç niyetim yok." Saçıma dokunmak için, elini kaldırdı. Bir kaç adım geriye gitti. Uraz'a baktığımda, pür dikkat bizi izlediğini gördüm.

Gerginlik olmaması için, normal karşılamam gerek.

"Annem," Başımı yere eğdim, dişlerimi sıkıp tekrardan başımı kaldırdım.

"Eğer izin verirsen, her şeyi tüm gerçekliğiyle anlatacağım." Sessiz kaldım. Babam olduğunu iddia eden adam, derin bir nefes aldı.

"Rıfat ile annen zoraki evlendiler. Annen istemedi, baban bir kere anneni görmüş ve beğenmişti. Biz o zamanları, annen ile görüşüyorduk." Anlatmak istediği başka bir şey var gibiydi.

"Düşünmeden hareket ettiğimiz bir geceydi," Ne demek istediğini şu anda net bir şekilde anlamıştım. Evlenmeden beni yapmışlardı.

"Annen hamile kaldı. Çok ağladı, ben çok sevindim. O ise ya babam duyarsa? Derdindeydi," Uraz'a kaydı bakışlarım, kendini zor tutuyor gibiydi.

ŞEHRİN TOZU | TAMAMLANDIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin