Bir tutam, ego! Üç tutam, yakışıklılık! Azıcık akıllı, bayağı çapkın! Hiç olmayan terbiye, ve karşınızda Uraz Kandemir!
Hayatı sadece bir gecede değişen, Bade Esenler.
Bu hikaye zalim Şehrin, zalim Tozlarına gelsin.
Başlangıç tarihi : 18.02.2020
Bölüme başlamadan küçük yıldızımızı parlatmayı unutmayalım.
Kırmızı kalplerinizi bu satıra doldurabilirsiniz.
Keyifli okumalar
Aiyana.
***
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
16.BÖLÜM: "BEKLENMEDİK SONLAR"
Günaydın, gökyüzü!
Günaydın, güneş!
Günaydın, kuşlar!
Perdeyi sonuna kadar çektim. Bütün gece bir sağa bir sola döne döne uyumayı başarabilmiştim. Odada bulunan gardırobun önüne geldim, içini açtım. Kıyafetler vardı. Kullansam bir şey olmaz bence. Artık eşofman giymek istemiyorum.
Siyah kalın kemerli pileli pantolon, üzerine de beyaz bir tişört aldım. Üzerimdeki değişik kıyafeti yavaşça çıkardım. Gördüğüm bandaj ile yüzümü buruşturdum. Bu yara nasıl geçecek?
Altımdaki eşofmanıda çıkarttıktan sonra, pantolonu yavaşça giydim. Kemerini fazla sıkı olmayacak şekilde taktım. Pileli oluşu belim ile uyum içinde olmuştu. Beyaz tişörtü pantolonumun içine sıkıştırdım. Çıkardığım kıyafetleri, banyoya götürdüm. Aynanın karşısına geçip ellerimi tarak gibi yapıp saçlarımı düzelttim.
Bu hazırlık neden? Bende bilmiyorum.
Buklelerimiomzumun arkasına attıktan sonra, banyodan çıktım. Derin bir nefes aldım. Şimdi odadan çıkabilirim. Kapının önüne geldiğimde, kulpunu tuttum. Benim ile beraber birisi daha açtı. O hızlı açılma nedeniyle, kapı alnıma geldi. Acı ile yüzümü buruşturdum.
"OFF! ALNIM!" Zaten her yerim acıyordu. Çok güzel birde bu eklendi. Birinin elini elimin üzerinde hissedince, bakışlarımı yukarıya çevirdim.
"Kapının hemen arkasında durmaman gerektiğini, öğretmediler mi sana?" Dedi, Uraz. Kaşlarımı çattım. Şimdi bir şey diyeceğim, koltuk gibi yerine oturacak!
"Farz etki öğretmediler, sana kapıyı tıklatmadangirmemeyiöğretmediler mi?" Uraz, alnımdaki bakışlarını gözlerime çevirdi.
"Çatma kaşlarını, çocuğunda öyle olur." Dedi, kaşlarımı düzelttim.
"Batıl inançlar onlar." Dedim, Uraz elini alnımdan çekti.
"Ben şahsen çocuğum öyle olsun istemem." Batıl inanç dediğimi duymadı mı bu? Bir adım üzerime yaklaştı.
"Annesi gibi, güzel olsun isterim. Benim gibi yakışıklı olsun isterim." Gülümsedim,
