Bir tutam, ego! Üç tutam, yakışıklılık! Azıcık akıllı, bayağı çapkın! Hiç olmayan terbiye, ve karşınızda Uraz Kandemir!
Hayatı sadece bir gecede değişen, Bade Esenler.
Bu hikaye zalim Şehrin, zalim Tozlarına gelsin.
Başlangıç tarihi : 18.02.2020
Bölüme başlamadan küçük yıldızımızı parlatmayı unutmayalım.
Kırmızı kalplerinizi bu satıra dolduralım.
Keyifli okumalar.
***
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
37.BÖLÜM: "DAVETSİZ DAVETLİ"
İlk 15 saniye masada ki herkes birbirine baktı. Uraz, alaylı bir ifade ile bakmaya devam ediyordu. Sesli bir şekilde yutkundum.
"Bunu sana ailen anlatsa bence daha iyi olur Can cığım." Dedi, Ahu. Yüzüne baktım ve ciddi bir ifade ile konuşmaya başladım.
"Aynı fikirde olmamız ne kadar güzel." Dedim, Ahu tehditkar bir ifade ile baktı.
"Evet, öyle." Dedi, masa da su olmadığı için kalktım masada ki gözler bana çevrildi.
"Su alacağım." Dedim, hızlıca salondan çıktım. İçeride kuzumu kurda bıraktım ama su ihtiyacımı gidermem gerekiyor.
Dolaptan bardak aldım, musluğu açıp yarısına kadar su koydum. Musluğu kapattım, arkamı döneceğim esnada Uraz'ın kokusu burnuma doldu. Sanırım arkamdaydı. Bardağı elimde sıkıca tuttum. Uraz iri parmaklı ellerini tezgahın iki yanına koydu ben hızlıca arkamı döndüm.
"Uraz, içeride herkes var. Ne yapıyorsun sen!" Dedim, Uraz dilini damağına çarptırıpcıkladı.
"Yemek ile meşguller." Dedi, elimde ki su bardağına baktı.
"Hem sen niye her dakika peşimdesin?" Dedim, yüzüme yaklaştı.
"Özlemiş olamaz mıyım?" Dedi, dilini dışarıya çıkarttığını gördüm. Alt dudağında, dilini uzun bir süre gezindirdi.
"Olabilir misin?" Dedim, elimde ki bardağı tezgaha bıraktım.
"Bilmem, deneyip test etmeliyim." Dedi, ben kollarımı boynuna doladım. Uraz'ın dudağının yanı hafifçe kıvrıldı. Dudaklarını dudaklarımın üzerine bastırdı. Uzunca bir öptü. Öperken aynı zamanda derin bir nefes aldı.
"Çok özlemişim." Dedi içeriden ayak sesleri gelince hızlıca Uraz'dan ayrıldım, su içer gibi yaptım. Uraz ise elma yiyor gibi.
"Yakışıklım biz çıkıyoruz." Bi zahmet artık, git yani.
"Hay hay." Uraz'ın çapkın sesini duyduğumda sinirlice ona döndüm. Ama Uraz bana bakıyordu.
Yutkundum, Ahu'ya doğru çevirdim bakışlarımı. O da tabii sinirliydi. Bu siniri fazla sürmedi, mutfaktan çıktı. Bende ardından Can'ı geçirmek için çıktım. Dış kapıyı açtım. Can, Ahu'nun elini tutuyordu. Beni gördüğü an elini bıraktı ve dibime kadar geldi.
