Bir tutam, ego! Üç tutam, yakışıklılık! Azıcık akıllı, bayağı çapkın! Hiç olmayan terbiye, ve karşınızda Uraz Kandemir!
Hayatı sadece bir gecede değişen, Bade Esenler.
Bu hikaye zalim Şehrin, zalim Tozlarına gelsin.
Başlangıç tarihi : 18.02.2020
Bölüme başlamadan küçük yıldızımızı parlatmayı unutmayalım.
Kırmızı kalplerinizi bu satıra alalım.
Keyifli okumalar.
***
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
42.BÖLÜM: "ANILARIN YERİ"
Başımda ki şiddetli ağrı nedeniyle gözlerimi açmak zorunda kaldım. Sanki bir bıçak ile beynimi kesmişlerdi, sokup sokup tekrar çıkarıyorlardı. Üzerimde ağırlık vardı. Gözlerimi bir kaç kez kıprıştırdım, sonunda açmayı başardığımda bunun Uraz olduğunu gördüm.
Kollarını belime sarmıştı. Başını tam karnımın üzerine koymuştu, tüm bedeni zaten üzerimdeydi. Dün ki olanları hatırlamaya çalıştım. Bana yaptıkları şakayı, ondan sonrasını. Bara gittiğime kadar hatırlıyordum.
"KALK!" Kendi sesimden başıma yine ağrılar girmişti.
Uraz yüzünü buruşturdu. Öyle kolay affedecek değilim. Böyle şaka düşmanına yapılmaz. Kafasını karnımdan kaldırıp, çenesini koydu.
"Sana da günaydın." Dedi, gözlerimi devirdim. Bu komik ve tatlı haline karşı ben sinirli durmaya çalıştım.
"Ne hakla üzerime yatıyorsun?" Dedim, Uraz birazcık daha yukarıya çıktı. Yüzlerimizin arasında çok az bir mesafe vardı.
"Sen biraz daha kulağımın dibinde cırlamaya devam et," Dedi ve derin bir nefes aldı. Gözleri dudaklarıma kaydı.
"Sadece üstüne yatmakla kalmayacağım."Dedi, sessiz bir şekilde yutkundum. Bu sapık herifin ne yapacağı hiç belli olmaz.
"Sapık." Dedim, Uraz elini sağ bacağım da gezindirdi. Etkileyici bakışları ile baktı.
"Sapık nasıl olunur bilmem." Dedi, aynı onun gibi yüzüne yaklaştım.
"Şu anda yaptığın gibi olur." Dedim, Uraz bacağımda ki elini çekti ve yavaşça yukarıya doğru götürdü. Bu içimin bir garip olmasına neden oldu.
"O zaman devam edebilirim. Sonuçta sapık damgasını yedim." Dedi, alaycı bir tavır ile baktı.
"Seni döverim adam." Dudaklarıma yaklaştı. Tam üzerinde bekletti, kendimi sıktım.
"Senin elinden olacaksa," Dedi ve dudaklarımdayken derin bir nefes aldı. "Olur kadınım."
"Elleşme bana, sana sinirliyim." Dedim, Uraz gözlerimin en içine baktı.
"O mevzuyu affetmen için ne yapabilirim?" Dedi, bana yakın olması konuşmama müsaade etmiyordu.
"Hiçbir şey yapamazsın Uraz." Dedim, o konuşmazken ben devam ettim.
