Bir tutam, ego! Üç tutam, yakışıklılık! Azıcık akıllı, bayağı çapkın! Hiç olmayan terbiye, ve karşınızda Uraz Kandemir!
Hayatı sadece bir gecede değişen, Bade Esenler.
Bu hikaye zalim Şehrin, zalim Tozlarına gelsin.
Başlangıç tarihi : 18.02.2020
Bölüme başlamadan küçük yıldızımızı parlatmayı unutmayalım.
Başlama saatlerinizi bu satıra alalım.
Keyifli okumalar.
***
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
29.BÖLÜM: "SESSİZ ÇIĞLIK"
Gözümün önünde onu bir rüzgâr misali geçirdiler. Öylece baktım. Aykut babam omzuma elini koydu.
"Kızım, iyi misin?" Dolu olan gözlerimi babama çevirdim.
"Ona bir şey olmaz değil mi?" Dudaklarım titriyordu. Aykut babam, cevap vermedi.
Daha fazla dışarıda durmak istemediğim için içeriye girdim. Uraz'ı götürdükleri yere koşar adımlarla ilerledim.
Ameliyathanenin içerisine girdiler, ben bir daha onu göremedim.
Duvarın dibine sindim. Başımı ellerimin arasına aldım, sakinleşmeye çalıştım.
Kirpiklerimde asılı duran göz yaşlarımı elimin tersi ile silerek başımı yukarıya kaldırdım.
Tanrım, ne olur yardım et!
Önüme gelen saçlarımı elimin tersi ile ittim. Aykut babam ve Ufuk karşı tarafıma oturmuşlardı. Oturamadım ve ayağa kalktım. Gezinmeye başladım. Tırnaklarımıkemiriyordum, her zaman yaptığım gibi. Bir ara babam ile dikişlerimi aldırdık. Uraz'ın isteği, yerine getirdim. Ameliyathaneye bakarken, arkamdan bir ses yükseldi.
Bakışlarımı tekrardan ameliyathaneye çevirdim. Topuklu ayakkabılarının sesi fayansta yankılanınca sinirlerim alt üst oldu.
"Durumu nasılmış, söylediler mi?" Derin bir nefes aldım. Ahu'ya döndüm.
"Daha yeni girdi, bizde bilmiyoruz." Dedim ve arkama döndüm.
Onunla muhattap olmak şu anda istediğim en son şey. Ahu da bir köşeye oturdu. Göz yaşlarımı saklamaktan yoruldum.
"Uraz Kandemir, yakınıyım. Nerede?" Sesin geldiği yöne çevirdim başımı. Genç bir erkekti, ben bu adamı hiç görmedim. Kaşlarım hızlıca çatıldı. Yanımıza kadar geldi.
"Selâmün aleyküm" Sesinin tonu çok kabaydı, aynı Uraz'dı.
"Aleyküm selam." Dedim, adamın bakışları bana çevrildi.
"Siz Bade olmalısınız, bende Savaş Sarsılmaz." Elini uzattı, bu adamdan bahsettiğini hiç duymadım. Uzattığı elini tuttum.
"Beni tanıyorsun zaten." Dedim ve elimi geri çektim.
