Bir tutam, ego! Üç tutam, yakışıklılık! Azıcık akıllı, bayağı çapkın! Hiç olmayan terbiye, ve karşınızda Uraz Kandemir!
Hayatı sadece bir gecede değişen, Bade Esenler.
Bu hikaye zalim Şehrin, zalim Tozlarına gelsin.
Başlangıç tarihi : 18.02.2020
Bölüme başlamadan küçük yıldızımızı parlatmayı unutmayalım.
Kırmızı kalplerinizi bu satıra.
Keyifli okumalar.
***
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
25.BÖLÜM: "ANLAMI DERİN SÖZLER"
Uraz'ın dediği şey ile suratına öylece baktım. O ise çok sinirli gözüküyordu. Aramızdaki sessizliği telefonumun zil sesi böldü. Kafamı o tarafa çevirdim, Aykut arıyordu. Baba demem gerekiyor belkide. Alıp, açtım.
"Alo?"
"Kızım, DNA testi sonuçları çıkmış. Seninle konuşmak istiyorum, oraya geliyorum." Deyip, telefonu kapattı. Sesinde anlamadığım bir şekilde fazlaca heyecan vardı.
"Ne diyor?" Uraz'ın sorusu ile bakışlarımı ona çevirdim.
"Buraya gelecekmiş, konuşacakmış." Dedim. Uraz bu dediğimden pek memnunmuş gibi gözükmüyordu.
"Konuşmayacak. Oda da otur, çıkma!" Odadan çıkıp, kapıyı kilitledi. Benim cevap vermemi beklememişti bile, kapıyı kilitlediğin duyunca kapının önüne gittim. Vurmaya başladım.
"Uraz aç şu kapıyı, beni buraya kapatamazsın!" Beni esir olarak tutuyordu. Şu anda kaldığım durum, esir olma durumu. Kapıyı tekmelemeye başladım. Uraz böyle birisi değil, beni resmen buraya kapattı.
"URAZ AÇ KAPIYI!" Tekmelemeyi bırakıp, balkona çıktım. Fazlada yüksek değilmiş. Sırtımdaki dikişler aklıma geldiğinde, bu davranıştan vazgeçtim.
Saçlarımı arkama atıp, odanın içerisine volta atmaya başladım. Uraz nefret ettiğim bir şeyi bana az önce yaptı. Korkularımı, bana az önce yaşattı. Bir süre sonra, dışarıdan araba sesleri geldi. Pencerenin arkasından baktım. Biyolojik babam, arabadan indi.
"Kızım, geldim ben!" Bağırmıştı, ben tam balkona çıkacağım esnada, Uraz'ı gördüm. Babamın üzerine yürüdü.
"Bende sana verecek kız yok. Nasıl geldiysen, yolu biliyorsundur. Aynı şekilde git." Dediğini duydum, biyolojik babam Uraz'ın dibine kadar geldi. Ona bir şey söyledi, ama duyamadım. Uraz o dediğinden sonra yumruklarını sıkmaya başladı. Öfkeden delirtecek, ne söyledi acaba?
"BADE!" Aykut'un sesini duyduğumda, balkona çıktım. Uraz'ın da bakışları bana çevrildi.
"Kızım gel hadi, konuşalım."
"Gir içeriye!" Uraz'ı ilk defa bu kadar sinirli görüyorum. Özellikle bana karşı, daha da sinirli. Uraz babamı orada bırakıp, içeriye girdi. Ne yaptığını anlamıyordum, kapım gürültülü bir şekilde açıldığında, balkondan çıkıp odamın içerisine girdim.
