Stray Kids - Çevirileri 2 √

Jeongin

[22:27]

Bu onun kendi hatasıydı ve başka hiç kimsenin değildi, Jeongin'in düşündüğü şey buydu.

Bu onun hatasıydı, basit ve kolayca, sadece hayır diyebilirdi.

Hayır, yapamazdı, sen bu kadar kibarca sorduğunda ve güzel gözlerini ona diktiğinde.

Adil olmak gerekirse, ikiside değildi, çünkü birinden eve giderken kucağına oturmayı isteseydin kim sana hayır diyebilirdi ki?

Jeongin bugün seni bikinili gördükten sonra senin yanında zor zamanlar geçireceğini biliyordu.

Arkadaş grubunuz, katlanmak zorunda olduğunuz dayanılmaz yaz sonu sıcaklıkları nedeniyle en yakın göle gitmeye karar vermişti.

Başlangıçta iki araba ile gittiniz, ancak birkaç kişi erken ayrıldı, bu yüzden Chan'ın arabası için çok fazla kişi kaldı.

Ve siz ikiniz eve böyle dönüyordunuz. Chan'ın arabasının arkasında oturuyorsunuz, yarı yarıya onun kucağındasınız ve o bir süredir sana aşık olduğu için içten içe çıldırıyor ve bu onun masumsu kalbi için fazla bunaltıcıydı. 

Kapalı göz kapaklarının arkasından senin suya daldıktan sonra havalanmak için yukarı çıktığın zamanki zihin resimleri yanıp sönüyor; saçlarınız sudan geriye doğru düzleşmişti ve kıvrımlarınızın üzerinde neredeyse alaycı bir şekilde bedeninden aşağıya yuvarlanan damlalar vardı.

Jeongin gözlerini tekrar açtığında yutkundu, elleriyle ne yapacağını bilemedi.

Elleriniz ikinizin de önünde chan'ın koltuk başlığında.

Mümkün olduğu kadar bacaklarının üzerine oturmaya çalıştığınızı fark ediyor, ki bunun için minnettar ama yine de her şey çok fazla.

Ancak o sizin de benzer düşüncelere sahip olduğunuzu bilmiyor.

Ne zaman bu kadar yapılı oldu? Daha geçen yaz bebekti, teknik olarak hâlâ öyle ama kesinlikle artık öyle görünmüyor.

Kafanızda, sanki bir kilo bile ağırlığınız yokmuş gibi, sizi kaldırıp suya attığı anı tekrar edip duruyorsunuz.

Omuzları genişlemişti ve beli daha da incelmişti, güçlü kalçaları ve kollarıyla birleştiğinde, diğer tüm kızlar da aval aval bakıyordu ama fark etmemişti bile.

Şu anda üzerinden geçmekte olduğunuz eski caddede üzerindeki bir delik yüzünden Chan'ın arabası sarsıldığında ikiniz de hayallerinizden fırladınız.

Yoldaki şey o kadar sertti ki yanlışlıkla koltuk başlığını bırakıp tekrar jeongin'in kasıklarına kayarak nefesinin altından küfretmesine neden oldu.

"Kahretsin, üzgünüm" diyorsunuz, tekrar pencereden dışarı bakmadan ve gökten yağmurun yağmaya başladığını fark etmeden önce küçük bir gülümsemeyi zorlayarak.

Kendini yukarı çekmek için tekrar chan'ın koltuğuna tutunmaya çalıştığında "tamam" diye mırıldanıyor ama sonra araba tekrar çarparak seni bir kez daha geriye düşürüyor.

"Siktir, göremiyorum", chan'ın boğuştuğunu ve yolcu koltuğunda jisung'un ona kenara çekmesini söylemeye başladığını çünkü hepinizin biryerlere çarpacağından korktuğunu söylediğini duyuyorsunuz.

Kendini yukarı çekmeye çalışmaktan vazgeçiyorsun ve öylece kalıyorsun, kıçın jeongin'in kasıklarına bastırılıyor.

Zihni tekrar çılgına döndüğü için normalden daha ağır nefes almaya başlıyor.

Bu, sahip olduğu her fırsatta, bugünün tamamı boyunca açıkta kalan cildinize attığı kaçamak bakışların bir karmasıydı.

Birkaç kez paylaştığınız masum, şakacı dokunuşlardan bahsetmiyorum bile, muhtemelen çok fazla sorun olmuyordu; çünkü herkes böyle davranıyordu.

Ama bu yine de senden hoşlandığı gerçeğini değiştirmiyor.

Çok yakınsın, çıplak, sıcak bacakların onun çıplak dizlerine sürtülüyor-

Ama seni çok fazla düşünmekten henüz kendini alamadığında araba tekrar sarsılır ve kıçının kasıklarına deymene ek sürtünmesi onun senin altında sertleşmesine neden olur.

Jeongin umutsuzca altınızda yer değiştirerek bu sıkıntıyı onarmaya çalışıyor ama bu onu daha da sertleştiriyor.

Çünkü şimdi sen de bunu hissediyorsun ve pencereden dışarı bakarken gözlerin daha da büyüyor, jisung'un böyle havalarda araba kazalarıyla ilgili bir korku hikayesi anlatmasını bile dinlemiyorsunuz.

İri ve sertti ve sağ popo yanağınıza bastırılıyordu.

Hafifçe ona dönersiniz, hareket tek başına ondan sessiz bir yutkunma sesi çıkarır, sadece sen duyabilirsin, çünkü diğerleri çıldırmakla çok meşguldür.

Evet, sen de çıldırıyorsun, ama farklı bir nedenle.

"Çok üzgünüm y/n ben-" diye fısıldadı, neredeyse sessizce, utançtan öfkeyle kızardı.

"hayır hayır, sorun değil, üzgünüm - yol engebeli ve - bu senin hatan değil" diye onu yumuşak bir şekilde temin edersiniz, derin bir nefes alır ve hafifçe gülümser.

Tekrar önünüze döndüğünüzde kendini yumruklamak istiyor.

Bundan sonra seninle bir şansı olması mümkün değildi... yoksa mümkün müydü?

_________________________

*derin nefes* 

Yemin ederim okurken onlardan daha çok gerildim.