•felix seni bir yavru kedi sahiplenmeye ikna ediyor•
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"y/n, lütfen," diye somurtuyor felix sana ama gözlerini kimya ödevine odaklıyorsun, ona baktığın anda kararlılığının parçalanacağını bilerek.
"hayır dedim."
"y/n!" erkek arkadaşın ağlıyormuş gibi bir sesle. "kavuna nasıl hayır diyebilirsin?"
Tanrı aşkına. Defterinizden başınızı kaldırıp nihayet aranızda yatakta oturan küçük siyah kedi yavrusuna odaklanıyorsunuz. sanki iradenizin zayıfladığını hissedebiliyormuş gibi, kavun muhtemelen şimdiye kadar duyduğunuz en şirin miyavlamayı çıkarır.
"Aman tanrım, tamam, o bizimle kalacak" diye yumuşadın, bu kadar kolay pes ettiğin için kendini çoktan azarlayarak. "ama o senin sorumluluğunda, lix. yavru kediler çok zahmetli. "
"Teşekkürler, teşekkürler, teşekkürler, teşekkürler, teşekkürler!" diye mırıldanıyor, yüzünüze milyonlarca öpücük konduruyor. bu arada kavun sessizce mırıldanarak kucağınıza sürünerek girer.
"Tamam, belki onunla ikimiz de ilgileniriz," kendine rağmen gülümsüyorsun, kavunun başını hafifçe okşayarak.
felix kollarını senin beline doladı ve birkaç parmağını kavunun sırtından aşağı doğru okşamak için uzandı. minik kedi yavrusu bu duyguyla uykusunda seğiriyor.
"Bak, senin yaptığın o kıpırdama şeyini yapıyor," diye gözlemliyor Felix, diğer elini sırtında gezdirirken ve sen de aynı şekilde titrediğinde yüksek sesle gülerek. "çok tatlısın bebeğim."
