Değmesin Ellerimiz ~AYRAZ~

16.Bölüm

Poyraz acıyla bağırırken dizini tutuyordu. Önden ben olmak üzere hepimiz yanına koştuk. Hemen yanına çöktüm.

"Poyraz! Ne oldu bir şey söyle! Ne oldu neren acıyor?"

Sergen'in kolumdan tutmasıyla ona döndüm.

"Ayşe izin ver Metin abi baksın."

Gözlerimden akan yaşları artık tutamadığımda Poyraz'ın da ağladığını gördüm. Canı çok yanıyordu...

"Metin abi ne oldu bir şey söyle! Nesi var Poyraz'ın?"

Telaşla sorduğum soruya yanıt alamazken iyice gerildim.

Poyraz acıyla gırtlağı yırtılırcasına bir kez daha bağırdığında Metin abinin elini istemsizce çektim Poyraz'ın dizinden.

"Metin abi bırak ne olur canı yanıyor! Yanmasın canı..."

Metin abi beni sakinleştirircesine konuştu.

"Ayşeciğim güzel kızım, bir sakin ol sen merak etme ben hallediyorum."

"Ama canı yanmasın incitme ne olur..."

Metin abi başıyla onayladı beni sonra elimi Poyraz'ın eline koydu.

"Şimdi biraz yanacak canı. Sen elinden tut ki güç alsın senden."

Poyraz'ın elini iki elimle tutarken bana bakması için konuştum.

"Poyraz, hayatım bana bak. Geçicek ben yanındayım."

Poyraz tam bana cevap verecekken Metin abinin hamlesiyle elimi son gücüyle sıkıp acıyla tekrar bağırdı. Alnımı alnına dayayıp onu sakinleştirmeye çalıştım.

O sırada gelen sedyeye çıkardılar Poyraz'ı. Ambulansa doğru giderken yanından ayrılmıyordum. Fısıltıyla konuştuğunda ona döndüm hemen.

"Sakın ağlayıp üzülme güzelim. Ben iyi olacağım."

Onu başımı sağlayarak onayladığımda Berkayla Sergen'e hitaben konuştu bu sefer.

"Size emanet."

Ambulansa bindirip kapıyı kapattılar ve oyun alanından ayrıldı ambulans. Poyraz'ın yanında o üzülmesin diye tuttuğum ağlamamı (çok başarılı sayılmam) serbest bıraktığımda Berkay ve Sergen sarıldı bana.

"Ayşe tamam ağlama artık. İyi olacak merak etme."

"Nasıl ağlamayayım Sergen? Gözümün önünde sevdiğim adam can çekişti!"

Sinir boşalması yaşıyor gibiydim resmen. Batuhan'ın sesini duymamla iyice sinirlendim.

"Ağlayacak bir omuz arıyorsanız bana başvurun."

Sergen ve Berkay'ın yanından sıyrılıp hemen karşısına geçtim.

"Ne diyorsun sen be? Defol git sinirimi senden çıkarmayayım. Aptal!"

"Ama ayıp oluyor güzelim."

'Bize zadece Poyraz güzelim der gerizekalı mağdur!'

Berkay omzundan ittirdi Batuhan'ı.

"Oğlum bas git belanı arama."

Sergen de omuz atmaya başladığında ikisini de kollarından tuttum.

"Tamam bulaşmayın istediği bu zaten!"

"Ya istediğim sensen güzellik."

Ben bunlardan kurtulmaya çalıştıkça onlar sinirlerimi hoplatmak için ellerinden geleni yapıyorlardı. Berkay ve Sergen'e çekilin ben hallederim der gibi kaş göz işareti yaptıktan sonra tam karşısına geçtim. Sağ elimi Sergen'in sol elimi Berkay'ın ağzının önüne getirdiğimde mesajı almış elime yalandan tükürüyormuş gibi yaptılar. Önce sağı geçirdim suratına. Sonra biraz toparlayınca solu geçirdim.