"Montaj ekibimize sonsuz teşekkürler çok güzel işler çıkartmışlar. Şimdi gelelim gecenin ilginçliğine. Ben kaç yıl oldu saymayı bıraktım Survivor sunmaya başlayalı. Yıllardır bu işin içindeyim ve bu gece yaşanan Survivor tarihinde bir ilk."
Acun Bey'in söylediği şeyin benim çekilmemle ilgili olduğunu düşünüyordum. Tekrar konuşmaya başladığında dikkat kesildim ona.
"Az önce Poyraz geldi yanıma ve çekilmek istediğini söyledi."
Ne? Şaşkınlıkla döndüm Poyraz'a ifadesiz bir şekilde bakıyordu Acun Bey'e. Kalabalıktan şaşkınlık nidaları yükselirken Acun Bey tekrar konuşmaya başlayınca sessizlik hakim oldu.
"Hemen sonra Sergen geldi ve çekilmek istediğini söyledi."
Ne? Sergen'e dönüp sen de mi bakışları atarken Acun Bey'in tekrar konuşmaya başlamasıyla kalabalık tekrar sessizleşti.
"Ondan da hemen sonra Berkay geldi yanıma ve çekilmek istediğini söyledi."
Benim ada öküzlerim yine yapmıştı yapacaklarını ama unuttukları bir şey daha vardı. Ben de onları çok seviyordum. Acun Bey yine konuşmaya başladığında Emin'e bakmaya başladım bana sorgularcasına bakıyordu. Kafamı ne yapayım dercesine büktüm.
"Hemen az önce de Ayşe geldi yanıma ve o da çekilmek istediğini söyledi."
Emin kafasını olumsuz anlamda iki yana sallarken gülümsedim. Poyraz üçümüze de sinirle sordu.
"Siz neden çekiliyorsumuz?"
Berkay hararetle konuştu.
"Siz niye çekiliyorsunuz asıl?"
Sergen tek düze bir sesle konuştu.
"Sizce şu an bunu sorgulamanın sırası mı?"
Şimdi ne olacağını düşünürken Acun Bey kalabalığı susturup konuştu.
"Biz de ekiple konuştuk bu durumda ne yapabiliriz diye ve şöyle bir karar verdik. Bu dörtlü aylarca emek verip finale kalmaya hak kazandı. İlişkileri de öyle kuvvetli ki ne biz onları üzelim ne de onların sevenlerini. Survivor 2021 şampiyonluğunu ve kupasını bu dört isme verelim dedik. SURVIVOR 2021 ŞAMPİYONU SERGEN, BERKAY, AYŞE VE POYRAZ OLUYOR!"
Kalabalıktan tezahüratlar ve alkışlar yükselirken yanımıza koşan bir sürü insan vardı. Önce Poyraz'a sarıldım sıkı sıkı. Sonra Sergen ve Berkay'a da sarıldım. Bir anda tanımadığım biri bana sıkı sıkı sarılınca şaşkınlıkla ayrılıp yüzüne baktım bir yerden tanıdıktı ama nerden? Poyraz gelip bana sarılan çocuğun omzuna kolunu attı.
"Tanıştırayım Ayşe. Bu Dara benim çok yakın arkadaşım bir kere ödülde konuşmuştum. Dara bu da sevgilim Ayşe."
Dara, şimdi hatırlamıştım bu çocuğu. Poyraz bahsetmişti zaten.
"Memnun oldum Dara."
Onun da ağzı kulaklarındaydı.
Dördümüz kupaya doğru ilerlerken ada öküzlerim benim kaldırmamın daha doğru olduğuna karar verdiklerinde kupayı kucağıma alıp havaya kaldırdım. Arkamızdaki şampiyona şarkısıyla iyice gaza gelmiş bağırmaya başlamıştık. Koca bir sezon bitmişti ve hiç beklemediğim bir şekilde tam 4 şampiyon çıkmıştı. Kim bilebilirdi ki yıllardır hayalini kurduğum yarışmadan aşık olup çıkacağımı. Poyraz, Yiğit Alp Poyraz sevgilim oldu, her şeyim oldu, gülümseme sebebim oldu. Sergen, Berkay iki abi dost oldu.
Emin, sahi Emin neredeydi? Gözlerimle onu aradığımda göremedim. Sonra arkamdan ismimi duymamla oraya döndüm. Kupayı Berkay'a verdim. Emin ve İlayda gelmişti ikisine de sımsıkı sarıldım. Sesimin duyulması için sesli bir şekilde konuştum.
"Özür dilerim Emin yapmak zorundaydım."
Gülümseyip eliyle omzumu sıvazladı.
"Sen doğru olanı yaptın fıstık takma kafana."
Ona bir kere daha sarılıp el sallayıp yanlarından ayrıldım fotoğraf çekinmek isteyen bir sürü insan vardı.
Ablamlar kalabalığın arasından bana doğru geliyorlardı. Ömer Asaf'ı kucakladım.
"Ömer çok özledim seni!"
Beni yanaklarımdan öpüp yarım konuşmasıyla konuştu.
"Teyze sen benim Ayşemsin Poyraz gitsin!"
Bu söylediğine hepimiz kahkaha attık Poyraz Ömer'i kucağımdan alıp onu güldürmek için gıdıklamaya koyuldu.
"Sorun yok teyzesi biz alışacağız Ömerle birbirimize!"
'Çocuk da eline çok yakışıyor, bizim çocuğumuzu da kucaklar artık böyle.'
'İç ses olmadık yerde beni utandırmak senin mesleğin falan mı?'
Ablamlarla da sarıldıktan sonra gözlerim annemle babamı aradı ama göremedim. Tam soracakken yanımıza Poyraz'ın ailesi gelince onlara ayıp olmaması için yanlarına gittim. Annesi Asiye Hanım bana içten bir şekilde sarılınca karşılık verdim.
"Tebrik ederim kızım."
Gülümseyip utançla cevap verdim.
"Teşekkür ederim Asiye Hanım."
Poyraz'ın şen şakrak(!) arkadaşları kahkaha atarken Dara da kahkahasının arasından konuştu.
"Asiye Hanım mı? Ayşe patronun değil o kayınvaliden!"
Dara'nın bu söylediğiyle iyice utanırken kardeşi İdil'in sarılmasıyla toparlandım. Sonra babasıyla da sarıldığımda onlarla tamamen tanışmıştım. Sonra İdil gülerek sesini duyurmak için sesli bir şekilde konuştu.
"Ben anlamıştım aslında ama annemler inanmadı bana. Abim seremonilerde sana öyle bir bakıyordu ki anlamamak imkansızdı!"
Poyraz İdil'in saçlarını karıştırıp konuştu.
"Abisi gibi zeki benim kardeşim!"
Oğuz amca Poyraz'a gülüp konuştu.
"Çok mütevazisin oğlum."
Hepimiz bu dediğine kahkaha atarken aklıma tekrar annemler geldi. Nursema ablama elime gel işareti yapınca yanıma geldi hemen. Poyraz'ın ailesiyle kısa bir tanışma faslı yaşadıktan sonra ben söze girdim.
"Abla annemle babam nerde göremedim onları."
Bakışlarını kaçırmaya başlayınca içime bir korku düştü.
"Abla nerdeler? Sana soruyorum."
Hala cevap vermezken başımın dönmesiyle Poyraz'ın eline tutundum ve bağırarak tekrar sordum.
"ABLA ANNEMLE BABAM NERDE?!"
...
Hello babies!
Böyle bir final olması imkansız biliyorum ama canım istedi ve yaptım. Kitap benim çünkü.
İki bölümdür koyacak şarkı bulamıyorum buraya önerilerinizi alabilirim.
Sizi seviyorum!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Değmesin Ellerimiz ~AYRAZ~
Teen Fiction"Sevgi her şeyi çözer Ayşe." "Her şeyine güvendiğim için Poyraz diyorum."
