Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
17 Yıl Sonra
Lina Poyraz'ın Üniversite Mezuniyeti
İstanbul
"Ayşe olmuş mu bu takım hayatım?" dedi Poyraz aralarında siyah telden çok beyaz tel olan saç ve sakallarıyla.
"Çok yakışmış hayatım."
Poyraz, Ayşe'nin alnından öptü. Sonra sakin bir ses tonuyla konuştu.
"Hadi geç kalacağız. Bekletmeyelim kızımızı aşağıda. Ben iniyorum, sen de hazırlan gel."
Artık 23 yaşında genç bir mimar olan Lina üzerindeki pembe mini elbisesi ve koluna astığı cübbesiyle bekliyordu aşağıda. Sonra gülümseyerek babasına sarıldı.
"Hadi gidelim babacığım."
Poyraz gözlüğünü düzeltip gülümseyerek konuştu.
"Sen geç arabaya kızım. Ben anneni bekliyorum."
Lina kısa, kahverengi saçını kulağının arkasına sıkıştırıp babasının koluna girdi.
"Biz gidelim annem sonra dayımla beraber gelicekmiş. Hadi gel babacığım."
"Öyle mi? Niye söylemedi bana acaba. Neyse hadi gidelim biz o zaman." dedi ve merdivenden yukarıya doğru seslendi; "Ayşe biz çıkıyoruz bir tanem! Sergen'e söyle dikkatli sürsün arabayı."
Sonra Lina'nın şoför koltuğuna oturduğu arabanın yolcu koltuğuna geçti Poyraz.
Çok geçmeden mezuniyetin yapılacağı yere gelmişlerdi. Lina kapının önünde duran Sergen'i görünce heyecanla el salladı.
