"İdil ne demek abim uyuyor?!?! Ay bu çocuk bana kafayı yedirecek bir gün! Çabuk telefonu abine götür."
"Efendim güzelim?"
Sesi gerçekten uykulu geliyordu.
"Poyraz akşam düğünümüz var uyuyorsun! Sen benim başıma gelen en güzel şaka falan mısın? Uyan artık daha berbere gideceksin!"
"Tamam kızma kızma. Kalkıyorum şimdi."
Telefonu kapatıp eve çağırdığımız kuaföre biraz daha seri olmasını söyledim. Kapı tıklatıldığında gel dememle içeri Berkay girdi. Elinde iki gömlek vardı. Koyu gri ve siyah.
"Ayşe hangisi sence?"
Elimle siyahı gösterdim. Sonra dönüp tek tek İlayda'ya, Cevhere'ye, Damla'ya ve sevgilisi Buse'ye sormuştu. Sonunda siyaha karar verdikten sonra odadan çıktı. Saçlarımı iri dalgalı salık bırakmıştım. Upuzunlardı o yüzden çok seviyordum. Hiç toplamak istemiyordum. Düğün olduğu için sadece üstüne küçük küçük beyaz yapay çiçekler takmışlardı.
Saçıma ve makyajıma son dokunuşlar da yapıldıktan sonra kuaföre teşekkür edip gönderdim. Diğer kızların işi çoktan bittiğinden gitmişlerdi odada tek başıma kaldığımda üstümdeki kıyafetleri çıkarıp gelinliğimi giydim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Son olarak beyaz çok yüksek olmayan topuklu ayakkabılarımı da giydim. Artık hazırdım. Boy aynasında kendime baktım. Garip bir histi. Evleniyordum.
Kendime bakmayı sürdürürken kapının çalmasıyla sıyrıldım düşüncelerimden. Gel dememle içeri takım elbiseli Sergen girmişti. Bana büyülenmiş gibi bakarken ister istemez utanmıştım. Yanıma gelip elimi tutup kendi etrafımda döndürdü beni.
"Vay be! Prenses gibi olmuşsun kızım!"
Gülümseyip utançla sordum.
"Güzel olmuş muyum gerçekten?"
Gözleri hâlâ kocaman açıkken cevap verdi.
"Güzel olmak ne kelime hayatımda gördüğüm en güzel gelin olmuşsun!"
Ona sıkıca sarıldım. Sonra burnunu çektiğinde ondan ayrılıp yüzüne baktım saklamaya çalışıyordu ama anlamıştım. Ağlıyordu.
"Sergen, niye ağlıyorsun?"
Gözündeki yaşı silip konuştu.
"Kardeşimsin sen benim. Nasıl ağlamayayım."
Gözlerim dolu dolu baktım ona.
"Beni de ağlatacaksın ama..."
Birden kendini toparladığında şaşırmıştım.
"Tamam tamam ağlamıyorum. Sen ağlama sakın makyajın bozulur."
