Değmesin Ellerimiz ~AYRAZ~

32.Bölüm

Bana resmen evlilik teklif etmişti. Mutluluktan dolan güzlerimi hızla sildim. Kalabalıktan kocaman bir alkış koparken evet de sesleri de eksik olmuyordu. Mikrofonu elinden alıp konuştum.

"Ben de ömrümün sonuna kadar sadece seni sevmek, sadece sana aşkla bakmak istiyorum. Çünkü ben de sensiz yaşamayı başaramam. 100 kere de sorsan 100 kere EVET!"

Binlerce kişi benim teklifi kabul etmemle aşırı sevinç içerisine girmişlerdi.

Poyraz yavaşça ayaklanıp bana sarıldı. Sonra yüzüğü kutusundan çıkarıp kutuyu yere bıraktı ve yüzüğü parmağıma taktı. Tekrar sarıldık.

...

Evimin önüne geldiğimizde arabadan indik birlikte. Ellerimi boynuna sardım. O da belime. Sonra sarılmamız bittiğinde bana muzipçe sırıtarak baktı.

"Bu bakışı biliyorum Poyraz dökül."

"Yarın Bodrum'dan annemler geliyor akşam birlikte yemek yiyeceğiz. Senin evinde."

Kaşlarımı çatıp emin olmak için tekrar sordum.

"Ney yaptın, ne yaptın?"

Tekrarladığında eve doğru koşmaya başladım. Arkamı dönüp bağırdım.

"Bunu bana şimdi söylediğin için hazırlığa başlamam lazım!"

Öpücük atıp bağırarak karşılık verdi.

"İyi geceler müstakbel eşim!"

...

Sabah sırtımın ağrısıyla gözlerimi açtığımda mutfakta masada uyuya kaldığımı fark ettim. Masanın üstündeki tabaklara baktığımda gülümsedim bir sürü şey yapmıştım. Hepsini dolaba kaldırdım.

...

Telefon birkaç kez çaldıktan sonra Poyraz açtı telefonu.

"Poyraz nerdesiniz yemek hazır."

"Yoldayız hayatım. Az kaldı."

"Tamam bekliyorum."

Son kez gidip aynaya baktım gayet iyi duruyordum. Aynada kendime bakarken elimdeki yüzük çekti dikkatimi. Çok güzeldi...

Zil çaldığında hızla kapıya koştum. Kapının yanındaki aynada saçımı düzeltip kapıyı açtım. En önde duran İdil hızla sarıldı bana.

"Ayşeee!"

Onun neşesine karşılık ben de neşeli bir şekilde sarıldım ona.

"Hoş geldin güzellik."

O içeri geçerken Asiye Teyze ve Oğuz amcayla da sarıldım. Aç olduklarını düşündüğüm için hemen masaya geçtik. Yemeğin garip sessizliğini Oğuz amca bozdu.

"Vallahi kızım sen bizim oğlana ne yaptın bilmiyorum ama harap oldu bizimi son iki ayda."

Poyraz babasına sitemkar bir şekilde bakarken ben de utançla başımı eğdim. Bu sefer kıkırdayarak İdil konuştu.