Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Acımıyor değil mi kızım?" dedi Poyraz ilgiyle. Lina ile ikisi salonda oturmuşlardı. Poyraz Lina'nın saçlarını tarıyordu. Bugün Lina anaokuluna başlıyordu. Okulun ilk gününde de babası saçlarını örmek istemişti.
"Hayır baba acımıyor." dedi ve elindeki aynaya bakıp devam etti; "Ama yamuk oluyor!"
Salonun kapısında gülerek izliyordum onları.
"Tamam çözelim tekrar yapalım babacığım." dedi ve çözmeye başladı. Artık duruma el atmam gerekiyordu galiba.
"Hayatım ben öreyim istersen. Geç kalacağız yoksa."
Poyraz sonunda pes edip kalkmıştı. Oturup bir çırpıda ördüm saçlarını. Renkli tokalarını da taktım. Lina keyifle aynaya bakıp konuştu.
"Umarım annemden bir şeyler öğrenirsin baba."
Poyraz yalandan sinirliymiş gibi davranarak konuştu.
"Demek öyle küçük hanım."
Lina Poyraz'a dil çıkarıp merdivenlere koştu. Çok geçmeden de elindeki renkli çıkartmaları elime tutuşturdu.
"Kızım okula gidiyorsun. Fazla değil mi bunlar biraz."
"Anne lütfen..."
Onu kıramayıp göz altlarına yapıştırdım çıkartmaları. Çok geçmeden de evden çıkıp okula vardık. İlk gün olması sebebiyle sınıfa veliler de girebiliyordu. Aslında Lina'nın çok öyle bir isteği yoktu ama formalite icabı gelmiştik onunla. Sarı saçlara ve kirli sakallara sahip öğretmen konuşmaya başladı.
"Sevgili velilerim ve güzel çocuklarım. Ben Murat Öğretmen. Bu güzel yılı sizlerle geçireceğim için mutluluk duyuyorum. Şimdi sizleri de tanımak isterim. Tanıdık yüzler gördüm şurada. Ayşe Hanım ve Poyraz Bey. Hoş geldiniz öncelikle."
Poyraz konuşmam için bana öncelik tanıdığında konuşmaya başladım.
"Merhaba, hoş bulduk. Dilerim ki çok güzel bir sene olsun." dedim.
Poyraz da kısa birkaç cümle kurduktan sonra sıra Lina'ya gelmişti.
"İsmim Lina Poyraz. Bu okula geldiğim için çok mutluyum."
"Biz de seni aramızda gördüğümüz için çok mutluyuz Lina'cığım." dedi Murat Öğretmen.
Diğer ailelerle de görüştükten sonra zaten yarım gün olduğu için bahçede çocuklarımızı beklemeye başladık. Yaklaşık bir saat bekledikten sonra kapıdan sıra halinde çıkmaya başlamışlardı. Lina bize doğru koşmaya başladığında Poyraz dizlerinin üstüne çöktü ve Lina'yı kucakladı.
"Nasıl geçti bakalım güzelimin ilk günü."
Lina gülümseyerek anlatmaya başladığı sırada öğretmeni bize doğru gelmeye başlamıştı. Poyraz'ın elleri Lina'yı kucaklamakla meşgul olduğu için Murat Bey ile sadece ben el sıkışmıştım.
"Merhaba Ayşe Hanım. Lina'yı bir konuda uyarmam gerekiyor da. O yüzden geldim aslında. Lina'cığım bir daha bana annemi gördüm demeden gitme olur mu? Ben seni kimin aldığını bilemem öyle."
"Peki öğretmenim."
Murat Bey'in sadece beni muhattap alıp Poyraz'ı görmezden gelmesine sinir olmuştum aslında. Göz ucuyla Poyraz'a baktığımda onun da aynı şeyleri hissettiğine emindim. Murat Bey tekrar benimle el sıkıştı.
"Görüşmek üzere Ayşe Hanım." dedi ve gitti.
Poyraz sinirle güldü.
"Bu lavuk neyin peşinde?"
Uyarırcasına cevap verdim.
"Poyraz argo kullanma çocuğumuzun yanında."
Poyraz sanki beni duymamışçasına kucağında Lina ile arabaya ilerlemeye başladı. Bir yandan da saydırıyordu.
"Lavuğa bak. Aklı sıra benim karıma yürüyor. Utanmaz herif!"
...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
ayseyukselofficiall: Kelebeğim.
"Sevgili kızım Lina Poyraz'a
Bugün okula başladın güzel kızım. İlk kez bu kadar çok yaşıtınla bir aradaydın. Bugüne kadar Ulaş ve Çiçek dışında pek arkadaşın olmamıştı. Hatta en yakın arkadaşların Sergen dayın ve Berkay amcandı. Onlar seninle tekrar çocuk olmuştu. Hatta senin ilk kelimen 'dayı' olmuştu. Öyle yakındın onlarla. Bugün kendi kozandan çıkıp bir kelebek oldun aslında. Yeni arkadaşlar, yeni çevre... Birçok şeyi orada öğreneceksin şimdi. İlk defa bizden bu kadar uzak kalacaksın. Ama biz seni öyle güçlü yetiştiriyoruz ki kızım, daha şimdiden kendi ayakların üzerinde durmayı öğreniyorsun. Hayatın boyunca da böyle olsun. İnsanlar düşer. Görüp görebileceğin herkes düşer ama herkes kalkamaz Lina. Sen kalkacaksın kızım. Hatta kimseye tutunmadan kendi gücünle kalkacaksın. Tıpkı bizim sana öğrettiğimiz gibi.
