Değmesin Ellerimiz ~AYRAZ~

12.Bölüm

Bu bölüm benden ZeynepPala859 'a gelsin.
Yaptığı güzel yorumlar için ona ithaf ediyorum. İyi okumalar.
...

Poyraz ile ayrı uyandığım ikinci sabahtı. Yaptığımız kavgadan sonra aramızda tek bir kelime bile geçmemişti. İki yabancı gibiydik. Aleyna tabii ki bu durumu değerlendirmek için elinden geleni yapıyordu.

Erzağımızdan benim hakkım olanı alıp bir şeyler atıştırdım. Daha kimse uyanmamıştı. Kumsala doğru ilerledim. Poyraz ile hep oturduğumuz yere gelince oturup biraz eski günleri düşündüm. Ne güzeldik biz. Şimdi paramparçayız. Önce ben sonra o. Bitirmiştik kendi kendimizi.

Ayak sesleriyle belki gelen Poyraz olabilir diye hevesle arkamı döndüm. İlayda geliyordu. İlayda ile iyi anlaşsak da arkadaş gibi değildik hep uzaktık onunla. Bu akşam İsmail(strateji yapmışlardı) ve o adaydı.

"Selam Ayşe."

Gülümsedim ona.

"Gel İloş hoş geldin."

Yanıma oturdu hemen gözleri doluydu.

"İlayda iyi misin?"

Bunu sormamla birlikte gözlerinden yaşlar akmaya başladı.

"Ayşe ben gitmek istemiyorum."

Ağlaması şiddetlenirken sarıldım ona.

"Tamam canım ağlama. Hem gideceğinden nasıl bu kadar eminsin?"

"Hissederim ben. Gitmeden seninle biraz konuşmak istedim."

Kaşlarımı çattım.

"Ne konuşmak istiyorsun?"

Ellerimi tutup gözümün içine baktı.

"Poyraz ve sen çok iyi bir ikilisiniz ve bazen bu kadar iyi olmak dezavantaj olabilir. Çünkü etrafta kıskanç, kötü niyetli insanlar çok fazla. İki gündür aranızın açık olduğunun farkındayım ve açıkçası konu ne hiç bilmiyorum. Bildiğim bir şey varsa o da buna Aleyna ve Batuhan sebep oldu."

Anlattıklarını şaşkınlıkla dinliyordum. Aleyna ve Batuhan mı?

"Ben geçen gün ikisini çalıların arasında konuşurken gördüm, hiç masum şeyler dönmüyor Ayşe. Sana sadece şunu söylemek istiyorum, sizi hiçbir şeyin ayırmasına izin verme. Bu hain planların üstesinden birlik olursanız gelebilirsiniz. İstediklerini almalarına izin verme."

Şaşkınlıkla dinlemiştim. Aleyna'nın bu işte bir parmağı olduğunun farkındaydım ama Batuhan ile bir olup bunu yapmaları...

İlayda'nın bu iyi niyetle gitmesini hiç istemiyordum. Tamam belki biraz performans anlamında kötüydü ama karakterine bakınca burda ondan çok daha önce elenmesi gerekenler vardı.

İlayda'ya tekrar sıkı sıkı sarıldım.

"İyi ki varsın İlayda sen merak etme konseyde gitmemen için elimden geleni yapacağım."

"Sen de iyi ki varsın Ayşe."

Ayaklanıp üstünü silkeleyip gözden kayboldu. Batuhan biraz sürpriz olmuştu ama o mektubu yazanın Aleyna olduğunu tahmin etmiştim zaten.

'O zaman niye duruyoruz Ayşe?'
'Anlamadım iç ses?'
'Onların yaptığını biliyorsak niye duruyoruz?'
'Ne yapalım iç ses?'
'Onlar bizi Poyraz'dan ayırdı, bunun cezasını verelim.'
'Tamam da nasıl yapacağız?'
'Konseyde biraz Çağrıcılık oynayalım.'

...

Kampa doğru ilerledim uzun süredir kumsalda oturuyordum. Birazdan oyuna gidecektik. O yüzden herkes burada hazırlanıyordu. Hemen yatağımı toplamak için barakaya girdim. Gördüğüm manzarayla sinirlerim tepeme çıktı. Aleyna o kadar uyarmama rağmen pis kıyafetlerini yine yatağıma atmıştı.