Değmesin Ellerimiz ~AYRAZ~

51.Bölüm

Poyraz uyanmasın diye sessiz ama sinirli bir şekilde konuştum.

"Senin ne işin var burada?"

Pişkin pişkin sırıttı.

"Ziyarete geldim."

Elimle kapıyı gösterdim.

"Selim defol git lütfen!"

Kafasını iki yana salladı olumsuzca.

"Gitmem. Gidemem. Sana bir şey olursa diye korkuyorum. Yanından hiç ayrılamam."

Derin bir nefes alıp göz devirdim. Poyraz'ın uyanmaması için dualar ederken sinirle fısıldayarak konuştum.

"Selim bana bir şey olursa diye yanımda kalması gereken adam yanımda zaten. Sana ihtiyacım yok. Poyraz uyanmadan git lütfen olay çıkmasın."

Korktuğum başıma gelmişti. Yanımdan gelen sinirli sesle oraya döndüm.

"Senin ne işin var lan burada?"

Poyraz hemen ayaklanıp Selim'in yakasına yapıştı.

"Poyraz bırak yakamı!"

"Seni yakandan duvara asmadan git buradan!"

Poyraz yakasını sertçe bıraktı Selim'in. Pişkince sırıtarak konuştu.

"Sakin sakin! Görmeyeli çok agresif bir insan olmuşsun Yiğit Poyraz."

Poyraz tam elini kaldırmış Selim'e vuracakken hızla kalkıp yerimden tuttum elini Poyraz'ın.

"Poyraz yapma!"

Birden tüm dikkatini benim üstüme toplayıp endişeyle konuştu.

"Güzelim sen niye kalktın?"

"Poyraz bırak gitsin. Yapma bir şey."

Ben yatağın ucuna otururken Poyraz eliyle kapıyı gösterdi.

"Ayşe'yi duydun bas git elimden bir kaza çıkmadan. Bak biraz daha Ayşe stres olursa kimse alamaz seni elimden!"

Sinirle kapıya ilerledi. Sonra tam çıkacakken arkasını dönüp parmağını sallayarak konuştu.

"Bu burada bitmedi!"

Poyraz birden eline televizyon kumandasını alıp fırlattı.

"Lan bas git!"

Tabii kumanda kapıya gelmişti. Çünkü Selim çoktan çıkmıştı. Onun bu haline birden kahkahalarla gülmeye başlayınca çatık kaşlarıyla baktı bana.

"Ne oldu neye gülüyorsun?"

Hem gülüp hem de nefes nefese konuşmaya başladım.

"Sana gülüyorum hayatım. Şu haline bak. Orada bizi tehdit ediyor sen arkasından terlik fırlatan anneler gibi kumanda fırlatıyorsun!"