Goddess of the Moon

part8

وسط راه توی پله ها ایستاد تا نفسی تازه کنه نگاهش رو به ظرف غذای توی دستش داد که هنوز هم بخار ازش بلند میشد و دوباره شروع کرد پله ها رو بالا رفتن.



(😷)

بعد از اینکه مین یونگ رو آروم کرده بود شروع کرده بودن حرف زدن و از بین حرف های آلفای مونث متوجه شده بود که عاشق غذاهای خونگی و ساده است پس جونمیون هم وقتی از اتاق خارج شده بود تا مثلا بره و با لوهان استراحت کنه به جاش به آشپزخونه رفته بود و با اجازه از آشپز ها و خدمه کمی از مواد رو برداشته و برای نوناش املت سبزیجات درست کرده بود.

با رسیدن به طبقه ی بالا نفس عمیقی کشید و با لبخند دستش رو بالا برد که در بزنه اما با چیزی که از لای در نیمه باز دید در جا خشکش زد.

یه پسر با موهای خیس روی پیشونیش کنار مبل زانو زده بود و داشت سرش رو به صورت نونای خوابیده اش نزدیک میکرد.اون مرد هم یه آلفا بود ولی چطور میتونست کسی رو که جفت داره ببوسه؟یعنی اون آلفا میخواست نوناش رو اذیت کنه؟



(گرفتین چی شد دیگه نه؟😎)

جونمیون نفهمید چیشد فقط از ترس اتفاقی که روبروش داشت میوفتاد در رو کامل باز کرد و خودش رو توی اتاق پرت کرد.

_داری چیکار میکنی؟

با صدای باز شدن در و برخوردش به دیوار و البته صدای جونمیون اون پسر با چشمهای بزرگ و متعجب از جاش پرید و مین یونگ هم بیدار شد.

_تو دیگه کی هستی؟

آلفای متعجب پرسید و لحظه ای توی اتاق سکوت برپا شد تا اینکه جیغ بلند مین یونگ اون رو شکست.

و توی اون لحظه جونمیون با چشمهای گشاد شاهد بوسه ی داغ نوناش و اون پسر بود.

جونمیون رسما به مجسمه تبدیل شده و خشکش زده بود.اونجا چه خبر بود؟!

داشت با خودش کلنجار میرفت که مین یونگ با خنده فاصله گرفت اما هنوز هم دستهاش رو از دور گردن اون پسر باز نکرده بود درست مثل دستهای حلقه زده ی پسر دور کمرش که هنوز هم سر جاش بودن.

_دلم برات تنگ شده بود!

یکی از دستهای پسر بالا اومد و موهای لخت و قهوه ای مین یونگ رو پشت گوشش زد.

_منم همینطور عزیزم

نگاه پسر پایین تر رفت و به لباس سفید بزرگ و مردونه ی توی تن مین یونگ رسید.

_باز هم لباس های منو پوشیدی؟

مین یونگ اینبار با اخم مشتی به بازوی پسر کوبید و گفت:همش تقصیر توی بیشعوره اگه سرم رو گول نمیمالیدی و نمیگفتی که نمیای اونقدر دلم تنگ نمیشد که برای بو کشیدن رایحه ات لباسای بو گندوت رو بپوشم.