29. Bölüm

581 61 32
                                    

Pınar'ın gözünden mutluluk gözyaşı aktı. O an, Alaz'ı buldu bakışlarım. Bir abi şefkati vardı gözlerinde.

Sanki duygulanmış gibi...

2 adım attı içeri Pınar. Polat'ın gülümsemesi, Pınar'ın şaşkınlığını gördükçe genişliyordu. "Polat," diye fısıldadı Pınar. Birkaç adım daha atarak Polat'ın tam karşısında durdu. Önce derin bir nefes aldı Polat. Onun da gözleri dolmuştu. Pınar'ın tam gözlerinin içine baktı:

" 'Sonsuza kadar Pınar,' demiştim. Benim sonsuzum olur musun?"

O an benimde gözlerim doldu. Birbirlerine aşkla bakan gözleri, bu aşkın sonsuz olduğunu vaat ediyordu.

"Evet," diye fısıldadı Pınar. Alkış sesleri duyulduğunda Polat ayağa kalktı ve Pınar'ın parmağına yüzüğü taktı. Birbirlerine sımsıkı sarıldılar. Hiç bırakmak istemezcesine...

O an, kafede Kenan Doğulu'nun 'baş harfi ben' şarkısı çaldı. Bunu Polat'a ben söylemiştim. Eğer ikisinin bir şakısı varsa kafede çaldırmasını önermiştim. Çünkü şarkılar güzeldi. Bu şarkı da onların şarkısıymış

Ve bu güzel anda, onların aşkını anlatan şarkı çalması güzeldi.

Polat bu öneriyi duyunca hemen kabul etmişti. Buna sevinmiştim. Çünkü şarkılar aşkı anlatırdı. Sevgiyi, kardeşliği anlatırdı.

Şarkılar güzeldi...

Ve şu anki çalan şarkı, ne kadar da aşklarına uyuyordu.

Gidince anlıyorum herşeyini özlüyorum.
Tenin benim gibi kokunu içime istiyorum.
Öpünce anlıyorum ben seninle yaşıyorum.
Gün birden beri kaç kere vuruluyorum...

Birbirlerinden ayrıldıklarında, tekrar birbirlerinin gözlerine baktılar.

O bakışlarda geçmişleri vardı.

O bakışlarda gelecekleri vardı.

O bakışlarda şimdileri vardı...

Birdenbire hayatının tümü oldun.
Gecelerine gün gibi doğdun.
Gidersen birgün biri üzülür çok...

Üzerimde ki bakışı hissedince kafamı kaldırdım ve o an Caner ile kesişti bakışlarım. Hafifçe tebessüm ediyordu
beni izlerken. Bakışlarımı kaçırdım.

Bakışlarını çekmeliydi.

Hayatının tümü oldun.
Gecelerine gün gibi doğdun.
Bir gün gidersen biri kırılır çok...

Onun yerine Alaz'a çevirdim bakışlarımı. İçimi sımsıcak eden bir gülümsemeyle bakıyordu bana.

Gülümsemesine karşılık verdim.

Ad lazım değil baş harfi BEN.

Festival gibisin katılmak istiyorum.
Önlerden yer kapıp gözünü kalbime bekliyorum.
Asaletinin bedeli çok kölen var belli biri.
Hem biraz deli azdan çok da serseri.
Ad lazım değil baş harfi BEN...

Şarkı devam ederken, Polat ve Pınar fısıltılı konuşmalarını bitirmişlerdi. O an Alaz'a döndü Pınar. Ve bir damla daha gözyaşı aktı sağ gözünden. Alaz'a baktım, gözleri dolu doluydu. Kollarını açtı Pınar'ın sarılması için.
Pınar koşarak Alaz'ın kollarına girdiğinde, Alaz kollarını sımsıkı Pınar'a doladı.

Küçük kardeşini korumak ister gibi...

Pınar'ın başına nahif bir öpücük kondurdu ve saçlarını okşadı. Sonra kulağına birkaç birşey fısıldadı.

BUZ VE ATEŞ (ALEV SERİSİ - 1)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin