Bonus mu desem ne desem bilemedim şuan. Ama baya baya sürprizdir bu.
Bir yükleyip silme girişimim oldu hemen de farkettiniz valla. Sizden de bisey saklanmıyor. Hemen yakaliyorsunuz. Neyse silip silip yazdığım bir bölüm ile karşınızdayım inşallah iyi olmuştur bu arada. Olmadıysa söyleyin bak darilmam.
Mutlu geceler diliyorum hepinize.
Kiminiz gece için yolluk. Kiminiz de sabah sürprizi olsun bu bölüm.
Keyifli okumalar.
Geçtiğimiz güne verdiğim on üzerinden iki puanın ardında bugün yepyeni bir günle yine karşınızdayım. Bugüne vereceğim puan da bonkör davranmaya karar verdiğim bir sabahtan herkese merhabalar.
Sabah bile sayılmayan çünkü günün henüz aymak gibi bir derdinin olmadığı saatlerde yola çıkmış olmanın sinir bozuntusunu üzerimden atarak kahvemi yudumladığım bu kafede birazdan Bilge'yi görebilecek olmanın heyecanı ve sevinci içerisindeyim diyebilirim.
Dün kötüydü arkadaşlar. Dün bok gibi bir dündü. Ama bugün öyle değil. Şuan karşımda beliren gökkuşağı bana yalan söylemiyorsa eğer kesinlikle bugün güzel bir gün. Bence dünü olmamış gibi davranabiliriz. Zaten o tam olmamış bile olabilir.
Bugün sanki yeni hayatımın ilk günüymüş gibi bir his musallat olmuş durumda bana baya erken saatlerdir.Dün kapattığım tüm yenik sayfaların üzerini karalamalarima inat bugün burada büyük bir hevesle beklediğim kadın ile geçireceğim hayatımın ilk günü.
Zor olabilir, engeller çıkabilir ama asla imkânsız değil. Bundan sonraki felsefemizi açıklıyorum hazırsanız size.
" Dün bugünün anısıdır, yarın bugünün rüyasıdır." Rüyalarda buluşur muyuz buruşur muyuz oda size kalmış artık.
Sanırım artık, sanki sevgilim buraya gezmeye gelmiş de bende onu ziyarete gelmişçesine neşeli ve keyifli düşüncelerimi kenara çekerek buraya geliş amacıma odaklanma vakti gelmiş gibiydi.
Şimdi sırada sabaha kadar yaptığım tüm planları anlatmak için sevgilimi çağırmak vardı . Anlatmak da değil aslında da -çünkü anlatırsam kesin hepsine karşı çıkardı- güven oyu almak diyelim.
Onu görme fikri beni her zaman olduğu gibi heyecanlandırırken aynı evde yaşamaya başlayınca nasıl hissedeceğimi bilmiyordum. Çünkü bu fazla heyecan sürekli yaşanırsa kalbim için haberler pekiyi olmayabilirdi.
Önce içtiğim kahvenin ve mekânın gözüktüğü bir fotoğrafı Bilge'ye göndermiştim. Sabah saatleri ve hafta sonu olması sebebi ile kimsenin olmadığı mekândan Bilge'lerin evine giden sokak görünüyordu. Hava fazlasıyla soğuk olmasına rağmen içeride yanan soba uzun zamandır ısınmadım kadar ısıtmıştı beni.
Umut: Bi kahve 😉
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
