Seçenek

32

"Rüzgaaaarrrrr git artık yaa bıktım artık sizden bı salın beni"

"Rüzgar ne Deniz abinin ben senin"

"Papucumun abisi"

"Senin dilin çok uzamış senin"

"Ne diyorsun be bozma sinirlerimi Rüzgar"

"Deniz bak benimle düzgün konuş sinirlendirme beni git şu üstünü çıkar."

"Sen benim sinirlerimi bozuyorsun üstündekiler çok güzel çıkarmıyorum bı kere"

"Çıkarmayana kadar bu odadan çıkmayacaksın"

"Öyle mi"

"Öyle"

"Ya sen iyi misin evin içindeyiz dışarıya çıkmıyorum böyle zaten"

"Olabilir sonuç olarak buraya bi misafir gelecek ya yeni ortağımızın oğlu varsa ya sana bakarsa aşık olursa"

"Rüzgarcım sevmek insan her türlü sever çuval bile giyinsem yine sevilirim." Deyip saçımı savurduğumda Rüzgar abim başını tavana doğru kaldırıp sabır dilemişti.

"Çıkarmıyor musun?"

"Hayır"

"İyi sen bilirsin" deyip dolabımdan bol bi pantolon bide kazak çıkarıp üstüme doğru gelmişti. Ben ona ne yapacak diye baktığımızda elindekileri bana giydireceğini anlamıştım.

"Eğer bu üstündekiler değiştirmezsen ben değiştirecem üç saniyen var."

"Eğer önümden çekilip kapıyı açmazsan seninle konuşmam inan bana çok ciddiyim ve bir daha beni sık boğaz etme bunalıyorum çünkü." Dediğimde kaşlarını ilk önce çatmış sonrada kapının kilidini açıp odadan çıkmıştı.

Şimdi neler mi oluyor Rüzgar Bey bana trip atıyor yüzüme bile bakmıyordu. Babamın yeni ortaklarıyla oturmuş yemek yiyorduk iyi insanlara benziyorlardı. Bir kadın (Gülcan) bir adam (Sercan) bir de oğulları vardı (Yağız) çok tatlı bir aileydiler. Anladığım kadarıyla Yağız ile amcamın okulunda okuyacaktık. Şimdi ise abimler babam ve Sercan amca iş hakkında konuşuyorlardı annem ve Gülcan teyze ise kendi aralarında dedikodu yapıyorlardı. Ben ve Yağız ise benim odama çıkmıştık.

Odaya gelince kendimi direkt yatağa atmıştım Yağız ise çalışma masanın üstüne oturmuştu.

Yağızın konuşmasıyla ona döndüm.

"Eeee"

"Ne eee"

"Anlatsana bir şeyler bu fotoğraftakiler kim yanağından öptüğün kişi sevgilin mi?" Dediğinde başımı çevirip fotoğraflara bakıp tebessüm etmiştim.

Yağıza geri dönüp "Hayır gel hayatımı sana fotoğraflar üzerinden göstereyim" deyip o da ayağa kalmıştı fotoğrafları tek tek gösterip anlatıyordum.

"Bak ben buraya bir kaç ay önce geldim ben doğunca karşmışım aslında ben İzmir'de yaşıyordum. Bu fotoğraftaki kişiler beni büyüten annem babam ve kardeşim. Bak bunlar ise benim çok çok yakın arkadaşlarım bu gördüğün Can benim en yakınım abim gibi sandığın gibi sevgili değiliz ama herkes bizi öyle zannediyor."

"Çok mu seviyorsun onları ya da tekrar görmeye gittin mi?"

"Sevmek az kalır hepsi muhteşem kişiler. Beni büyüten babam aslında onun kızı olamadığımı biliyordu buna rağmen aramız çok çok iyiydi. Onlar şimdi İtalya'ya taşındılar bende geçen ay onları görmeye gitmiştim ama keşke dahada kalsaydım."

"Burada mutlu değil misin?"

"Hayır hayır çok mutluyum ama ailemi arkadaşlarımı çok özlüyorum."

"Arkadaşların seni görmeye hiç gelmedi mi?"

"Buradakiler beni alıp buraya getirdiklerinde Can da benimle buraya gelmişti yaklaşık bir ay burada kaldı ben alışınca falan o da geri İzmir'e gitti."

"Hmm çok yakınmışsınız"

"Öyle... Eee sen anlat bakalım senin arkadaşların."

"O zaman bende sana fotoğraf üzerinden anlatayım." Deyip telefonunu çıkardığında başımı onaylar şekilde sallamıştım.

"En yakınlarım Yaman ve Bartın. Bartın en eğlenceli kişimiz Yaman ise ona göre daha sert biri ama o da eğlenceli. İkisiyle anasınıftan beri çok yakın arkadaşız ve onları kimseye değişmem."

"Hmmm iyiymiş senin adına mutlu oldum bende canla 9 yıldır arkadaşım. Bak bu da Aleyna ve Fatih bu ikisi sevgili aşklarıda anlatılmaz yaşanır dört yıldır beraberler. Bu ikiside esem ve Ozan bunlar ise flört takılıyorlar. Bunlar ise efe Kaan ve yaren bun üçü de sınıftan yakın arkadaşlarım."

"Hmm seninde çevren varmış."

"Yani var gibi şimdi senin daha fazladır."

"Benimde hemen hemen senin çevren gibi herkesi tanırım ama herkesle çok yakın değilimdir."

"Hmmm. Peki şimdi biz seninle nasıl aynı sınıfta olacaz sen benden büyük gözüküyorsun."

''Ben okula bir yıl geç başladım bide bı yıl tedavi gördüm o yüzden"

"Anladıııım peki neden tedavi gördün özel değilse"

"Bu ara anlatırım." Demişti.

İkimizde sus pus olurken kapım açılmış içeriye Rüzgar abim girmişti.

"Kahve için için sizi çağırıyorlar aşağıya inin." Dediğinde Yağızla birlikte odadan çıkarken abim kolumdan tutup sen kal demişti. Ben ona bakarken Yağız çıkıp kapıyı kapatmış abim ise bana sarılmıştı.

"Özür dilerim çok abarttım amacım seni kısıtlamak değil sadece ne bileyim işte kıskandım hem siz saatlerce odada ne yaptınız."

"Bı daha umarım olmaz. Hiiiç sadece biraz konuştuk fotoğraftakileri sordu ben kim olduklarını anlattım."

''Anladım güzelim ama bir daha onunla baş başa olmak yok hadi aşağıya inelim." Dediğinde "ooooy oy hadi inelim" demiştim.

Abimle aşağıya indiğimizde boş yer hem yağızın hemde poyraz abimin yani boştu rüzgar abim yağızın yanına oturmuştu. Sırf ben oturmayayım diyeydi buna adım kadar eminim her neyse bende Poyraz abimin yanına oturunca kahvelerde gelmişti.

G "Haftaya okullar açılıyor heycanlı mısın Deniz."

"Yani aşırı bi heycanlık yok klasik okul öğrenci hoca."

"Hmm hedefin ne bakalım."

"Aslında psikoloji istiyorum ama şu sıralar hukukta düşünmeye başladım."

"Hangisi olursa olsun başaracağına eminim Yağızda hukuk istiyor."

"Güveniniz için teşekkürler umarım oğlunuz da başarır."

"Amin kızım amin."

S "Türkiye demi okuyacaksın."

"Orası pek belli değil İtalya'da diğer ailemin yanında da okuyabilirim."

R "O da düşük bi ihtimal bizi bırakıp gitmek yok diye anlaşmıştık." Deyip yapmacık bir şekilde güldüğünde bende doru diye mırıldandım.

B "Deniz için hangisi daha iyi olacaksa gidebilir kendi kararı yeterki o mutlu olsun. Yağız sen yurtdışı düşünüyor musun.?"

"Şu anlık düşünmüyorum direkt Hacettepe hedefim zaten."

"Aslında bende Hacettepe istiyorum arkadaşlarımla hedefimiz zaten orası diğer ailem yüzünden yurtdışı düşünmeye başladım."

Yağız "Yurtdışında zor olur aile yok arkadaş yok sürekli gidipte gelmek sıkıntı Türkiye daha rahat" dediğinde haklısın anlamında başımı sallamıştım.