Seçenek

35

Yaman'ın da gitmesinin ardından 10 dakika geçmişti Bartın da ayakta dikilmeyi bırakıp Yağızın yanına oturduktan sonra konuşmaya başladı.

"Işık çok kötü oldu ilk defa onu bu şekilde gördüm. Biz ne yaptık Yağız ya kız o kadar acı çekti yanında olamadık" dedikten sonra yağıza bakmaya başlamıştı.

"Bilmiyorum Allah belamı versin ki bilmiyorum ben nasıl böyle davrananabildim lan kuzenime ya o benim canım ben ben pisliğin tekiyim şimdi ne yapacam Deniz."

"İlk bi sakin olun söylenmeniz bir şeyi değiştirmez yaptıklarınız evet kötüydü. Her neyse kafanızı toplayın belki Yamanla döner o zaman konuşursunuz eğer dönmezse gidip kızdan özür dilemeniz lazım." Dediğimde ikiside başını sallayıp beni onaylamıştı.

Ne kadar bu şekilde kaldık bilmiyorum ama adım sesleri duyunca hepimiz başımızı kaldırıp gelenlere bakarken Işık ve Yaman'ın geldiğini görmüştük.

Yaman ve Işık el ele tutuşmuş bize doğru geliyorlardı a ışık Yaman'nın bir iki adım gerisinden yürüyordu yüzü ise kıpkırmızı olmuştu.

Barkının "Ohoooio bunlar olmuşlar bile kesin öpüştüler de ne zaman yakın temasta olsalar Işık böyle kızarır" dediğinde ben gülmüştüm Yağız ise kendi kendine homurdanmıştı.

Önümüzde durmalarıyla Yağız ve Bartınla birlikte ayağa kalmıştık.

Yaman'ın "Biz birbirimizi hâlâ seviyoruz geçmişte hatalar oldu bir daha olmayacak. Işıkla aramda ne yaşanırsa yaşansın bu hiç birinizi ilgilendirmiyor bu onunla benim aramda olacak şeyler ne benim yüzümden Işıla tavır yapın ne de ışıl yüzünden bana tavır yapın. Yağız ve Bartın iyiki sizin gibi dostlarım var sizin hakkınızı asla ödeyemem ama ışıka bi özür borçlusunuz çünkü hiç birini hak etmedi Yağız kuzeninle ilişkine karışmayacam o sizin aranızda ama ışık benim sevgilim olduğu için hiç bir şekilde onu üzecek tek bir lafta bile bulunamazsın. Veeeee Deniz kısa zamanda bile olsa benim için gerçekten çok değerli oldun ve bu yaptığınıda asla unutamam senin sayende güzel kızıma sevgilime kavuştum iyiki seni tanımışım. Huh her neyse konuşmam bu kadar konuşmak isteyen." Deyip konuşmasını bitirdiğinde hepimizin yüzünde küçük bi tebessüm oluşmuştu tabikide yağızın hariç..
Ama Yaman'ın her şeye rağmen bu şekilde ışıkı koruması çok güzeldi...

Yağız sert adımlarla Işık ve Yaman'ın ellerini bir birinden ayırmış Işık'ın elinden tutup onu buradan uzaklaştırmıştı büyük ihtimalle özür dileyecekti.

Yaman tam arkalardan gidecekti ki ona engel olmuştum.

"Yaman gitme bence bırak konuşsunlar zaten Yağız pişman oldu" dediğimde başını sallayıp yere oturunca Barkınla birlikte bende oturmuştum.

&&&&&&&&

"Işık Yağızla arama gelip oturur musun Rüzgar abim görüntülü arıyorm" dememle Işık hızla kalkıp dediğimi yapmıştı. Neler mi oldu Yağız ve Işık'ın arası düzeldi ki aşırı mutlu oldum Barkın da ilk Işıkla dalga geçmiş daha sonra ise özür dilemişti. Hep birlikte sohbet ederken de Rüzgar abim aramıştı.

Hemen aramayı cevaplandırıp "Efendim abicim." Diye konuştum.

"Ne yapıyorsun küçüğüm"

"Hiiiç oturuyoruz sohbet falan siz"

"İyi bakalım bizde aynı. Senin yanında Yağız mı oturuyor bı bakayım" dediğinde kadraja Işıkı da alıp ikimizi göstermiştim.

"Yok abicim ışıkla oturuyorum."

"Aferin benim güzelim dikkat edin kendinize babam çağrıyor Işık sanada görüşürüz abicim"

"Tamam abi görüşürüz "