"En çok sen tabikide." deyip daha çok Can'a sarılmıştım. Ah ben size anlatmayı unuttum şu an evde Bizimkilerle tektik birazdan Yağızlar da gelirdi. Can ise onları özellikle Yağız ve Bartın'ı kıskanıyordu.
Can "Deniz onlara kapıyı Aleyna açsın sen yanımdan kalkma hatta daha çok sarıl tamam mı?" dediğinde diğerleriyle gülmeye başlamıştık.
"Ben kabul etmiyorum şimdi siz niye sarılıp oturuyorsunuz da ben Aleyna ile öyle yapmıyorum." diye isyan eden Fırat'a dil çıkarmıştım ikiside korkudan ayrı köşelere oturmuştular yaşasın kötülük dbuxbdjdh.
Sebebi ise benim yokluğumda çok yakın olmalarıydı Aleyna'yı her aradığımda başkasıyla yani Fırat ile görüşüyor olmasıydı, pislikler yaaaa..
"Sus be benim yokluğumda yeterince sırnaşmışsın." dediğimde gülmüştü.
Aleyna "Yooo" diye konuştuğunda kırlenti alıp ona fırlatmıştım.
Kapının çalmasıyla çalışan gidip kapıyı açmıştı kısa zaman sonra içeriye Yaman ve Işık el ele arkalarından ise Bartın ve Yağız gelmişti.
"Hoşgeldiniz sosyal medyadan zaten birbirinizi tanımışsınızdır." dediğimde erkekler kafalarını sallamışlardı kızlar ise birbirleriyle sarılmışlardı.
&&&&&&&&&&&&&&&&
Aradan 1 saat geçmişti bu bir saat içerisinde erkeklerde tamamen birbirleriyle anlaşmışlardı değişik derecede Yağız ve Can kanka olmuşlardı resmen, Yaman ve Fırat kendi aralarında konuşurken köşede ise Bartın ve Ozan telefondan oyun oynuyorlardı. Biz kızlar ise tabikisi dedikodu.
"Saçmalama Aleyna ya Tarık Sedayla asla çıkmaz."
"Ya çıktı işte iyi misin bi görsen sınıfta vıcık vıcık davranıyorlar."
"Asla tahmin etmezdin vay be."dediğimde kapının kapanma sesiyle içeriye Doruk gelmişti.
Teker teker hepsiyle selamlaştıktan sonra banada kısa bi bakış atıp odasına çıkmıştı. Değişik çocuk sabah kahvaltıda bile tip tip bana bakmıştı bu tabikide umrumda olmamıştı.
Eslem "Neden öyle davrandı aranız mı bozuk?" dediğinde bozulan morelimle cevap verdim.
"Dün tartıştık."
Aleyna "Doruk eminim pişman olmuştur."
Işık "Oldu zaten özürde dilemiş ama Deniz kabul etmiyor ki haklı gibi."
"Tamam yaa boşverin CAAAAAAN HADİ BAHÇEYE ÇIKALIM AL BENİ SIRTINA.!!!" deyip koltuğun üstüne çıktığımda Canda gülerek yanıma gelmişti Yağız ise kaşlarını çatmış bakıyordu aa söylemeyi unuttum hâlâ Yağız'a da tripliyim.
Canın sırtına atladığımda o da bahçeye doğru adımlamıştı ki önümüze Poyraz abimin çıkması bir olmuştu şansa sürekli de ona yakalanıyorduk.
P "Can"
C "Poyraz abi"
P "Deniz"
"Abicim"
C "Deniz"
"Can'ım"
P "Aaah kafa bırakmadınız ben sizi sürekli böyle görmek zorunda mıyım?"
"Can burada kaldığı sürece evet"
P "Deniiiiiz"
"Ama ya özlemişim ben bı kere kimse beni sırtına almıyor." dediğimde Poyraz abim sinirle beni kucağına almıştı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Seçenek
General FictionGerçek aile. Hayatın kendisi mi oyundu ya da biz insanlar mı oyun oynuyorduk? Sanki bir oyunun içine mahkum edilmiştim ve tek bir seçenek vardı istesemde istemesemde o seçeneği seçmek zorundaydım çünkü başka bir yolu yoktu. Bizler geleceğimiz için p...