"Baba benim canım dondurma çektide Deniz ile birlikte gidip yesek?" diye konuşan Doruk ile ona baktım.
Babamın "Hangisini istiyorsanız şoför getirsin saat 11 bu saatte çıkmayın." demesiyle bu sefer de ben konuştum.
"Baba biz gidelim işte ne istediğimizi bilmiyoruz ki söz ne zaman ararsan açıcaz birazda sahilde dolaşmak istiyorum lütfen lütfen lütfen-"
"Bir şey olmaz baba Doruk Denizle zaten gidip bir saate gelsinler." diyen Rüzgar abim ile hemen onun yanına gidip yanaklarında öptüm.
Kulağıma yaklaşıp "Amacınızı biliyorum geç kalma, dikkat et, benim hediyemi de vermeyi unutma." demesiyle 'Tamam aşkım abim.' deyip babama döndüm.
"Tamam ama biri daha sizinle gelsin." diyen babam ile Berk abime baktım onunda haberi vardı.
"Ben giderim bana." demesiyle güldüm plan tıkır tıkır işliyordu.
En sonunda ben Berk ve Doruk evden çıkmıştık. Geriye sadece Yağız kalmıştı. Hep birlikte sahile doğru gidiyorduk.
"Canım en sevdiğim abilerim siz cafede takılın bir saate yanınıza gelirim telefonum sizde kalsın şimdi Poyraz arar falan beni uğraştırmayın." dedikten sonra şirince sırıttım.
Berk abim "Bunun bi karşılığı olacak biliyorsun değil mi güzelim?" deyip ona verdiğim telefonumu tekrardan bana verdi.
"Ayıp ettin Berkcim ödeşiriz her neyse Doruk aşkım her şey sende sizi seviyorum." diyerek Yağız'ı çağırdığım yere doğru yürümeye başladım.
O kadar heyecanlıydım ki sanki kalbim yerinden çıkacaktı. Elimi kalbime koyarak sakin olmayı diliyordum. Kendi kendime ileri geri şeklinde yürüyüp duruyordum ve ben gerçekten yerimde duramıyordum.
"Deniz!" diye seslenen Yağız ile sırıtan suratımı düzeltip ciddi bi yüz ifadesine büründüm. Ah canım çocuğum ne güzelde çağırıyor.
Yağız tam karşıma gelerek gözlerime baktı.
"Bir şey mi oldu, iyi misin?"
"İyiyim ama artık konuşmamız gereken bir şey var. Yağız biz arkadaşız ama senin bana olan tavırla-" dememle eline saçına geçirip etrafına bakarak tekrar bana döndü ve sözümü kesti.
"Sana olan tavırlarım hoşuna gitmiyor değil mi? Senden uzak duracam Deniz, istediğin gibi olacak. Ben belki sende beni seviyorsun diye düşünmüştüm ama anladım ki yanılmışım. Beni çağırdığında o kadar heyecanlıydım ki anlatamam belki dedim belki bana sürpriz yapmak için bilerek tartışmıştır, ama anladım ki yanılmışım. Işık'a mesaj attığında o mesajı ben gördüm o sıra telefon bendeydi haklısın abin ve benim aramda kalman çok saçma olurdu. Ben senin için basit bi hevesim ama Rüzgar senin abin her şeyin diyeceğim o ki istediğin gibi yaşayabilirsin sana mutluluklar diliyorum." diye dolan gözleriyle konuşmasını tamamlamıştı.
"Yağız bak se-"
"Deniz bak bir şey açıklamak zorunda değilsin ama izin ver son kez sana sarılıp kokunu doya doya içime çekeyim olur mu?" demesiyle başımı salladım. Aramızdaki mesafeyi kapatıp sıkıca sarıldı bana saçlarıma öpücük kondurup derin bir şekilde kokluyordu. Geri çekilip ona bakınca kapalı olan gözlerini açtı, hiç bir şey yapmadan gözlerime bakıyordu yüzlerimiz arasında kalan mesafeyi kapatarak onu öpüp geri çekildim.
Başını iki yana sallayarak bana baktı "Bu-bu neydi?" demesiyle güldüm.
"Rüzgar abim ilişkimizi onaylıyor." dememle kaşlarını çatıp bana şaşkınca baktı.
"Ama yani mesaj-ben anlamıyorum?" deyip hızla konuşmuştu.
"Şöyleki o mesajdan sonraki gün abimle dışarıya çıktık kendisi sana hediye bile aldı abimle konuşup sorunu çözdük anlayacağın." dedim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Seçenek
Fiksi UmumGerçek aile. Hayatın kendisi mi oyundu ya da biz insanlar mı oyun oynuyorduk? Sanki bir oyunun içine mahkum edilmiştim ve tek bir seçenek vardı istesemde istemesemde o seçeneği seçmek zorundaydım çünkü başka bir yolu yoktu. Bizler geleceğimiz için p...
