Seçenek

116

Aylar Sonra;

Poyraz abimler balayından dönmüş Rüzgar abimlerin düğünü ölmüş ve de sınav sonuçları açıklanmış tercih haftası da başlamıştı.

Kararımı da vermiştim.

Bu akşam abimler ve ablamlar yemeğe gelmiş hep birlikte güzelce yemek yemiş salona geçmiştik sabah gün boyu annemin babamın Doruk'in ve de Berk abimin peşinden ayrılmamıştım onlara ultra sevgi göstermiştim. Akşama doğru abimler ve ablamlarda gelince aynı şeyi onlarda yapmıştım gerçi onlarda hallerinden memnundular. Aaa pardon sadece Poyraz abim 'bu sevginin altında umarım kötü bir şey yatmıyordur' diyerek benden şüphelenmişti boşuna ona çakma Polatlı Memati demiyordum..

Hep birlikte sohbet ederken Eren eniştemin "Tercih verdin mi Deniz?" diye konuşmasıydık ona bakmıştım tüm dikkatlerde beni bulmuştu yani fırsat bu fırsattı.

"Hayır tam tersi bı karar verdim bende sizlere onu söyleyecektim." dedim Rüzgar abim zaten anlamıştı uyarıncası 'Deniİiz!' diye ismimi söylemesiyle ona bakmadım bile. Kendisiyle aylardır bu konuyu tartışıyorduk çünkü.

"Kararın nedir babacım?" diyen babamla oturduğum koltuğa sırtımı yaslamayı bırakıp hafifçe öne doğru eğildim Berk abim elini belime atıp sakinleştirmeye çalışarak belimi oluşuyordu Doruk ise elimi tutmuştu.

"Baba ben yurtdışında okumak istiyorum zaten en başından da size söylemiştim kararım değişir gibi oldu ama değişmedi ben gitmek istiyorum hemen yarın ilk uçakla." dememle Poyraz abim elindeki bardağı yere düşürmüştü. Ortam öyle bi gerilmiştiki kırılan bardak kimsenin umrunda değildi.

"Ne demek yarın gidecem sana yine gelmişler herhalde." diye sertçe konuşan Poyraz abimi takmayarak babama baktım.

"Üniversite buldun mu?"

"Evet başvuru yaptım kabul edildim."

"Nerede okuyacaksın?"

"Diğer ailemin yanında." diye konuşmamda diğer bi bomba etkisi yaratmıştı.

"Bu kız kafayı yemiş!"

"Düzgün konuş abi onun bi adı var kardeşin Deniz."

"Kardeşim olsa defolup gitmez."

"Sakin ol Poyraz."

"Ne sakini?"

"Emin misin Deniz."

"Emin emin emin olmazsa her şeyi hallettikten sonra söylemeye kalkmaz." diye art arda gelen konuşmalar curcunaya sebep olmuştu.

Annem ablam Doruk ve de Berk abim başvuru yaptığımı biliyorlardı, Rüzgar abime ise sadece yurtdışında okumak istediğimi söylemiştim onda da büyük bir şekilde karşı çıkmıştı.

"Bir şey söylemeyecek misin baba?" dedim hâlâ bir şey dememişti.

"Sen kararını vermişsiniz Deniz ben ne söyleyeyim diğer babanla mutluluklar." deyip yerinden kalkmasıyla onun yanına gittim.

"Baba deme öyle bahçede konuşalım lütfen." dememle elini 'dur' anlamından kaldırmıştı.

"Kalbini kırmak istemiyorum Deniz lütfen." deyip yürümesiyle arkasından ilerliyordum. Abimler ise arkamdan bağırıyorlardı.

"Deniz git diyorum demi kızım bak sinirliyim gelme!" diye sesini yükseltmesiyle azıcık tırsmıştım açıkçası.

"Bab-"

"Ne babasının Deniz ne babası beni gerçekten baban gibi görsen böyle mi yapardın ben burada neyim neyim ben kızım sen desen ben sana hayır mı diyecektim‽ Arkamdan gizli saklı iş çevir sonra gel baba de."