2 Gün Sonra "Duruşma Günü"
Aradan iki gün geçmiş duruşma günü gelmişti. Bu iki gün içinde Canlara her şeyi anlatmıştım ne kadar yanıma gelmek isteseler de okul sorunu yüzünden gelemiyorlardı. Bu iki günde Yağız Yaman Bartın ve Işık ile daha çok yakınlaşmıştık aklım dağılsın diye yapmadıkları şey kalmamışlardı iyikide onları tanışmıştım...
Şimdi ise duruşmaya gelmiştik karşımda beni büyüten babam ve avukatı vardı davayı kazanacaklarından emin gibiydiler ilk defa bu adamdan bu kadar soğumuştum... Gerçek babam ise bana sıkıca sarılmış benimle oturuyordu.
"Davacı..... Davalı.... Duruşma salonuna" dediğin hep birlikte ayağa kalkıp içeriye girmiştik. Annemin gözleri dolu doluydu Rüzgar abimin koluna girmiş bitik bı durumdaydı diğer abimler ise bana güç verircesine gülümsemişlerdi.
İçeriye girmiş hepimiz oturacağımız yerlere oturmuştuk bir yanımda avukat vardı diğer yanımda ise boş bir sandalye vardı karşımda ise üvey babam ve avukatı vardı.
Hakim Bey bir kaç konuşma yaptıktan sonra üvey babama ve avukatına söz hakkı vermişti.
"Sayın hâkim ben kızımı almak istiyorum kendinizin bu yaşa kadar ben getirdim. Hiç bir sorun olmadan onu büyüttüm huzurlu mutlu bir şekilde yaşadık ve ben kızımdan ayrılmak istemiyorum kendisinede sorabilirsiniz benim yanımda arkadaşları ile birlikte çok mutluydu." Dediğinde bu sefer söz hakkı için ben ayağa kalkmıştım.
"Hakim Bey evet ben beni büyüten ailem ile çok mutluydum ama ben gerçek ailemlede çok mutluyum. Bu yaşıma kadar beni çok güzel yetiştirdiler kendisine teşekkür ediyorum ama ben şu anda ait olduğum yerdeyim ben ailemden ayrılmak istemiyorum." Deyip yerime oturduğumda karşı tarafın avukatı ayağa kalkıp hâkim Beye dosya uzatıp konuşmaya başlamıştı.
"Sayın hâkim dosyadaki konuşmalar Deniz Hanım'ın arkadaşları ile olan konuşması. Okuduğunuz üzere Deniz Hanım biyolojik ailesiyle mutlu değil zorla onu yanlarında tutuyorlar hatta Kenan Karaman Ali Bey'i tehdit etmişti Deniz Hanım ı yanlarına almak için. Deniz Hanım abileri ile anlaşamamıştı sadece Doruk Karaman ile arası iyi olmuş daha sonrada araları bozulmuştur. Deniz Karaman onlarla kalırken sinir krizi geçirmiş ayak bileğini sargıya elini ise alçıya alınmıştır son sayfada fotoğraflar vardır hatta ve hatta Kenan Karaman ailesi ile birlikte Karadeniz'e gitmiş orada da çıkan sorunlar yüzünden Deniz Hanım yapamamış bir kaç günlüğüne onu büyüten ailesinin yanında Fransa'ya gitmiştir. Konuşma mesajlarını da okursak Deniz Hanım'ın ne kadar kötü şartlarda kaldığını anlamış olacağız." Dediğinde ben şokla üvey babama daha sonrada biyolojik aileme bakmıştım annem ağlamaya başlamış abimler ve babamlar ise bağırarak itiraz etmeye başlamışlardı.
Hakim Bey ise tokmağı masaya vurarak konuşmaya başlamıştı. "Susun! Bir kez daha aynı şey olursa sizleri dışarıya atarım. Siz Deniz Karaman söz hakkı sizde." Dediğinde ayağa kalkmış titreyen sesimle konuşmaya başlamıştım.
"Ya-yalan söylüyorlar ben çok mutluyum o konuşmalar çok eski ben onları özlediğim için Fransa'ya gitmiştim." Dediğimde hâkim bey "Kanıtınız var mı?" Dediğinde başımı hayır anlamında sallayarak avukata bakmıştım anlaşılan onda da yoktu...
"Son kez soruyorum kanıtınız var mı?" Dediğinde titreyen sesimle tam cevap verecektim ki kapı çalmış içeriye ise uzun boylu üstünde avukat cübbesi olan bı kız girmiş konuşmaya başlamıştı.
Annem "Kızım Nehir" derken ben ise anlamayarak Nehiri dinliyordum.
"Kusura bakmayın gerçekten çok özür dilerim yurtdışından geldiğim için anca yetişebildim malum trafik falan ben Nehir Nehir Karaman Deniz Karaman'ın diğer avukatı. Dilerseniz bende kanıtlarımı size göstermek isterim." Dediğinde hâkim başını sallamıştı Nehir ise elindeki dosyaları onlara verip yanıma gelerek konuşmaya başlamıştı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Seçenek
General FictionGerçek aile. Hayatın kendisi mi oyundu ya da biz insanlar mı oyun oynuyorduk? Sanki bir oyunun içine mahkum edilmiştim ve tek bir seçenek vardı istesemde istemesemde o seçeneği seçmek zorundaydım çünkü başka bir yolu yoktu. Bizler geleceğimiz için p...