Nehir ve Poyraz'ın konuşması...
P "Canımın içi yapma böyle."
"Poyraaaz canım yanıyor ve ve ben bunların hepsini hak ettim."
"Maalesef ki hak ettin Nehir ama üzme kendini güçlü ol eski yaktığını yapma kaçma Eren'in peşinden git affettir kendini o da çok acı çekti o da çok üzgün."
"Poyraaaz biliyor musun daha yakışıklı olmuş biraz kilo almış sakalları onu daha ayrı bi karizmatik göstermiş. Ama bakışları hiç değişmemiş bana o günki gibi kırgın bakıyor." Deyip ağladığımda Poyraz saçlarımı okşamaya başlamıştı. Telefonun çalmasıyla Poyraz'a bakmıştım. Eren arıyormuş onu.
"Hoparlöre alır mısın?" Dediğimde dediğimi yapıp hoparlörü açmıştı.
"Poyraz"
"Efendim kardeşim."
"Nehir nasıl oldu ne yapıyor şimdi?"
"Kötü hatta çok kötü ağlıyordu."
"Poyraz özür dilerim onu atlattığım için özür dilerim."
"Senin bi suçun yok Eren bunu Nehir'e de söyledim her şeyi başlatan o ayrıca bir birinizi severken böyle acı çekmeyin kardeşim bunu birbirinize yapmayın."
"Yapamam Poyraz yapamam bir kere bırakan tekrar bırakır üzgünüm ama gururum aşkımdan daha ağır basıyor." Deyip telefonu kapatmasıyla daha çok ağlamaya başlamıştım.
"Sakin ol Nehir şöyle düşün en azından seni seviyor sen kendini affettir sadece geri düzelecek." Demesiyle kapı açılmış içeriye Rüzgar abim girmişti.
''Ne-nehir"
"Abi be-ben çok kötüyüm." Dememle yanıma gelip sıkıca sarılmıştı.
"Ah be güzelim ah be cimcimem. Ağlama lütfen ağlama seni böyle görmeye dayanamam."
"Abi gururu aşkından daha ağır basıyormuş."
"S*kmişim gururunu sen Nehir Karamansın affetireceksin kendini tamam mı sil şu gözyaşlarını sen güçlü birisin şimdi yarın sana bir adres verecem oradaki büroda çalışacaksın Erende orada çalışıyor artık gerisi sana kalmış saçma sapan şeyler yapmadan affettir kendi. Şimdi sil şu gözyaşlarını zaten Deniz dışarıya çıktı arkadaşlarıyla aklım onda bide seni merak etmeyeyim tamam mı güzelim."
"Tamam abi teşekkür ederim."
"Sen mutlu ol da gerekirse ölürüm ben anneme bakayım sizde aşağıya inin." Dediğimde başımı sallayıp banyoya geçmiştim. Poyraz ise olanları abime anlattıktan sonra birlikte odadan çıkmışlardı.....
Ben Nehir Karamanım. Bekle beni Eren Gök kendimi affettirrcem...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Seçenek
Fiksi UmumGerçek aile. Hayatın kendisi mi oyundu ya da biz insanlar mı oyun oynuyorduk? Sanki bir oyunun içine mahkum edilmiştim ve tek bir seçenek vardı istesemde istemesemde o seçeneği seçmek zorundaydım çünkü başka bir yolu yoktu. Bizler geleceğimiz için p...
