_Yağız Allah aşkına ne yapacam sizde ya!
_Offf gel işte diyorum Deniz.
_ Ne yapacaz, bari onu söyle?
_ Çok söyleniyorsun Deniz seni biriyle tanıştıracam işte.
_Kimle?
_Deniz gerçekten sinirleniyorum artık, tamam gelmek istemiyorsan gelme!
_ Bir saate sizde olurum.
Deyip telefonu suratına kapattım. Bugün cumartesiydi ve her şey çok güzel gidiyordu, gayet mutluydum.
Hızlı bir şekilde üstümü değiştirdikten sonra aşağıya indim.
"ANNEEEEE!"
"Salondayım kızım gel."
Salona geçip hemen anneme sarıldım. Elindeki dergiyi bırakıp o da bana sıkıca sarılıp saçlarımdan öpmüştü ve bende bu hissi çok seviyordum.
"Söyle bakalım ne isteyeceksin?" Dediğinde başımı göğüsünden kaldırıp ona baktım.
"Nereden anladın?"
"Anlarım ben."
"Şey Yağızlara gidebilir miyim?" diye masum masum konuştum.
"Baban ve abinler?"
"Yaa anne lütfen ya sen halledersin hem Rüzgar abim kahvaltıda ablama dışarı çıkma dedi ama ablam çıktı şimdi sevdiği beyle." dediğimde gülmeye başlamıştı.
"Anne gülme ya ama haklıyım ben."
"Tamam tamam geç kalma o telefonda anında açılacak hazırlanmışsın bile."
"Tamam tamam güzel olmuş muyum?"
"Hayırdır Deniz Hanım?"
"Şaka yaptım anne ya! "
"İnanmadım ama öyle olsun. Rüzgar ve Poyraz abin akşam 7'de gelecek onlardan önce gel." dediğinde 'tamam' deyip onu öpmüş daha sonrada evden çıkmıştım.
Yağız ile evlerimiz yaklaşık 15 dakikalık bı yürüme mesafesi olduğu için hızlı bir şekilde yürümeye başladım.
Yağız: Hâlâ çıkmadın mı evden yaa!
Ben: Of Yağız ya ne kadar mızmızsın çıktım evden yoldayım.
Yağız: Değilim Deniz! Çok şükür çıkabildin.
Ben: Gelmiyorum lan gelmiyorum hadi bakalım.
Yağız: Deniz sakın!
Ben: Söylenme o zaman sabret biraz.
Yağız: Tamam yaaa.
Ben: Bari bana bir şeyler hazırla canım tatlı çekiyor.
Yağız: Sufle ve vişne suyu var.
Ben: Oh oh mis.
Yağız: Hâlâ gelmedin miii?
Ben: Aç kapıyı!
Kapının açılmasıyla karşımda olan Yağız ve elindeki bebeğe şokla baktım.
"Ya-yağız?"
"Hoşgeldin civciv bu Aren benim yeğenim ablamın çocuğu."
"Yaaaa ama bu çok tatlıııııı!"
"Bende tatlıyım bana benziyor bak." dediğinde onu takmadan Aren'i kucağıma alıp sevmeye başladım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Seçenek
Fiksi UmumGerçek aile. Hayatın kendisi mi oyundu ya da biz insanlar mı oyun oynuyorduk? Sanki bir oyunun içine mahkum edilmiştim ve tek bir seçenek vardı istesemde istemesemde o seçeneği seçmek zorundaydım çünkü başka bir yolu yoktu. Bizler geleceğimiz için p...
