"Küçüğüm hadi benim arabama geçiyorsun"
"Hayır Deniz'im benim arabama geçer misin"
"Bak Poyraz ikidir bana engel oluyorsun yeter"
"Çocuklar durun artık prensesim benimle gelmek ister misin?"
"Fark etmez"
"Baba benimle gelsin işte dönüşte Poyrazla gelir"
"Olmaz yani bende sizinle geleyim üçümüz birlikte gidelim"
"Oğlum ben senden hiç kurtulamayacak mıyım?"
"Üzgünüm Rüzgar Karaman başınıza belayım"
"Hey Allah'ım hey bin arabaya küçüğüm hadi sende bin"
Arabaya bindiğimizde Poyraz abimde arka koltukta oturuyordu ben ona hayırdır bakışı atarken o beni kendine çekip sarılmıştı.
"Poyraz niye arkadasın"
"Canım istedi"
"Allah'ım lütfen bana sabır ver sınıyor musun beni anlamadım ki. Küçüğüm abinden biraz uzaklaşır mısın?"
"Üzgünüm Rüzgarcım ama şu anda çok rahatım ve uyuyacam"
"Tamam küçüğüm tamam"
"Cadıcım"
"Efendim bukalemuncum"
"Beni seviyor musun"
"Ne münasebet ben sadece Rüzgarı seviyorum değil mi Rüzgarcım"
"Aynen öyle küçüğüm"
&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
Yolculuk çok güzel geçiyordu 4 saati geride bırakmıştık şimdi ise Rüzgar ve Poyraz arabayı kim kullanacak tartışması yapıyorlardı.
"Poyraz bak güzellikle diyorum abicim yoruldum kullan artık şunu"
"Abi yorulmadığını biliyorum ayrıca ben böyle çok rahatım"
"Poyraz eğer geçmezsen olacaklardan ben sorumlu değilim"
"Tamam be"
Rüzgar abimle Poyraz abim yer değiştirdiğinde Rüzgar arkaya biner binmez bana sarılmıştı. Başını boynuma gömüp derin derin nefes alıp veriyordu.
"Çok özlemişim"
"Doğruyu söyle"
"Bana inanmıyor musun"
"Hey sadece şakaya yaptım uzan istersen yoruldun"
"Benimle uzanır mısın"
"Oha abi izin vermiyorum Deniz'im hiç gerek yok değil mi abim"
"Poyraz KAP'a çeneni, küçüğüm"
"Tamam benimde uykum geldi zaten. Senin göz altların neden şişik uyuyamadın mı yoksa"
"Uyuyamadım''
"Keşke yanıma gelseydin bende uyuyamıyorum"
"Sen neden uyuyamıyorsun"
"Belki bir gün anlatırım ama şimdi kokunla uyumak istiyorum"
Rüzgarla birlikte uzanır pozisyona geçtiğimizde ona sıkı sıkı sarılmıştım. Başı her zamanki gibi boynumdaydı derin derin nefesler alıyordu. İlk saçıyla oynadım yumuşacıktı çok çok güzeldi, ben galiba Rusya'ı görmeden bile ona bağlanmıştım. Mayışan gözlerimle kendimi uykuya bıraktım.
&&&&&&&
Çalan telefonla gözlerimi açtığımda Rüzgarında uyandığını görünce gülümsedim. Telefona baktığımda büyüten babamın aradığını görünce istemsizce yüzümde bir gülümseme meydana geldi.
_Babacım
_Güzel kızım ne yapıyorsun nasılsın
_İyiyim babacım Trabzon'a gidiyoruz sen ne yapıyorsun nasılsın
_Bende iyiyim annenle birlikte oturuyoruz seni arayalım dedik ama senin değişik geliyor bir sorun mu var
_İyi yaptınız, bir sorun yok uyuyordum o yüzden sesim böyle hem annem ne yapıyor o nasıl
_Sen hep iyi ol dur anneni veriyorum
_Tamam babacım
_Kızım
_Annecim nasılsın
_İyiyim seni özledik sen nasılsın
_Bende sizi özledim merak etme çok İyiyim asıl sen nasılsın
_İyiyim güzel kızım bizim sana bir haberimiz var
_Neymiş bakalım
_Deniz ben hamileyim abla olacaksın
_Ne gerçekten mi anne ben çok sevindim şimdi ben abla mı olacam anne sen ciddi misin
_Evet kızım abla oluyorsun
_Yaaa anne gerçekten çok sevindim hayırlı olsun
dikkat et kendine
_Sende dikkat et kendine öpüyorum seni görüşürüz
_Tamam annecim görüşürüz.
Deyip telefona kapattığımda deli gibi sırıtıyordum şimdi ben abla olacaktım.
"Küçüğüm ne oldu"
"Beni büyüten annem hamileymiş abla olacam"
"Anladım hayırlı olsun"
"Teşekkürler rüzgarcım bebiş beni sever değil mi"
"Tabikide sever küçüğüm eminim seni çok sevecek"
"Umarım"
"Deniz'im hayırlı olsun"
"Teşekkürler Poyrazcım"
Kalktığım yere geri uzandığımda rüzgarda uzanmış saçımla oynuyordu. Çok güzel bir şekilde oynuyordu
acıtmıyordu sanki dünyanın en narin bir parçasıymış gibi özenle dikkat ediyordu.
"Ne yaptın saçıma"
"Ördüm"
"Örmeyi nereden biliyorsun ki"
"Çünkü küçükken anneminkini örerdim"
"Hmmmm"
"Saçınıda yaptığımıza göre yol çok uzun uyuyalım mı?"
"Olur" dediğim rüzgar da her zamanki gibi başını boynuma gömüp sıkı sıkı bana sarılmıştı.
Gözlerimi kapatmış ama uyuyamıyordum aradan ne kadar zaman geçti bilmiyorum ama Rüzgar ve Poyraz kendi aralarında konuşmaya başladılar.
"Poyraz"
"Efendim abi"
"Bu kokuyu bir başkası koklayacak diye, benim yerime başkası onun boynundan öpecek diye çok korkuyorum. Bizi bırakmaz değil mi?"
"Bende abi bende çok korkuyorum ama bizi bırakmaz o çok güçlü onu bir daha üzmeyeceğimize göre asla bırakmaz"
"Üzmeyecez o hep mutlu olacak. Sanki annemle Doruk'un karışımı gibi bir şey Doruk'ada çok benziyor"
"Katlıyorum huyları da çok benziyor. Sanki hepimizde bir parça onda birleşmiş gibi"
"Bu kadar kısa sürede ona alışacağımı tahmin etmemiştim"
"Abi annem mesaj atmış yemek molası verecekmişiz Denizi uyandırır mısın?"
"Tamam"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Seçenek
General FictionGerçek aile. Hayatın kendisi mi oyundu ya da biz insanlar mı oyun oynuyorduk? Sanki bir oyunun içine mahkum edilmiştim ve tek bir seçenek vardı istesemde istemesemde o seçeneği seçmek zorundaydım çünkü başka bir yolu yoktu. Bizler geleceğimiz için p...
