Love the badboy

Vervolg -45 -Wat doe jij zo vroeg?

P.o.v. Charlotte
Daar zit je dan het eerste college van de dag. Ik kijk om me heen en er zijn beduidend minder studenten dan normaal. Tot mijn grote verbazing komt Jess binnenlopen. Hij kijkt me verbaasd aan, ik kijk verbaasd terug. Jess kijkt op zijn horloge en kijkt terug naar mij. 'Weet je hoe vroeg het is?', vraagt hij. 'Ja, wat doe jij hier zo vroeg?', vraag ik. 'Wat doe jij zo vroeg?', vraagt hij. 'Het college volgen.', zeg ik. 'Lotje toch.', zegt hij. Hij legt zijn hand op mijn voorhoofd. 'Ben je ziek?', vraagt hij. Ik lach. 'Nee, jij wel?', vraag ik. 'Nee ik ook niet.', zegt hij en hij gaat naast me zitten.  De docent begint te vertellen. Ik ben best moe en gaap een aantal keer per ongeluk.

'Wat heb je gedaan dat je zo moe bent en het ineens niet uitkwam gisteren?', vraagt Jess. Ik schrik een beetje van zijn vraag. 'Laat naar bed en vroeg op.', zeg ik. 'En waarom kon je ineens niet?', vraagt hij. 'Er kwam wat tussen.', probeer ik. 'Wat dan?', vraagt Jess. Quinn, Quinn kwam er tussen. Oeps. 'Er was wat met een vriend.', probeer ik. 'Oh oké.', zegt Jess.

Het is eindelijk pauze en ik loop naar de kantine, waar ik Daniël al zie zitten gelukkig. 'Goedemorgen.', zegt hij. 'Goedemorgen.', zeg ik blij. 'Wat ben je blij.', zegt Daniël. 'Oh... nou ja.', lach ik en ik haal mijn schouders op. Ik begin aan mijn eten maar gaap een keer. 'Je bent zo vrolijk en moe tegelijk... hmm... heb je weer bij Jess geslapen?', vraagt Daniël. 'Stt...', doe ik snel en kijk om me heen. 'Nee niet bij Jess.', zeg ik. 'Bij wie dan?', vraagt hij nu op zijn plaats vrolijk. 'Luc...', zeg ik. 'Hey Lot.', zegt Luc als hij ineens naast me komt zitten. 'Hai Luc.' 'Wat?!', vraagt Daniël verbaasd. 'Hai Daniël.', zegt Luc. 'Kan het zijn dat mijn shirt nog bij jou ligt?', vraagt hij nu hij zich tot mij richt. 'Uhm... welke?', vraag ik. Daniël kijkt met grote ogen van naar Luc, naar mij. 'Ik denk het niet, maar ik zal straks kijken als ik thuis kom.', zeg ik. 'Hoe laat ben je klaar?', vraagt Luc. 'Om twee uur pas.', zeg ik. 'Oh ik ook, zal ik meteen mee gaan dan?', stelt hij voor. 'Oh... ik moet even kijken, oké?', antwoord ik. 'Ik app je wel.', zegt hij. 'Oké.', zeg ik en hij loopt weg.

'Luc?!', vraagt Daniël zo verbaasd als hij kan. 'Wat is er met Luc?', vraag ik. 'Je bent vannacht met Luc naar bed geweest?', vraagt hij nog steeds verbaasd. 'Nee.', lach ik. 'Met wie dan? Met Quinn?', vraagt Daniël. Ik knik. 'Hoe was het?', vraagt hij. Ik denk terug. 'Echt goed.', zeg ik met een zucht. 'Ik wist niet dat je met hem had afgesproken.', zegt hij. 'Had ik ook niet, ik liep eigenlijk naar beneden om naar Jess te gaan, toen Quinn me uitnodigde om te komen eten.', leg ik uit. 'Wat leuk.', zegt hij. 'Ja hij had gekookt en vanochtend ook een smoothie gemaakt.', zeg ik. 'Zo zie ik het graag.', zegt Daniël. 'Hij stond er wel echt op dat ik naar het eerste college ging, dat vond ik wel een beetje vreemd.', vertel ik. 'Hmm... hoe erg stond hij erop?', vraagt hij. 'Ik zei in de avond nog dat ik niet wist of ik er heen ging, toen zei hij al van dat het echt belangrijk is om te gaan. Vervolgens maakte hij me vanochtend wakker en bracht hij me weg.', vertel ik. 'Oh dat is wel erg erop staan.', zegt hij. 'Ja, toch?', vraag ik. 'Je kan het ook gewoon zien als een aardig gebaar, hij geeft om je scholing.', zegt Daniël. Ik haal mijn schouders op. 'Hij bracht je hiernaartoe?', vraagt hij. 'Ja in zijn leaseauto van werk.', zeg ik. 'Hoe kom je thuis?', vraagt hij. 'Oh... dat weet ik niet...', stamel ik. 'Je kan iemand anders met een auto vragen, ik zie hem daar al lopen.', zegt Daniël met een grote grijns op zijn gezicht. Ik kijk achterom en zie Jess lopen, hij ziet me en lacht naar me, ik lach terug en zwaai een keer naar hem. Ik draai me terug naar Daniël. 'Oh, oh.', zegt hij en ik zie hoe hij zijn grijns onderdrukt. 'Wat?', vraag ik. 'Hey Charlotte.', hoor ik achter me. Ik kijk om en Jess gaat naast me zitten op het bankje met een been over elke kant. 'Hai.', zeg ik terug. 'Hai Daniël, gaat alles weer goed?', vraagt Jess. 'Ja hoezo?', vraagt Daniël een beetje verbaasd. 'Gisteravond, Charlotte zei af, er kwam wat tussen met een vriend.', zegt Jess. 'Ja er kwam wat in... tussen bedoel ik.', zegt Daniël. Ik geef Daniël een dodelijke blik. Ik zucht en gaap een keer. 'Je bent echt moe hè? Heb je de hele nacht aan me gedacht?', grapt Jess. Daniël lacht hard en ik kijk hem nog strenger aan dan net. 'Gewoon laat naar bed.', zeg ik tegen Jess. 'Vanavond inhalen dan.', zegt Jess. 'Vanmiddag al.', zucht ik. 'Veel inspanning geleverd gisteren?', vraagt Daniël. Ik schop hem onder de tafel. 'Maar wat ik je wilde vragen.', begint Jess nu hij zich op mij richt. 'Ja.', zeg ik als ik me naar hem draai en we op de bank tegenover elkaar zitten. 'Zou je me willen helpen met wat?', vraagt hij. 'Waarmee?', vraag ik. 'Mijn opdracht voor dat economische project.', zegt hij. 'Ja dat kan wel.', zeg ik. 'Dankjewel, maar je hebt vanavond geen tijd zeker?', vraagt Jess. Ik denk na. 'Weet je wat, doe vanmiddag je dutje en app me daarna maar.', zegt Jess met een glimlach en een knipoog. 'Dankjewel.', zeg ik met een lach. 'Ik zie je straks nog wel.', zegt hij en hij staat op. 'Ja, tot straks.', zeg ik.

Ik kijk op mijn telefoon en zie een berichtje van Quinn.

Quinn: hi Charlotte, heb je zin om vanavond wat te komen drinken?

Ik laat mijn telefoon aan Daniël zien. 'Leuk toch?', zegt hij. 'Ja...', aarzel ik. 'Maar?', vraagt Daniël. 'Twee dagen achter elkaar.', zeg ik. 'Hij heeft de hele dag aan je gedacht.', lacht Daniël. 'Oh ik denk dat zijn assistente Freek genoeg aandacht heeft gezocht.', zeg ik. 'Je hebt haar één keer ontmoet.', lacht hij. 'Ja oké.', zeg ik nu ook met een lach. 'Dus vanavond met Quinn wat drinken, of toch met Jess aan een opdracht werken?', vraagt Daniël. 'Ik weet het niet.', zeg ik. Daniël lacht. 'Ik weet niet of jij en Jess aan de opdracht gaan werken.', zegt hij. 'In vierentwintig uur met twee verschillende jongens naar bed gaan, ik denk het niet.', zeg ik zacht. 'Waarom niet?', zegt hij en hij haalt zijn schouders op. Ik lach. 'Van mij mag het.', zegt hij. 'Ja dat dacht ik al, maar nu zitten er ook maar twee dagen tussen en dat vind ik al wel te kort eigenlijk.', zeg ik.

.