Love the badboy

26- Geloofde hij het wel?

P.o.v. Jess
Ik word wakker en voel iets, of eerder gezegd iemand, tegen me aan liggen. Ik open mijn ogen langzaam. Ik knipper een paar keer en kijk dan naast me.

Ik glimlach automatisch. Ze slaapt zo vredig. Zo, hoe noem je dat? Zo liefjes.

Jess doe even normaal... Wat nou? Ze ligt toch gewoon schattig tegen me aan te slapen?

Ik lig op mijn rug, ze ligt op haar buik tegen me aan. Haar been wat opgetrokken en over me heen en haar hoofd ligt op mijn borst. Haar hand ligt liefelijk op de andere kant van mijn borstkas.

Ik lig naar het plafond te kijken, genietend van het moment. Ze beweegt wat. Nee! Als ze wakker wordt gaat ze weg.

Ze blijft toch door slapen, wat mij betreft blijven we zo de hele dag liggen.

Ik doe niet aan relaties, nee dat is zo veel gedoe. De verjaardagen, de familie bijeenkomsten waar je dan ineens bij moet zijn. Nee dat ben ik niet van plan.

Maar ze is wel leuk én lief én mooi.

Ik word uit mijn gedachtes verstoord doordat ze zachtjes kreunt. Zo'n slaapkreuntje je kent het wel. Ik hoor alleen vaker ander soort kreunen.

Wordt ze wakker?

P.o.v. Charlotte
Ik lig lekker, echt heel fijn te slapen. Ik voel dat ik tegen iemand aan lig.

Wacht. Tegen wie?
Maakt dat uit? Ik wil nog even blijven liggen.

Ik besluit toch mijn ogen maar te open. Ik zie een gespierde borstkas waar ik op lig. Nice...
Ik sluit mijn ogen weer even, genietend van dit moment.

Hoe ben ik hier eigenlijk terecht gekomen? Wat ik me kan herinneren van gisteravond, stopt halverwege de avond.

Ik weet nog dat we binnenkwamen. Dat toen Xavier me een drankje gaf. Daarna met me heeft gedanst. Toen nog wat drankjes. En daar stopt het.

Wait a minute. Is dit Xavier?! Ik kom snel overeind. Ik kijk met geschrokken ogen naar wie het is.

Hoe kom ik bij Jess in bed terecht?! Ik kijk hem geschrokken aan en hij mij met een vragende en teleurgestelde blik. 'Wat is er?', vraagt hij met een hese ochtendstem. Oh my god. Deze stem.

Ondanks dat ben ik nog steeds geschrokken. 'Waarom liggen wij... uh in 1... uh bed?', vraag ik. Ik heb echt barstende koppijn.

Hij kijkt me aan met een grijns. Waardoor ik alleen nog maar meer schrik. Ik kijk naar beneden naar wat ik aan heb. Je weet maar nooit...

Ik heb tot grote opluchting mijn pyjama "jurkje" aan.

Jess heeft geen shirt aan. Het is alsof mijn ogen naar zijn sixpack getrokken worden. Het ziet er zo mooi uit.

'Mooi hè?', zegt hij dan. Ik kijk op. 'Uh... wat?', vraag ik alsof ik nergens naar keek. Hij grijnst. 'Ik weet wel waar je naar keek hoor. Het werkt gewoon als een magneet.', zegt hij.

Ik word rood. 'Je hoeft je nergens voor te schamen hoor, Lotje.' Mijn wangen gloeien helemaal. 'Je bloost, schattig.'

Ik zit nog steeds rechtop.

Ik hoor iemand lopen en ik hoor de voetstappen van Oliver erachter aan. 'Je kent me, dus je kent ook mijn regels.', zegt Oliver chagrijnig. 'Maar Oliver...', zegt een meisje. 'Nee je moet weg.'
'En als ik nou nog een keer dat ene doe...', zegt ze met een overdreven en rare stem.
'Nee.', zegt hij en ik hoor de voordeur dicht gaan.

Jess moet lachen. 'Dus zo zet hij meisjes de deur uit?', vraagt hij lachend. 'Ja.', lach ik. 'Blijf je de hele tijd recht op zitten?', vraagt hij. 'Uh ik ga douchen denk ik.', zeg ik. Op het moment dat ik het zei hoor ik de douche aan gaan.

Fijn Oliver. Je mag elk moment douchen behalve nu. In het huis van mijn opa en oma is maar 1 badkamer. Zo ook dus maar 1 douche.

'Ja?', vraagt Jess. 'Uh straks dan..', zeg ik. 'Kom je nog even liggen?', vraagt hij met een lieve stem. 'Maar uh.., wat is er gisteravond gebeurd?', vraag ik. 'Dat leg ik je uit als je bij me komt liggen.'

Ik ga liggen. Een stukje van hem vandaan. 'Iets dichter bij. Ik bijt niet.', zegt hij. Ik ga iets dichter bij liggen en hij slaat zijn arm om me heen. We liggen naast elkaar op onze ruggen naar het plafond te kijken.

'Gisteravond?', vraag ik nog een keer. 'Ja. Nou je was allemaal met die Xavier of zo. Je had best veel gedronken. Toen probeerde die Xavier je mee naar zijn kamer te nemen.'

Ik schrik. Heb ik hét gedaan met Xavier?

'Nee jullie hebben niks gedaan.', zegt Jess die blijkbaar aan me zag wat ik dacht.

'Was dat het?', vraag ik. 'Je had niet eens zo heel veel gedronken trouwens. Maar voor jouw doen waarschijnlijk wel. En je werd boos op een andere jongen.', zegt hij. Dat laatste lacht hij wat meer.

'Waarom werd ik boos?', vraag ik. 'Hij zat aan uh... aan je.' 'Wie?', vraag ik schrikkend. 'Weet ik niet je zei alleen iets van: nee ik wil je niet meer is dat niet duidelijk inmiddels.'

Werd ik boos op Luc? Alsjeblieft zeg dat het niet waar is.

Luc was, toen ik hier nog woonde, verliefd op me. Hoe zeg je dit? We hadden een relatie. Ik vond hem ook heel leuk, we waren echt stapelgek op elkaar. Toen heb ik het beëindigd na een tijdje, maar dat pakte hij niet zo goed op.

'Weet je wie ik bedoel?', vraagt hij. 'Uh ja.', zeg ik ongemakkelijk. 'Wie is het?', vraagt hij. 'Luc waarschijnlijk.', zeg ik, hij weet toch niet wie het is. 'Oké je hebt hem geslagen.', lacht hij.

Fuck. Ik heb Luc geslagen. Lekker bezig Charlotte. Zo weet je zeker dat je je hier nooit meer kan vertonen.

De douche is inmiddels al een tijdje uit en ik hoor voetstappen op de gang. De klink hoor ik naar beneden gaan en Oliver stapt naar binnen. Terwijl hij de deur opent zegt hij: 'Lot...'

Nee, nu ziet hij me zo. Zo mag hij me dus niet zien. Niet naast Jess in 1 bed. Nee, het mag niet.

'Owww... uh... Lot... Lot wat heeft dit te betekenen?', stamelt hij. 'Niks, we hebben niks gedaan Oliver.', zegt Jess voordat ik iets kan zeggen. 'Lot, is dat waar?', vraagt Oliver. 'We hebben niks gedaan, hij vertelt me alleen wat er gisteren allemaal nog gebeurd is.', zeg ik. 'Oké... uh... ik wilde zeggen dat je de badkamer kan gebruiken nu. En dat de handdoeken nog in dezelfde kast liggen...' ik knik.

Oliver loopt weg. 'Geloofde hij het wel?', vraagt Jess. 'Hopelijk wel want er is niks gebeurt en er gaat ook niks gebeuren.', zeg ik en ik stap het bed uit en loop naar de badkamer.