Love the badboy

Vervolg -15 -Ik ga verhuizen

P.o.v. Charlotte
'Oliver schiet op!', roep ik. 'Ja, ja rustig aan.', zegt Oliver vanuit de badkamer. Hij en Maria hebben ruzie, ze heeft hem het appartementje uit gestuurd. Waarom kunnen ze het niet gewoon uitpraten? Ik ben er klaar mee om als tussenpersoon te functioneren hier. Oliver vraagt steeds: heb je Maria nog gesproken? Wat zei ze? Wat had ze aan? En Maria vraagt me hoe het met Oliver gaat en of hij verdriet heeft.

'Kom maar hoor Lot, de badkamer is voor jou.', zegt Oliver met een lach. 'Ja hij is inderdaad van mij.', zeg ik moe. 'Wat ga je straks doen?', vraagt Oliver. 'Ik ga verhuizen.', zeg ik vermoeid. 'Aww... nee toch dan moet ik je weer missen.', zegt hij met een overdreven verdrietige stem. 'Ik ga aan school werken.', zeg ik. 'Oké hier?', vraagt Oliver. 'Ik denk het wel, hoezo?', vraag ik. 'Ik wilde eigenlijk met een vriend afspreken hier, kan dat?', vraagt hij. 'Ja is goed, wij gaan wel in de studeerkamer zitten.', zeg ik.

Ik doe de badkamerdeur dicht en maak me klaar voor de dag. Ik kom uit de douche en doe een handdoek rond mijn lichaam en een in mijn haar als een mooie tulband. 'Oliver!', roep ik terwijl ik de badkamer uit kom en richting de zitkamer loop. Ik stop meteen met lopen en schrik me kapot. 'Wat is er?', vraagt Oliver. 'Nee, uhh... laat maar ik vraag het straks wel...', stamel ik. Ik draai me om en loop snel weg. Op de bank zat Luc, Oliver kon niemand anders vragen dan Luc?! Oh ja en Jess was er ook al om aan de opdracht te werken. Waarom moeten Oliver, Luc en Jess samen in 1 ruimte zijn? En vooral waarom moet ik in mijn handdoek erheen lopen?!

Ik kleed me snel aan en doe mijn haren. Als mijn haren eindelijk droog zijn geföhnd loop ik terug naar de zitkamer. Wat is dit? Ze zijn met z'n drieën gezellig aan het praten. 'Hai.', zeg ik ongemakkelijk ertussendoor. 'Hey Lot.', krijg ik terug van Luc. 'Hai.', zegt Jess met een knipoog. 'Nou, nou en jij net allemaal maar zeggen dat ik op moest schieten.', zegt Oliver. Ik glimlach een keer overdreven nep naar hem.

'Wij gaan naar de studeerkamer.', zeg ik. 'Oké.', krijg ik terug van Jess. 'Wij zitten hier.', zegt Oliver. Jess en ik lopen naar studeerkamer. 'Sorry ik wist niet dat het al zo laat was.', zeg ik tegen Jess. 'Maakt niet uit, ik zat daar gezellig met Oliver.' 'En Luc toch?', vraag ik zacht. 'Die kwam pas later, Luc is een prima jongen hoor.', zegt hij luchtig. Ik glimlach naar hem.

We werken aan de opdracht en het is bijna af eigenlijk, betekend dit dat ik Jess niet meer ga zien? Ik geniet namelijk echt van onze momenten samen, samen lachen, samen praten. Ik zucht.

'Wat is er?', vraagt Jess. 'Nee, niks ben een beetje moe.', zeg ik maar. Ik kan wel goed met hem praten, maar om nou al weer mijn hart te luchten bij hem hoeft ook weer niet. 'Oh, wil je stoppen en morgen verder gaan?', vraagt hij lief. 'Nee hoeft echt niet.', zeg ik. We werken verder zonder veel te praten.

'Jess...', begin ik. 'Charlotte...', begint Jess tegelijk. Nee, weer zo ongemakkelijk als de eerste keer dat we hier werkte. Ik lach in mezelf. 'Wat lach je?', vraagt Jess nu ook met een lach. 'Toen we begonnen met deze opdracht deden we ook zo ongemakkelijk als net.', lach ik. Jess lacht nu ook. 'Wat wilde je zeggen?', vraag ik. 'Ik wilde vragen of je me nog wilde zien nadat we klaar zijn met het werkstuk...', zegt Jess. 'Jawel hoor.', lach ik. 'Omdat je had gezegd dat we het werkstuk afmaken en daarna terug zouden gaan naar eerst...', zegt Jess serieus. 'Toen was ik met Luc en hadden we ruzie over jou. Ik wil je heel graag blijven zien hierna. Volgens mij kunnen we super goed praten samen en lijkt het me zonde om het allemaal weg te doen.', zeg ik oprecht. 'Ja dat idee had ik ook.', zegt Jess. 'Nou dan spreken we nu af dat we elkaar hierna ook blijven zien.', zeg ik vastbesloten.

We werken nog even verder als Oliver ineens komt binnengestormd. 'Oliver, wat doe je?', vraag ik. 'Kijken hoe het gaat hier.', zegt hij. 'Oké, het gaat goed hier.', zeg ik vragend. 'Oké mooi zo, wij hebben best wel honger zullen we met z'n vieren Chinees bestellen?', vraagt Oliver. 'Uhh...', stamel ik. Met z'n vieren?! Met Oliver, Jess én Luc? 'Ja is wel lekker toch?', zegt Jess. Oliver glimlacht. 'Oké ik bestel wel Lot voor jou liever bami toch? En Jess voor jou?', vraagt Oliver enthousiast. 'Bestel maar wat het is allemaal lekker.', zegt Jess. 'Lot..?', vraagt Oliver. 'Ja liever bami.', zeg ik snel.

Hoe ga ik dit overleven?!

'Lot! Komen jullie?', roept Oliver na een tijdje. We staan op en lopen naar de eettafel. De eettafel is keurig gedekt voor vier personen en Oliver staat met de tasjes in zijn hand bij de deur. 'Ik wist toevallig waar alles stond.', zegt Luc met een lach als ik naar de gedekte tafel kijk. Ik glimlach ongemakkelijk naar hem. Dit wordt een lange en vreemde avond.

Oliver gaat naast me zitten, waardoor Luc en Jess tegenover me naast elkaar zitten. Het gesprek gaat langs me af. 'Lot gaat alles goed je bent zo stil?', vraagt Oliver. Gaat alles goed? Uhh... nou nee, ik zit hier met mijn broer en mijn twee exen. 'Ja hoor.', zeg ik in plaats daarvan. 'Is dit eigenlijk de eerste keer dat jullie elkaar ontmoeten?', vraagt Oliver aan Luc en Jess. 'Nee, ik ben een keer met Charlotte bij je thuis geweest toch?', vraagt Jess aan Luc. 'Ja klopt dat is al wel een tijd terug. Daarna hebben we elkaar nog een keer gezien bij Lot thuis geloof ik.', zegt Luc. Oh ja, dat was de eerste ruzie tussen Jess en mij. Fijn dat Luc dat weer opbrengt. 'Ja zou kunnen.', zegt Jess nonchalant, ik weet zeker dat Jess dat nog weet.

'Hoe hebben jij en Lot elkaar eigenlijk leren kennen?', vraagt Oliver aan Luc. Luc denkt na. 'Bij mijn voetbalwedstrijd, zat ze langs de kant.', zegt Luc. 'Nee, bij mijn hockeywedstrijd.', zeg ik. 'Nee jij kwam naar mijn voetbalwedstrijd, je was de hele wedstrijd naar me aan het staren en toen kwam ik naar jouw wedstrijd.', zegt Luc. 'Nee echt niet. Jij kwam naar mijn wedstrijd en liep me achterna toen ik klaar was, ik vond dat echt raar.', zeg ik. 'Maar toch stuurde je me een berichtje terug.', zegt Luc. 'Ik vond je echt eng in het begin.', zeg ik eerlijk. 'Daarom heb je een maand gewacht met een bericht terugsturen.', zegt Luc. 'Een maand?', vraagt Jess. 'Ja zoiets.', zegt Luc. 'Ze wilde je niet, man.', zegt Jess met een lach. Oliver lacht ook. 'Ik vond jou ook raar hoor.', zeg ik tegen Jess. 'Lot misschien val je gewoon op rare jongens.', zegt Oliver. Luc en Jess lachen samen. Dit etentje was toch minder erg dan ik had gedacht.