Love the badboy

Vervolg -37 -Zoekt u iets speciaals?

P.o.v. Charlotte
Het is inmiddels al half elf en ik lig nog in bed. Niet dat het gisteren nou zo laat is geworden, maar ik had er behoefte aan om eens lekker uit te slapen. Ik pak mijn telefoon van mijn nachtkastje en bekijk de berichtjes.

Daniël: Charles... wit of blauw shirt naar de sportschool?
Daniël: Hallo?!
Daniël: Je slaapt nog zeker...
Daniël: Jess is echt sterk!
Daniël: Ik typ zodat het lijkt alsof ik vrienden heb...
Daniël: Tijd om wakker te worden.

Ik lach en besluit toch maar te reageren.

Ik: Hey Daniël, ik sliep inderdaad nog, kom je vanmiddag langs? Dan hoor ik graag alles over je training...
Daniël: Is goed.

Eenmaal uit bed stap ik onder de douche, vanavond heb ik met Quinn afgesproken. Ik kom onder de douche uit en kleed me aan, wat wil zeggen dat ik een legging en een trui aan doe. Op mijn gemak bereid ik mijn ontbijtje en kijk ik wat tv. De deurbel gaat en ik loop naar de intercom. 'Hai.', zeg ik. 'Hey Lot, ik ben het.', hoor ik door het apparaatje. Ik druk op de knop en de deur gaat beneden open. Voor ik mijn voordeur open doe zucht ik een keer diep. 'Hai.', zeg ik. 'Hey Lot.', zegt natuurlijk niemand minder dan Luc. 'Kom binnen.', zeg ik en ik loop voor hem uit. Hij kijkt naar de tv die ik op pauze heb gezet. 'Was je wat aan het kijken?', vraagt hij. 'Ja... is er iets?', vraag ik ongemakkelijk. Luc doet zijn jack uit en gaat zitten op de bank. Ik kijk een beetje verbaasd toe en ga erbij zitten. 'Wil je me helpen?', vraagt hij. 'Waarmee?', vraag ik. 'Een cadeau, voor mijn moeder.', legt hij uit. 'Ze is bijna jarig...', zeg ik zacht. 'Klopt, we gaan uit eten met haar nieuwe vriend en Annabel met haar vriend.', vertelt Luc. 'Neem je Sarah mee?', vraag ik. 'Wat? Nee.', zegt Luc verbaasd. 'Oh... maar een cadeau, misschien een mooie ketting.', stel ik voor. 'Ja zoiets dacht ik al, maar wat voor een?', vraagt hij. 'Waar had je dat kettinkje voor mij toen gekocht?', vraag ik. 'Welke?', vraagt hij. 'Die gouden dat hartje.', zeg ik met een glimlach. Ik zie Luc nadenken. 'Ken je die zaak in stad, vlakbij het station?', legt hij uit. 'Ja, kijk daar anders, dat vond ik namelijk echt een leuk cadeau.', zeg ik eerlijk. 'Die heb ik met mijn moeder uitgezocht.', vertelt hij. 'Echt?', vraag ik. 'Ja.', zegt hij met een lach. 'Dan moet je er zeker heen gaan.', zeg ik. Luc deelt echt veel met zijn moeder, ze hebben echt een goede band. 'Wil je mee?', vraagt Luc. 'Uhh...', stamel ik. 'Ik heb je advies nodig.', zegt hij. 'Oké dan.', zeg ik. 'Wil je eerst nog aankleden en dan gaan?', vraagt Luc. 'Wacht, nu?!', vraag ik verbaasd. 'Ja alsjeblieft.', zegt hij. 'Dan kleed ik me even om.', zeg ik en ik sta meteen op om me om te kleden.

We rijden niet veel later naar de winkel en we kijken goed rond. 'Zoekt u iets speciaals?', vraagt de verkoper. 'Een cadeautje.', zeg ik. 'Wat leuk, wat is de gelegenheid? Een jubileum of wellicht een verjaardag?', vraagt de verkoper. 'Een verjaardag.', zeg ik. 'Wij hebben ook een prachtige collectie verlovingsringen, als u geïnteresseerd bent.', zegt de verkoper die zich nu vooral op Luc richt. Dat hebben we al geprobeerd met de ring van zijn oma, nee dank u wel...

Luc kijkt me aan en zijn ogen veranderen even. 'Uhh... ik zoek een cadeau voor mijn moeder.', legt Luc uit als hij zich weer op de verkoper richt. 'Dat kan natuurlijk ook, wat voor iets had u in gedachten?', vraagt de verkoper. 'We dachten aan een kettinkje, toch?', begint Luc als hij mij aankijkt. 'Ja.', zeg ik. 'Die hebben we vooral hier liggen.', zegt de verkoper en hij wijst ons van alles aan. We bekijken de kettinkjes. 'Kijk deze bijvoorbeeld.', zeg ik en ik wijs een zilveren schakelketting aan. De verkoper haalt het uit de la en laat het ons van dichtbij zien. 'Is het niet een beetje grof?', vraagt Luc. 'Ik kan hem bij u omhangen, dan kunt u zien hoe het om de hals staat.', stelt de verkoper voor. Ik draai me om zodat de verkoper de ketting bij me om kan doen en ik draai me terug richting Luc en de spiegel. 'En?', vraag ik. 'Ik vind het mooi.', zegt Luc en ik kijk in de spiegel die erbij staat. 'Deze dan?', vraag ik en Luc denkt even na. 'Ja.', zegt hij dan.

We staan inmiddels weer buiten nu Luc heeft afgerekend. 'Wil je nog wat drinken?', vraagt Luc. 'Ik heb met Daniël afgesproken sorry.', zeg ik. 'Oh oké.', zegt Luc. 'Zal ik je thuis afzetten?', vraag ik. 'Als je wil.', zegt hij aarzelend. 'Ja tuurlijk.', zeg ik en we rijden naar zijn huis. Hij woont nog steeds bij een vriend van hem. 'Bedankt, Lot.', zegt Luc. 'Geen probleem.', zeg ik. Hij kijkt me aan, wat ongemakkelijk. 'Dus... Sarah?', vraag ik en hij schrikt op. Luc haalt zijn schouders op. 'Ze is wel leuk, maar...', begint hij. 'Maar wat?', vraag ik. 'Ze woont nog thuis.', zegt Luc. 'Ja, wat is het probleem?', vraag ik, heeft hij dan niemand om gratis bij in te trekken? 'En ik woon ook niet alleen.', zegt hij. 'Wat is het probleem?', vraag ik nog een keer. 'Ze wil snel gaan, meteen naar bed.', zegt Luc. 'Sinds wanneer is dat een probleem voor jongens?', vraag ik lichtelijk geïrriteerd. Luc zucht. 'Geen probleem, maar ik wil niet meteen een relatie.', zegt hij en ik kijk hem aan zonder wat te zeggen.

.