Love the badboy

2- Wat als..?

P.o.v. Charlotte
'Hey Lot, weet je hoe laat mama thuis is?', vraagt mijn broer. Hij heet trouwens Oliver, onthoud dit maar goed. 'Mama is overwerken zoals altijd en papa weet ik niet.', zeg ik. 'Oké papa die is ook laat thuis dus we eten weer eens met zijn tweeën.'

Mijn ouders werken veel. Komt vrij weinig voor dat ze er zijn bij het eten.

We zitten te eten aan tafel. 'Dus heb jij net zoveel zin in morgen als ik?', vraagt Oliver. 'Wat denk je?', zeg ik.

Ik heb er geen zin in en ik weet dat Oliver dat ook niet heeft. 'We vertrekken morgen wel samen toch?', vraag ik voor de zekerheid. 'Nee ik laat mijn kleine zusje alleen door een buurt en school gaan die ze niet kent.', zegt hij sarcastisch. 'We schelen een kwartier Oliver.', zeg ik. 'Ja en door dat kwartier ben jij mijn kleine zusje.', zegt hij met de nadruk op kleine.

Als we klaar zijn met eten kijken we nog wat tv. 'Kom ga maar slapen Charlotte je moet er vroeg uit morgen.' 'Even vroeg als jou!', zeg ik verontwaardigd. 'Ja maar jij bent jonger en ik kan daar dus beter tegen.' Ik schud lachend mijn hoofd. Maar sta toch op. Ik loop naar boven.

Oh shit. Ik sta voor mijn kast. Tuurlijk had ik al een outfit uitgekozen. Dit is ook alleen voor de eerste dag, want ja de rest van het jaar houd ik dit toch niet vol.

Ik heb dus al gekozen. Máár misschien is dit toch net iets leuker? Moet ik wel een korte broek aan doen? Het is wel 32 graden morgen. Oké korte broek dus, of toch een jurkje? Dit jurkje is mooi! Nee laat maar net iets te kort. Ik houd het gewoon op mijn wit, kort broekje met... shit! Met wat erop?! Oké deze is mooi erop.

Ik ga liggen in bed na al dit hectische gedoe met mijn kledingkeuze. Ik lig naar het plafond te staren. Alsof ik ooit in slaap ga vallen?

Ik ben nerveus voor morgen. Wat als ze me raar vinden? Of wat als ik geen vrienden kan maken? Het was allemaal prima op mijn oude school. Ik had een leuke vriendengroep, kon met iedereen wel optrekken.

Uiteindelijk na een uur op mijn telefoon te hebben gezeten, nee niet letterlijk je snapt me wel. En nog een half uur hebben nagedacht over van alles viel ik toch in slaap.