Love the badboy

Vervolg -16 -Praat met hem

P.o.v. Charlotte
'Daniël kan je alsjeblieft langs komen?', vraag ik aan de telefoon.
'Ja, wat is er?', vraagt hij aan de andere kant van de lijn.
'Ik leg het zo wel uit, kom alsjeblieft leuk gekleed.'
'Is goed, tot straks.'

Daniël belt na een tijdje aan en ik laat hem meteen binnen. 'Hey meid, wat is er?', vraagt hij hijgend door alle trappen. Ik zucht. 'Hoe laat komt Jess?', vraagt hij. 'Hij is al geweest.', zeg ik. 'En?', vraagt Daniël. 'We hadden afgesproken toch? En nu is hij met Oliver en Luc naar het voetbal.', zeg ik. 'Weet je zeker dat het voor vandaag was afgesproken?', vraagt Daniël. 'Ja, we hadden het over dat we elkaar nog gaan zien en hij zei dat hij wat zou bedenken. Toen zei hij tot morgenavond.', leg ik uit. 'Hmm... wist je niks over het voetbal?', vraagt Daniël. 'Jawel, Jess had vertelt dat Oliver hem mee had gevraagd.', zeg ik. 'Bedoelde hij dat niet, met tot morgenavond?', vraagt Daniël voorzichtig. 'Nee hij had niet gezegd dat dat vandaag was, we hadden het duidelijk over de date.', zeg ik.

'Ik zou het hem gewoon vragen, als ik jou was.', zegt hij vast besloten. 'Hoe?', vraag ik. 'Gewoon vragen wat hij bedoelde, zeggen hoe je je voelt. Geloof me schat dat scheelt een hele hoop gedoe.' 'Oké ik denk er over na.', zeg ik. 'Maar waarvoor moest ik me leuk aankleden dan?', vraagt Daniël. 'Ja Jess vroeg waarom ik er zo leuk uitzag, toen zei ik dat wij hadden afgesproken om samen te eten. Ik schaamde me echt te erg.', leg ik uit. 'Ach meisje toch... is niet nodig om je te schamen.', zegt Daniël lief. 'Jawel het was zo dom.', zucht ik. 'Nee het was niet dom, hij zei toch dat je er leuk uitzag?', vraagt Daniël. 'Ja hij vroeg waarom ik er zo mooi uitzag.', zeg ik. 'Hij noemde je mooi, dat is toch al een compliment? Je had dus wel gelijk over je jurkje.', zegt Daniël bemoedigend. 'Ja vast.', zucht ik. 'Charles niet zo negatief alsjeblieft dan ga ik weer weg.', zegt Daniël. 'Oké, sorry ik vind het gewoon vervelend.', zeg ik eerlijk. 'Snap ik, maar het enige wat we nu nog kunnen doen is er samen een leuke avond van maken, ook al is het dan geen date met Jess.' Ik knik.

'Zullen we dan wat te eten bestellen?', vraag ik. 'Ja, wat dacht je van Chinees?', stelt Daniël voor. 'Dat heb ik laatst al gegeten.', zeg ik. 'Met wie?', vraagt Daniël verontwaardigd. 'Oliver, Jess en Luc.', zeg ik zacht. 'Wat?! Jullie hebben gedineerd met z'n vieren?', vraagt Daniël geschrokken. Ik lach. 'Ja ik en Jess waren samen om aan het werkstuk te werken hier en Oliver had Luc uitgenodigd. Eerlijk, het was best gezellig.', geef ik toe. Daniël lacht. 'Eten met je twee exen en je broer.' 'Ja, maar blijkbaar vindt Oliver, Jess wel weer aardig. Ze zijn met z'n drieën naar het voetbal.', zeg ik. 'Wow, wat is daar gebeurd dan? En hoezo doen zij ineens close kennen ze elkaar of zo?', vraagt Daniël. 'Ja, ze waren al hele goede vrienden toen ik en Jess samen waren, daarvoor al.', leg ik uit. 'Oh oké dan hebben ze het weer goed opgepakt.', zegt Daniël. 'Ja, vind het alleen vreemd dat Luc er steeds bij is. Jess mag Luc volgens mij niet zo en van Luc weet ik zeker dat hij Jess niet mag.' 'Dat was toen jij en Luc nog samen waren dan is het wel anders hè. Tuurlijk mag hij Jess, de jongen die achter zijn vriendin aanzat dan niet.', legt Daniël uit. 'Jess zat niet achter me aan toen ik met Luc was.', zeg ik. Daniël kijkt me verontwaardigd aan. 'Meid...' 'Het viel reuze mee!', zeg ik nu ook verontwaardigd.

'Geef nou maar toe hij wil je.', zegt Daniël. 'Daar ben ik niet zo zeker van hoor.', zeg ik eerlijk. Ik weet het echt niet. 'Hoezo niet?', vraagt Daniël. 'Ik weet het gewoon nooit bij Jess, het ene moment doet hij super lief en het andere moment kan hij ook echt bot doen.', leg ik uit. Daniël zucht. 'Praat met hem.', zegt hij. 'Morgen, niet vandaag.', zeg ik. 'Hoezo je ziet er toch mooi uit volgens hem?', vraagt Daniël met een lach. 'Ik ben er gewoon klaar mee, voor vandaag.', zeg ik met een zucht. 'Laten we nou maar wat te eten bestellen dadelijk hebben we nog niet eens gegeten voor ze terugkomen.', zegt Daniël. Ik knik. 'Kies jij maar wat.', zeg ik.

Het eten is er en ik en Daniël zitten gezellig te eten aan tafel. Het is gelukkig wel nog gezellig geworden en ik ben het gedoe van vanavond met Jess een beetje vergeten. Ik hoor de sleutel in het slot gaan en de deur gaat open. 'Hey Lot!', roept Oliver enthousiast. 'Hai.', zegt Luc dromerig. En Jess? Hij lacht alleen maar een keer half naar me. 'Hai.', zeg ik terug. 'Hallo.', zegt Daniël shady omdat niemand hem begroette. 'Willen jullie nog een biertje?', vraagt Oliver en hij trekt de koelkast al open. 'Ja lekker.', zegt Luc. 'Nee bedankt ik moet nog naar huis rijden.', zegt Jess en hij kijkt me weer aan met een blik die ik niet helemaal kan plaatsen. Hij kijkt niet vrolijk, hij kijkt niet boos, ik weet niet hoe hij kijkt. 'Nou ik denk dat ik maar naar huis ga, hè?', zegt Daniël nog steeds shady en verontwaardigd. 'Nee blijf.', zeg ik hem. 'Oliver wij zaten hier eigenlijk...', zeg ik. 'Ik dacht dat je uiteten zouden gaan, dat had je gezegd toch? Je had een date of zo.', zegt Oliver. Jess kijkt me aan met grote ogen. Waarom doet hij nu weer zo stom?! 'Nee, ik had toch gezegd dat ik met Daniël had afgesproken.', zeg ik fel terug. Misschien te fel, ik ben boos op Jess. 'Vanavond duidelijk geen date hè?!', zeg ik er gefrustreerd achteraan en ik kijk Jess aan. Hij zucht en schudt geërgerd met zijn hoofd. 'Damn...', zegt Daniël zachtjes. 'Weet je wat ik ga wel naar mijn kamer Oliver blijf lekker hier met je vrienden.', zeg ik weer wat rustiger. 'Zal ik gaan?', vraagt Daniël zacht. Ik kijk hem aan en glimlacht zachtjes. 'Sorry voor vanavond, ik maak het van de week goed.', zeg ik zacht terug en hij glimlacht terug. 'Is goed Charles.', zegt hij en hij loopt weg en ik nu ook.

Niet zo zeker over dit hoofdstuk, het is niet zo vrolijk en gezellig als de andere. Oeps hahah...