Love the badboy

Vervolg -44 -Wat ga je eigenlijk maken?

P.o.v. Charlotte

Ik heb me klaargemaakt en stap mijn deur uit. Ik loop de trappen naar beneden. 'Hey Charlotte.', zegt Quinn enthousiast als ik hem tegenkom op de trap. 'Hai.', zeg ik blij. 'Je ziet er leuk uit.', zegt hij als hij me van top tot teen bekijkt. 'Dankjewel.', lach ik. 'Waar ga je heen?', vraagt hij. 'Oh gewoon naar een vriend.', zeg ik zo nonchalant mogelijk. Hij bekijkt me nog een keer van top tot teen. 'Wat is er?', vraag ik zacht. 'Je ziet er echt goed uit.', lacht hij. Ik lach ook een beetje. 'Weet je zeker dat je naar hem gaat? Ik kan ook voor je koken.', zegt hij.

Ik twijfel en denk na.

Naar Jess of hier bij Quinn. Bij Jess is toch gewoon samen zijn en niks speciaals, dat kan elke dag. Quinn wil voor me koken.

'Ja ik kan wel afzeggen.', zeg ik met een glimlach. 'Yes!', zegt hij met een lach en hij opent de deur en zet zijn boodschappen binnen. Ik ga op een van de barkrukken zitten aan het kookeiland en kijk hoe Quinn alles opruimt. 'Wat ga je eigenlijk maken?', vraag ik. 'Iets lekkers.', zegt hij. 'Dat had ik eerst moeten vragen.', zeg ik voor de grap. Hij lacht. 'Ik maak een groente gerecht met stukjes vlees erdoor.', zegt hij. 'Ik ben benieuwd.', zeg ik. 'Moet je die vriend niet afzeggen?', vraagt hij. 'Oh ja...', zeg ik.

Ik pak mijn telefoon en open de chat met Jess.

Ik: Hey Jess, vandaag komt toch niet goed uit.

Ik sluit mijn telefoon af en leg hem neer. 'Gelukt?', vraagt Quinn. Ik knik. 'Waarvan ken je hem eigenlijk?', vraagt hij. 'Oh... van school.', zeg ik. 'Maar goed dat je niet bij mij in de klas zat, anders lette ik nooit op.', lacht Quinn. Ik lach ook een beetje.

'Kan ik helpen?', vraag ik. Quinn kijkt even rond. 'Uhmm... nee hoor.', zegt hij. 'Jawel, wat kan ik doen?', vraag ik als ik van de kruk af kom. 'Blijf lekker zitten.', zegt hij met een knipoog. Ik kijk rond. 'Zal ik de tafel dekken?', stel ik voor. Hij glimlacht. 'Weet je waar alles ligt dan?', vraagt hij. 'Uhm... nee...', aarzel ik. Hij doet de la open en geeft me een kleedje. 'Dankjewel.', zeg ik met een glimlach en ik leg het kleedje op de tafel. 'Borden?', vraag ik. 'Pak ik zo.', zegt hij. 'Bestek?', vraag ik. 'Weet je wat voor bestek je nodig hebt?', lacht hij. 'Ja...', begin ik en ik kijk in de pan. '...een vork.', aarzel ik. 'Goed zo.', zegt hij en hij doet de bestekla open. Ik leg ze netjes neer op tafel. 'Waar staan de glazen?', vraag ik. 'Had je nog niks te drinken?', vraagt hij verbaasd. 'Nee.', zeg ik. 'Oh sorry, helemaal vergeten te vragen.', zegt Quinn. 'Geen probleem.', lach ik. 'Mag ik wel wat te drinken bij het eten?', vraag ik lachend. Quinn lacht. 'Hier staan de glazen.', zegt hij en hij wijst naar een kastje schuin boven het fornuis. Ik loop erheen en doe het kastje open, ik pak twee glazen en zie al meteen dat ik het kastje niet meer dicht krijg omdat het te hoog is. Ik draai me om naar Quinn. 'Kan jij het kastje dichtdoen?', vraag ik. Hij draait zich naar mij en steekt zijn arm voor me langs om het kastje dicht te doen. Hij stopt met zijn hand op mijn wang en streelt er zacht over. We komen dichterbij elkaar en ik sluit mijn ogen. We zoenen elkaar en ik vergeet even alles om me heen. Hij trekt zich terug en ik open mijn ogen. Hij glimlacht naar me. 'Zet de glazen maar neer, voor je ze laat vallen.', zegt hij. Hij draait zich terug naar de pan en roert het eten nog een keer door.

Ik zet de glazen op tafel. 'Ga maar zitten, het is klaar.', zegt hij en hij vult de borden. Ik ga zitten en hij komt aan met twee borden. 'Dankjewel.', zeg ik. 'Alsjeblieft.', zegt hij. Ik neem een hap. 'En hoe smaakt het?', vraagt hij. Het is lekker, maar vooral heel gezond. 'Lekker.', zeg ik. 'Er zitten heel veel groentes in en vooral veel eiwitten.', zegt hij. Ik glimlach naar hem en eet verder.

'Dus... heb je morgen school?', vraagt hij. 'Ja, maar ik denk dat ik het eerste college niet ga eigenlijk.', zeg ik eerlijk. 'Oh, waarom niet?', vraagt hij verbaasd. 'Het is een onbelangrijk college.', zeg ik. 'Het is wel belangrijk om je colleges te volgen. Ook al lijken ze misschien onbelangrijk nu, later zul je er veel aan hebben.', zegt hij. 'Ik kijk nog even.', lach ik. Hij glimlacht naar me. 'Colleges om half negen zijn nooit zo populair, ik snap het wel maar ze geven ze niet voor niets.', zegt hij. Ik knik.

'Dus wil je nog wat drinken?', vraagt hij. 'Ja lekker.', zeg ik en hij staat op om wat te pakken. 'Dankjewel.', zeg ik als hij nog wat inschenkt.

We praten nog heel de avond door en het begint al laat te worden. 'Ik zal zo maar eens gaan.', zeg ik. 'Oh... het is al laat.', zegt Quinn als hij op zijn horloge kijkt. Ik knik. We staan op en lopen naar de deur. Quinn doet de deur voor me open. 'Dankjewel.', zeg ik. 'Geen probleem.', zegt hij. 'Dankjewel voor het eten en de gezellige avond.', zeg ik met een lach. 'Graag gedaan, jij ook bedankt.', zegt hij lief. Ik kijk hem aan en bijt op mijn lip. Hij komt dichterbij en we zoenen. Wat zoent hij goed! We laten elkaar los na een tijdje. 'Weet je zeker dat je moet gaan?', vraagt hij als hij zijn handen nog op mijn rug heeft. 'Uhm... nee...', zeg ik zacht en hij doet de deur weer dicht, waarna hij me er zachtjes tegenaan drukt als we verder zoenen. We zoenen verder terwijl we langzaam een stapje richting de slaapkamer lopen, hij pakt me op onder mijn billen en al zoenend brengt hij me naar zijn slaapkamer.

De volgende ochtend.

'Charlotte...', hoor ik in de verte. 'Charlotte wakker worden.', hoor ik zachtjes. 'Nee...', zucht ik in mijn slaap. Ik lig nog zo lekker te slapen. Ik hoor zacht gelach. 'Charlotte.', hoor ik weer met een duwtje tegen mijn arm. Ik open langzaam mijn ogen en kijk om me heen.

Oh ja.

Quinns slaapkamer.

Ik draai mijn hoofd naar Quinn, die nog naast me ligt. 'Hai.', zeg ik zacht. 'Jij bent ook niet makkelijk wakker te krijgen hè.', lacht hij. 'Is het al zo laat?', vraag ik nog moe. 'Ja.', zegt hij en hij geeft me een kus op mijn mond. Ik glimlach naar hem en hij stapt uit bed. 'Kom je?', vraagt hij met een lach. Hoe kun je al zo vrolijk zijn zo vroeg? 'Moet ik er echt uit?', vraag ik zacht. Hij lacht. 'Ja je hebt college.', zegt hij. Ik zucht en kom overeind. Quinn loopt de kamer uit en ik kleed me snel aan. Ik loop de keuken in en zie hem staan bij de blender, hij maakt een of ander sapje. 'Ga je zo naar school?', vraagt hij wijzend naar mijn outfit. 'Mijn kleding ligt boven, in mijn appartement.', zeg ik. 'Oh ja tuurlijk.', zegt hij. 'Je lust dit wel nog toch?', vraagt hij en hij wijst naar de blender. 'Ja hoor.', zeg ik en hij schenkt een glas voor me in. 'Dankjewel.', zeg ik. 'Zal ik je op school afzetten? Ik moet die kant op voor een afspraak.', zegt hij. 'Oh super lief, ik moet wel nog omkleden boven.', zeg ik. 'Geen probleem ik moet me ook nog klaarmaken.', zegt hij. Ik glimlach naar hem. 'Ik ga me dan maar even omkleden.', zeg ik. 'Ja ik ga me ook aankleden, ik zie je zo.', zegt hij.

Ik loop naar mijn appartement en kleed me om. Was het wel zo handig dat ik bij Quinn ben blijven slapen? Het was fijn en ik heb zeker geen spijt, maar of het handig was...

Als ik omgekleed ben, check ik mijn telefoon weer voor het eerst sinds gisteravond.

Daniël: Hey, hoe laat ben je morgen op school?

Jess: Hoezo komt het ineens niet meer goed uit?

Ik zucht en besluit beide berichten nog even te laten voor wat het is. Ik pak mijn spullen voor school en loop naar beneden. Quinn komt ook net zijn appartement uit gestapt. 'Klaar voor vertrek?', vraagt hij. 'Ja hoor.', zeg ik en we lopen naar buiten naar zijn auto.

We rijden naar school en kletsen wat over de dingen die we zien in het verkeer.

'Dankjewel.', zeg ik nu we er zijn. 'Graag gedaan.', zegt hij. 'Dankjewel ook nog voor gisteren en vanochtend.', zeg ik. 'Ik vond het heel leuk, jij ook bedankt voor de geweldige nacht.', zegt hij met een glimlach. Ik glimlach naar hem en ik stap uit de auto.

Ik wandel naar het lokaal van het eerste college, waar ik dankzij Quinn op tijd voor ben, of beter gezegd überhaupt ben. Zonder hem lag ik nu nog in mijn bed, in mijn eigen bed.

.