Love the badboy

59- Weet je hoe leuk dat je staat?

P.o.v. Jess
Ik en Charlotte zitten samen in de les. 'Zullen we iets gaan doen vanmiddag?', vraagt ze. 'Ja is goed, bij jou of bij mij?', vraag ik. 'Bij jou.', zegt ze. 'Oké dan.'

De bel gaat en we lopen allebei naar een andere les. 'Tot straks.', zegt ze nog. De volgende les duurt lang, maar uiteindelijk gaat dan toch de bel. Ik loop eerst naar mijn eigen kluisje en dan naar die van Charlotte. Ze is diep in gesprek met Daan, waarom?! Ik loop er heen en leg van achter mijn armen om haar heen en druk een kusje boven op haar haar. 'Hey Jess, wacht even.', zegt ze afgeleid. Ik zucht terwijl ze hun gesprek voortzetten. Ik sta nog altijd met mijn armen stevig rond haar smalle taille.

Samuel loopt voorbij en ziet ons zo staan. Hij stopt met lopen en kijkt me grijzend aan. Hij staat met zijn rug naar Daan toe, alleen ik kan zien wat hij doet. Hij legt zijn handen rond de zelfde hoogte als ik voor zich en trekt ze dan een paar keer naar hem toe. 'Maat!', lach ik. 'Jess even niet doen.', zegt Charlotte en ze is weer diep in gesprek met Daan.

'Wat ben je dan aan het doen Jess?', lacht Samuel. 'Wachten tot deze hier tijd voor me heeft.', zucht ik. 'Gaan jullie iets doen zo meteen dan?', vraagt hij. Ik knik. 'Veel plezier dan maat.', zegt hij en hij loopt weg.

'Lotje...', fluister ik bij haar oor. 'Maar Daan... stop Jess... Daan je moet gewoon even niet reageren op haar als ze je echt wilt dan onderneemt ze wel actie.', zegt Charlotte. 'Oké thanks. Ga nou maar Charlotte, volgens mij wil Jess je aandacht.', lacht Daan. Ze lacht en draait zich dan eindelijk om.

'Zullen we gaan?', lacht ze. 'Ja kom.', zeg ik en ik pak haar hand. We lopen hand in hand naar de deur. 'Lekker het regent.', zegt ze sarcastisch. Ik zucht. 'Ik ben met mijn auto, je fiets regelen we morgen wel.', zeg ik. We lopen zo snel mogelijk naar de auto en gaan er in zitten.

Charlotte is kleddernat en ik ook. 'Kan je me niet beter naar huis brengen?', vraagt ze. 'Je kan ook gewoon je kleren uit doen, weet je hoe leuk dat je staat?', grijns ik. 'Nee, ik hou wel iets aan.', lacht ze. 'Dan kan je in je ondergoed, staat je ook prachtig.' Ze lacht en schudt haar hoofd. 'Een shirt van mij dan?', vraag ik. 'Oké dan.', zegt ze met een lach en we rijden naar mijn huis.

Eenmaal binnen in mijn huis bukt ze voorover om haar schoenen uit te doen. 'Niet doen bij andere jongens in de buurt.', lach ik. 'Huh? Wat bedoel je?', vraagt ze. 'Zo bukken, schatje.', zeg ik met een lach. 'Waarom niet? Ik heb gewoon een broek aan, ik weet dat dat niet moet als ik een rokje of jurkje aanheb.' 'In een broek ziet het er hetzelfde uit.', lach ik. Ze komt omhoog en kijkt me aan. 'Mag ik een shirt?', vraagt ze. 'Ja kom.'

'Wat krijg ik voor mijn shirt?', vraag ik en ik houd het shirt hoog in de lucht. 'Niks.', lacht ze. 'Dan ga je toch zonder shirt.', zeg ik uitdagend. Ze kijkt me aan. 'Misschien wel.', zegt ze en ze doet haar natte bloesje uit. Charlotte staat nu voor me in haar bh en spijkerbroek. Ze knoopt haar broek los en doet deze ook uit. Ze kijkt naar het shirt dat ik nog aan heb en ik snap de hint. Ik trek hem uit zonder het droge shirt in Charlottes buurt de laten komen.

We kijken elkaar aan, lang, zonder iets te zeggen, zonder dat het ongemakkelijk is. Onze blikken zeggen genoeg.

'Hey jongens!', zegt Madison. 'Wow... oké... uh...', stamelt Madison. Charlotte krijgt rode wangen en kijkt weg. 'Maddie...', begin ik. 'Het regent, onze kleren werden nat dat is alles.', praat Charlotte er ineens tussendoor. Huh? Dit had ik niet van haar verwacht, wel leuk!

'Oké, wacht Char... draai is om.', zegt Madison. Charlotte draait om en Madison komt wat dichterbij. 'Draai is terug.', zegt ze. Charlotte doet het en ze staan nu recht tegen over elkaar. 'Dat is echt een mooie bh, waar heb je die van?', vraagt Madison. Is dit normaal voor meisjes om te bespreken? Want jongens vragen niet aan elkaar waar ze die boxer vandaan hebben. Het is dan ook wel een mooie bh, het meisje erin is dan ook prachtig.

'Deze heb ik toen gekocht in Londen weet je nog?', zegt Charlotte. 'Echt? Oh ja die lag toen vlakbij... haha... vlakbij wat ik en Sophie leuk vonden voor je.', lacht Madison. Charlotte lacht ook een beetje. 'Ja zonder dat setje is het me ook gelukt.', zegt ze. 'Ja dat zeker.', lacht Madison. 'Wat gelukt?', vraag ik. 'Er hing daar zo'n setje, vonden Soof en Madison echt heel grappig. Ze vonden dat ik die aan moest doen toen we samen sliepen in Londen, zodat ik je kon overhalen.', zegt Charlotte. 'Ja Jess overhalen om het te doen.', zegt Madison alsof ze mijn gedachtes kon lezen.

Wilde Charlotte dat echt al met me doen toen we in Londen waren? 'Ik heb dat setje natuurlijk niet gekocht.', lacht Charlotte. Maar wilde ze het nog wel al toen of nog niet? 'Lotje, wilde je het wel al toen?', vraag ik de situatie niet meer begrijpend. 'Nee tuurlijk niet.', lacht ze. 'Oh oké.', zeg ik.

'Madison, ik denk dat het voor jou tijd is om te gaan.', zeg ik nu om de stilte te verbreken. 'Oké is goed ik zal maar niet meer binnen komen, weet niet of ik wel wil weten wat jullie doen.', zegt ze en ze loopt al weg.

'Jess mag ik nu je shirt?', vraagt Charlotte met de allerliefste en mooiste glimlach ter wereld. 'Ik heb nog geen kusje gehad.', zeg ik en ik houd het shirt weer in de lucht. Charlotte gaat op haar tenen staan en drukt een zacht, kort kusje op mijn lippen. 'Mmm... dacht eigenlijk aan iets meer...', zeg ik.