Love the badboy

45- Lot je gaat het leuk vinden

P.o.v. Jess
Luc zit me dwars, waarom moet hij nu ineens weer contact gaan zoeken met Charlotte? Ik vraag nog wel wat er nou precies tussen die twee speelde.

Het ochtendprogramma is begonnen en ik loop achteraan in de groep. 'We gaan opsplitsen in groepjes van 4!', roept de leraar. Samuel en Oliver lopen naar me toe. Ik grijns. 'Wacht hier ik ga de vierde halen.', zeg ik en ik loop de menigte in.

Ik pak haar pols vast en loop met haar naar Oliver en Samuel. 'Waar gaan we heen?', vraagt ze onderweg een paar keer. We staan stil. 'Wat is er nou?', vraagt ze. 'Oké jullie zijn 1 groep.', zegt de leraar die langs loopt. 'Nee, ik ga niet bij jullie!', zegt ze. 'De leraar zei net van wel.', zeg ik. 'Dat jullie te weinig vrienden hebben is niet mijn probleem.', zegt ze fel.

'Lot ik ben je broer, familie gaat voor.', zegt Oliver. 'Maar...', begint ze. 'Heb jij niet gezegd dat we vrienden konden zijn?', vraag ik bij haar oor. Ze slikt en knikt daarna.

Ze zei me: "Nee we kunnen wel vrienden zijn." Vrienden? Ik wil helemaal geen vrienden zijn met haar. Ik weet niet wat ik wil.

'Elk viertal ontvangt een opdracht en gaat deze uitvoeren.', vertelt de leraar. 'Hier is jullie opdracht, verdeel de taken goed en dan lukt het wel.', zegt hij en hij geeft een papiertje aan ons met daarop tekst.

'Wat staat er?', vraagt Charlotte nieuwsgierig. Ik kijk de jongens grijnzend aan. 'Wat is er?', vraagt ze weer. Oliver en Samuel grijnzen terug en knikken kort. 'Dat is een verrassing.', zeg ik haar. Haar mond valt open. 'Nee, zeg gewoon wat er staat! Anders kunnen we de opdracht niet eens doen!', zegt ze met een geïrriteerde stem. 'Lot je gaat het leuk vinden.', probeert Oliver haar gerust te stellen. Ze zucht.

'Oké we gaan die kant op.', zegt Samuel. En we beginnen te lopen. 'Waar gaan we heen?', probeert ze. 'Dat zie je vanzelf.', antwoord ik. 'Maar misschien lopen we wel verkeerd nu en dan kan ik jullie daar niet op wijzen, omdat ik niet weet waar we heen gaan.', zegt ze met een lach. Samuel kijkt op zijn telefoon. 'Nee hoor, we lopen toch echt goed.', zegt hij.

De opdracht is dat we moeten gaan lunchen bij een of andere pub en dan het verschil met Nederland en hier. We moeten ook nog ergens gewoon gaan iets gaan drinken op een toeristische plaats en een wat afgelegenere plaats.

We zijn er bijna en ik heb eigenlijk wel trek. Het is ook al bijna half 1. Het "ochtendprogramma" begint altijd pas rond half 12.

'We zijn er jongens.',  zegt Samuel. 'Oké, eindelijk ik heb honger.', zeg ik. 'Nee wat is de opdracht? Dat gaan we eerst doen en daarna pas eten.', zegt Charlotte. 'Onze opdracht is hier.', zegt Samuel en hij opent de deur. 'Wat?!', vraagt ze.

'We gaan hier eten, dat is de opdracht. Hier lees maar.', zeg ik en ik geef haar het papiertje. Ze leest en kijkt verbaast. 'Kom we gaan zitten.', zegt Oliver. En we lopen naar een tafel. We hebben drinken bestelt en we lezen de kaart.

Charlotte zit weer tegenover me naast Oliver. 'Have you guys decided yet?', vraagt de flirtende serveerster aan ons. 'Uh... yes. I want this chicken-thing with the fries', zegt Samuel op zijn nog al beroerde Engels. 'For me the fish menu, please.', zegt Oliver met een knipoog. 'For me the steak with fries, please.', zegt Charlotte ietwat onzeker. 'For me the same.', zeg ik.

'Wat! Samuel had je die gezien?', vraagt Oliver overdreven. 'Jah! Man niet normaal!', zegt Samuel ook overdreven en blij. Charlotte begrijpt niet waar ze het over hebben, dat is te zien. 'Waar praten ze over?', vraagt ze zacht aan me. Ik grinnik. 'Over de serveerster.', zeg ik. 'Oh, oké.', zegt ze. 'Die billen jongen!', zegt Samuel. 'Had je die tieten gezien?', vraagt Oliver blij. 'Oliver doe normaal!', zegt Charlotte. 'Oh ja jij bent erbij, sorry denk ik?', zegt hij vragend.

Hetzelfde meisjes komt even later ons eten brengen. Charlotte krijgt een bord met een enorme steak erop. Ze kijkt geschrokken naar het vele eten. Ik lach. 'Dat ga je nooit opkrijgen.', zeg ik. 'Jouw steak is even groot.', zegt ze. 'Maar ik ben groter, ouder, sterker en bovendien een jongen.', zeg ik. 'Dat wil niks zeggen, ik kan dit helemaal opeten.'

Na een tijdje heeft ze het bijna helemaal op, ik ben onder de indruk. 'Wat moeten we hierna doen?', vraagt ze. 'Haar nummer fixen.', lacht Samuel doelend op de serveerster. Charlotte lacht een beetje. 'Maar wat is de opdracht?', vraagt ze. 'Beetje rondlopen en dan ergens drinken in de toeristische omgeving en daarna in een buitenwijk.', zegt Oliver. Ik knik. 'Oké dan.'

We zijn allemaal klaar met eten. 'Can we have the bill? And maybe your phone number?', vraagt Samuel met een knipoog. 'Wait a sec.', zegt ze en ze loopt weg. 'Here's the bill.', zegt de serveerster en ze overhandigd Samuel een bonnetje. 'Oliver wij betalen.', zegt Charlotte tegen Oliver naast haar. 'Ja is goed, Samuel geef maar hier.', zegt Oliver en hij pakt zijn portemonnee en betaalt vervolgens.

We lopen de stad in. 'Kom we gaan hier drinken.', zegt Oliver na een tijdje. Iedereen stemt in. We gaan zitten en een jongen komt onze bestellingen opnemen. 'Do you want something to drink?', vraagt hij aan Charlotte. 'Yes, can I have diet coke?', vraagt ze. 'Sure.', zegt hij met een knipoog, ons totaal negerend. 'I want that also.', zegt Samuel er lomp doorheen. 'Yes for me too.', zegt Oliver. 'I would like that too.', zeg ik. De jongen knikt en loopt weg.

Even later komt hij terug en hij zet een glas bij Charlotte neer. 'Here you go, babe. Here's my phone number, call me.', zegt hij en zet vervolgens de andere glazen ook neer en loopt weg.

'Wat een vreselijke bediening hier!', zeg ik boos. 'Ja man what the fuck.', zegt Oliver. 'Jess je bent gewoon jaloers en Oliver jij bent gewoon te beschermend.', lacht Samuel.