Love the badboy

34- Omdat het gezellig wordt

P.o.v. Jess
Samuel, Tommy en Oliver zitten in mijn kamer. We zijn aan het gamen. Originele activiteit, ik weet het.

'Maar Jess, ga je dan nog wel mee vanavond?', vraagt Samuel. 'Waarom zou hij niet mee gaan?', vraagt Tommy. 'Omdat hij nu iemand leuk vindt.', zegt Samuel.

Oh ja. Op zaterdagavond gaan we altijd uit. We zoeken altijd een meisje en het mag niet iemand zijn die een van ons al ooit gedaan heeft. Het is een soort wedstrijdje we proberen om de beurt haar mee naar huis te nemen. De gene die haar in zijn bed krijgt wint. De prijs is het meisje.

'Wie vind je leuk dan?', vraagt Oliver met een lach. 'Uh tja... gewoon een heel leuk meisje.', zeg ik. 'Wie?', vraagt hij rustig maar met een boze ondertoon. Ik gebaar Samuel en Tommy dat ze beter even weg kunnen gaan.

Ze staan op en lopen even weg. 'Wie?', herhaalt hij op dezelfde toon. 'Gewoon een leuk meisje.', zeg ik. 'Ik zweer het, als het Charlotte niet is dan doe ik je echt wat. Dan heb je haar dus gewoon gebruikt.', zegt hij boos.

'Ten eerste, ik heb haar niet gebruikt. En ten tweede, het is... uh... het is... Charlotte wel.', zeg ik. 'Oké dan, maar dan ga je dus niet met allemaal andere meisjes lopen rotzooien.', zegt hij. 'Oké.', zeg ik.

Oliver staat op. 'Ik ga even naar de wc.', zegt hij. De andere twee jongens komen weer mijn kamer in gestapt.

'Wat zei hij allemaal?', vraagt Samuel. 'Gewoon dat ik niet met andere meisjes moet gaan rotzooien.', zeg ik. Samuel knikt. 'Dus je gaat niet mee vanavond?', vraagt Tommy. 'Ik kan wel mee gaan maar ik doe niet meer mee met de competitie.', zeg ik.

Oliver is er weer en knikt naar me. 'Oké dus dan sta ik nu eerste toch?', vraagt Samuel. 'Ja.', lach ik. 'Oliver, kun je niet vragen of Charlotte mee gaat. Dan hebben Jess en Charlotte meteen wat tijd samen.', vraagt Tommy.

'Charlotte mee nemen als we uitgaan?', vraagt hij ongelovig. 'Ja.', zegt hij vol overtuiging. 'Ik denk niet dat ze mee wilt.', zegt hij. 'Ze ging toch ook mee naar dat feestje?', vraagt Samuel nu. 'Daar kende ze mensen. Als ze nu mee gaat kent ze alleen ons en ik weet niet of ze daar op zit te wachten.', zegt hij. 'Bel haar op en vraag het gewoon.', zegt Tommy nu. 'Oké dan.', zegt Oliver.

Hij heeft zijn telefoon op luidspreker gezet en we wachten tot ze opneemt.
'Hai Oliver.'
'Hey Lot.'
'Hai. Is er iets?'
'Wil je vanavond mee?'
'Waarnaartoe?'
'Ik ga uit met de jongens. En aangezien je nog nooit uit geweest bent sinds we hier wonen... dacht ik dat je misschien wel mee wilde.'
'Ik weet het niet.'
'Het wordt leuk.'
'Wie gaan er mee dan?'
'Ik, Samuel, Tommy en Jess.'
'Oh... maar kan ik dan niet beter een keer gaan met wat vrienden van mij?'
'Of je gaat gewoon vanavond mee. Lot het wordt leuk. Uhm... als je wilt hoef je geen jurkje aan...'
'Maar waarom zou ik met die mensen mee gaan?'
'Gewoon, ga je mee?'
'Misschien.'
'Oké denk er over na. Doei.'
'Ja doei.', zegt ze en Oliver hangt op.

'Misschien dus...', zegt Tommy. 'Dan heb jij ook iemand die je mee naar huis kan nemen Jess.', zegt Tommy. Hoe dom kun je zijn?! Echt Tommy hou je bek! Zie je niet dat Oliver hier bij zit?!

'Nee.', zeg ik. 'Hoezo niet? Je kunt haar toch gewoon meenemen naar hier?', vraagt Tommy. 'Nee dat kan niet.', zeg ik met een boze ondertoon.

'Waarom niet?', vraagt hij. 'Omdat ze ten eerste sowieso niks met me wilt doen als we niks hebben. En ten tweede hou nou maar gewoon je bek dicht.', zeg ik. Hij knikt kort.

De jongens zijn inmiddels al een tijdje weg. Ik kleed me even om en doe mijn haar goed. Na een tijdje ben ik er wel tevreden mee. Ik kijk nog even in de spiegel. Zal Charlotte meegaan?

Madison klopt op de deur. 'Kom maar.', zeg ik en ze stapt naar binnen. 'Dus je gaat zo uit?', vraagt ze. 'Ja dat doe ik elke zaterdag toch?', vraag ik. 'Ja klopt, Charlotte zei dat jullie haar mee gevraagd hebben.', zegt ze. 'Het was Tommy's idee, zodat ik... uh laat maar.', zeg ik. 'Zodat jij wat?', vraagt ze.

Ik slik even. 'We hadden een competitie, maar ik doe niet meer mee. En op die manier heb ik nog wat te doen.', zeg ik. 'Wat voor competitie kun je nou weer hebben als je uitgaat?', vraagt ze lachend.

'Gewoon een dom wedstrijdje, wie het eerst een meisje mee naar huis krijgt. Maar zoals ik al zei ik doe niet meer mee.', zeg ik. 'Oh my god, what the fuck voor wedstrijdje is dat?!', lacht ze. 'Het is een langlopende competitie en ik stond bovenaan.', zeg ik. 'Nou ik ben trots op je. Waarom doe je niet meer mee?', vraagt ze.

'Omdat ik dat niet kan maken tegenover iemand.', zeg ik. 'Tegenover wie?', vraagt ze. Ik zucht. 'Tegenover Charlotte?', vraagt ze me. 'Misschien.', zeg ik. 'Maar zeg maar niks tegen haar. Ik vertel het haarzelf wel op het goede moment.' 'Oké.', zegt ze.

'Weet je wat ze van me vindt?', vraag ik. 'Als ik niks over jou kan zeggen kan ik ook niks over haar zeggen.', zegt ze. 'Oké ik kom er wel achter.', zeg ik. Ze loopt weg en ik doe nog even een geurtje op.

Ik zeg mijn stiefmoeder gedag en rijdt naar Samuel. Hij stapt in de auto. Hierna rijden we naar Tommy. Hij neemt plaats op de achterbank. We rijden door naar Oliver.

Ik stap de auto uit en bel aan. Het hek gaat open en ik loop de tuin in. Samuel en Tommy zijn de auto uit gestapt en wachten bij de auto.

Een vrouw van ik schat bijna 50 staat in de deuropening. 'Jij bent vast die vriend van Oliver.', zegt ze blij. 'Ja ik ben Jess, aangenaam.', zeg ik en ik geef haar een hand. 'Kom binnen hij is bijna klaar hoor.', zegt ze.

Ik stap naar binnen. Ze loopt voor me uit naar de keuken, ik volg haar. Charlotte zit op een van de barkrukken aan het keukeneiland. 'Dit is Charlotte, het tweelingzusje van Oliver.', zegt ze trots.

Charlotte kijkt op van haar telefoon. 'Hai.', zegt ze. 'Hai.', zeg ik terug. 'Lot stel jezelf eens voor!' 'Geen probleem hoor we kennen elkaar al van school.', zeg ik. 'Oh wat leuk! Ik ga even bij Oliver kijken, hij laat je zo lang wachten.', zegt ze en ze loopt weg.

'Dus je gaat niet mee?', vraag ik Charlotte. 'Waarom zou ik met jullie gaan?', vraagt ze. 'Omdat het gezellig wordt.', zeg ik.

Haar moeder komt weer binnen. 'Wat is er aan de hand?', vraagt ze aardig. 'Ik vroeg of Charlotte mee wilde gaan. Dan kan ze de stad hier op een andere manier zien.', zeg ik met een grijns. 'Ja wat leuk! Charlotte als je even snel omkleedt kun je mee.', zegt haar moeder. 'Ik ga niet mee.', zegt Charlotte. 'Ga nou mee. Doe niet zo eigenwijs!'

Ze staat op en loopt toch maar weg. 'Sorry nu duurt het nog wat langer. Charlotte doet wel vaker zo moeilijk, het ligt niet aan jou.', zegt haar moeder.

Tja dat moeilijk doen, daar was ik me al bewust van. Oh ja en het ligt waarschijnlijk wel aan mij.