48- Bloos je nou?

840 11 0
                                    

P.o.v. Jess
Het eten smaakt goed, ik zie dat Charlotte het ook lekker vindt.

'Lotje...', begin ik. Ze kijkt me aan. 'Ja, wat is er?', vraagt Charlotte. 'Uh... ik... uh...', begin ik. Hoe moeilijk is dit? Gewoon: ik vind je leuk. Ze kijkt me vragend aan. Vind ik haar leuk? Ja, toch?

Ik denk terug aan de foto's die Oliver stuurde van die Luc, voor het eerst in mijn leven voelde ik me een klein beetje onzeker.

'Ik... uh... laat maar.', zeg ik. 'Nee wat is er?', vraagt ze nieuwsgierig. 'Niks, ik moet naar de wc, maar dat kan niet nu omdat je nog aan het eten bent.', zeg ik. 'Je kunt best gaan hoor.', stelt ze me gerust. 'Nee ik wacht wel.'

'Ga je nog iets leuks doen dit weekend?', vraagt Charlotte na een tijdje. 'Ik ga niet zo veel doen. Jij gaat naar je oude wijk toch?', vraag ik. 'Misschien, ik weet niet of ik nog wel wil gaan.', zegt ze. 'Waarom niet?' 'Gewoon wat gedoe met iemand die daar woont.', zegt ze. 'Wat is er dan?', vraag ik.

Ik weet ongeveer wat er is. Die Luc wil haar weer terug als vriendin. Hij ziet er goed uit, no homo. En hij is de goodboy, waar Charlotte denk ik meer van houdt.

'Wat ik al zei van de week en gewoon wat met Luc, maar we hoeven het daar niet over te hebben nu.', zegt ze ongemakkelijk. 'Oké dan.', zeg ik en ik knik.

'Je ziet er mooi uit vanavond.', zeg ik na een tijdje. Ze bloost een beetje. 'Bloos je nou?', lach ik. 'Nee!', zegt ze snel waardoor ze nog meer bloost en nu ook lacht. Ze heeft de mooiste lach die ik ooit gezien en gehoord heb. Zo helder, zo puur, gewoon prachtig. Ik glimlach naar haar.

'Wat is er?', vraagt ze nu ze me ziet staren. 'Niks...', zeg ik met een kleine lach. 'Jawel, wat is er? Zit er ergens een vlek?', vraagt ze nieuwsgierig. 'Er zit niks, ik keek gewoon naar hoe mooi je bent.', geef ik toe. Ze kijkt ongemakkelijk weg. 'Waarom kijk je nou weg?', vraag ik. 'Gewoon...', aarzelt ze. 'Vertel.', zeg ik haar. 'Gewoon, ik... je... uh... je zei...', stamelt ze. 'Ik zei dat je er mooi uit ziet wat is het probleem?', vraag ik met een lach. 'Uh... ik weet het niet...', zegt ze ongemakkelijk.

Na een tijdje is het eten op en de ober heeft het al opgehaald. 'Zullen we zo gaan?', vraag ik. 'Ja is goed.', zegt ze. 'Can I have the bill?', vraag ik nu er een serveerster langs loopt. Ze giechelt en knikt dan. Urg... stop met giechelen je ziet toch dat ik al met een meisje ben hier?!

Ze overhandigt even later de rekening op een bordje. 'Ik betaal wel.', zegt Charlotte. 'Nee ik betaal, ik heb je hier mee naartoe genomen.', zeg ik en ik pak mijn pinpas al. Ik betaal en we staan op.

We zijn inmiddels terug bij het hotel en ik zie Samuel nergens. Hij zou hier op me wachten. Ik zie Charlotte ook zoekend rond kijken. 'Wie zoek je?', vraag ik. 'Sophie ze zou hier wachten, wie zoek jij dan?', vraagt ze. Ik lach. Samuel en Sophie waren natuurlijk met zijn twee. 'Samuel.', lach ik. Charlotte lacht nu ook.

'Ik ga even naar Oliver hij zit daarachter.', zegt ze en ze loopt naar hem toe terwijl ik naar boven loop.

P.o.v. Charlotte
'Hey Oliver.', zeg ik. 'Hey Lot!', zegt hij blij. 'Waar kom je vandaan?', vraagt hij. 'Van een restaurant.', zeg ik en ik voel dat ik rood word. 'Leuk, waarom ging Sophie niet mee? Ze zat hier een hele tijd.', vraagt hij. 'Omdat ik met... Uh met... Jess ging.', stamel ik. 'Echt?!', vraagt hij blij. 'Uh ja.', zeg ik. 'Met hem?! Ik ben blij Lot dat je weer iemand gevonden hebt!', zegt hij blij en luid. 'Sttt...', zeg ik snel. 'Ik heb helemaal niemand gevonden en het was wel leuk, alleen wel een beetje awkward.'

'Hoezo awkward?', vraagt hij. 'Gewoon de dingen die hij zei.', zeg ik. 'Wat zei hij?', vraagt hij. 'Gewoon uh... dat ik er mooi uitzag.', zeg ik ongemakkelijk. 'Wat is daar awkward aan? Luc zei dat ook zo vaak tegen je.', zegt Oliver. 'Ja maar... nou ja dat is Luc.', zeg ik. 'Lot wat is er met Luc?', vraagt hij. 'Hij stuurt me allemaal berichten de laatste tijd en hij belde me.' 'Wat stuurt hij dan en wat zegt hij?'

Ik slik. 'Gewoon van alles en hij vroeg uh... of ik zijn vriendin weer wil worden.', zeg ik zacht. 'Lot je kunt niet met Jess uiteten gaan en Lucs vriendin weer worden.', zegt Oliver. 'Ik heb niet gezegd dat ik dat weer wil.', zeg ik. 'Lot, we weten allemaal dat jij toch weer terugkomt bij Luc of een jongen als Luc.', lacht Oliver.

Ik wil niet weer iets met Luc, toch? Ik heb het niet voor niets uitgemaakt. Ik zucht.

'Lot zo bedoelde ik het niet, maar het is wel zo. Jij en Luc, dat was...', zegt hij. 'Ik heb het toen niet voor niets uitgemaakt.', onderbreek ik hem. 'Omdat we gingen verhuizen ja.' 'Nee, maar ik ga naar mijn kamer ik heb hier geen zin in.', zeg ik en ik sta op. 'Lot kom terug!', roept Oliver nog maar ik loop al weg.

Ik doe de deur van de kamer open. Ik ben echt chagrijnig geworden van Olivers opmerkingen. 'Hey.', zegt Jess vanaf het bed waarop hij tv zit te kijken. 'Hey.', zeg ik chagrijnig. 'Kijk je mee?', vraagt hij. 'Ik kleed me eerst om.', zeg ik en ik pak het pyjama shirt dat Jess me gegeven heeft een paar dagen geleden. Ik loop naar de badkamer en kleed me daar om.

Ik loop terug en Jess staart me aan. 'Wat is er?', vraag ik nu ik stil sta voor het bed. 'Gewoon je hebt mijn shirt nog steeds aan.', zegt hij met een glimlach. 'Uh oh ja... sorry uh...', stamel ik. 'Maakt niet uit het staat je leuk.', lacht hij. 'Bedankt.', lach ik en ik stap in het bed.

'Wat kijk je?', vraag ik. 'Gewoon een of ander vaag programma. Niks bijzonders.' Ik knik. Mijn telefoon gaat en ik zucht.

Luc belt. 'Wat is er?', vraagt Jess. 'Gewoon Luc.', zeg ik zuchtend en ik neem op.

'Hai Luc.'
'Hey Lot.'
'Wat is er?'
'Je komt morgen toch?'
'Ik weet het niet zeker, weet niet hoe ik daarheen moet qua vervoer.'
'Hoe ging je de vorige keer?'
'Met Jess en Oliver in de auto.'
'Oh, dan weet ik het ook niet eigenlijk.'

Jess gebaart naar me.

'Één moment Luc.', zeg ik en ik zet de microfoon uit zodat Luc ons niet kan horen.

'Ik kan je wel brengen als je wilt.', zegt Jess. 'Wat ga je doen daar dan?', vraag ik. 'Ik kan met je mee of zo, geen idee gewoon een rondje lopen daar. Ik red me echt wel, zeg nou maar gewoon dat je vervoer hebt geregeld oké?', zegt hij lief. 'Dank je.', zeg ik zacht.

'Luc ik ben er weer. Ik kan wel komen ik heb vervoer geregeld. Maar dan wel zondag pas oké?'
'Is goed tot zondag Lot.'
'Doei.'

Ik hang op. 'Zondag?', vraagt Jess. 'Heb er morgen niet zoveel zin in.', zeg ik. Hij knikt en we kijken verder tv.

Love the badboyWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu