Love the badboy

54- Nu is het haar beurt

P.o.v. Jess
Ik loop weg en hoor haar snikken. 'Lot.', hoor ik Luc nog achter me zeggen. 'Nee Luc ga.', zegt Charlotte snikkend maar boos.

Charlotte mag het dit keer proberen goed te maken. Ja ik vind haar geweldig, maar haar reactie: "...De enige vraag is of ik jou kan vertrouwen of je niet gewoon weer je ding in een meisje steekt terwijl ik even niet kijk." Fijn dat ze zo over me denkt.

Ik ben inmiddels thuis. Morgen of misschien al vandaag als Oliver snel is, slaat Oliver me kapot dat ligt voor de hand. Oliver zou me kapot maken als ik Charlotte pijn deed, maar waar niemand bij stil staat is dat Charlotte mij ook pijn heeft gedaan.

Ik zit nu al een uur voor me uit te staren en na te denken. 'What the fuck heb je met Charlotte gedaan?', vraagt Madison boos als ze mijn kamer in komt stormen. Ik reageer niet. 'Ze is helemaal in tranen nog steeds, Sophie is nu bij haar maar denk maar niet dat je hier mee weg komt. Ze is 1 van mijn beste vriendinnen Jess.', zegt Madison boos. 'Wat ga je eraan doen?', vraag ik. 'Oh ik heb zo veel chantage materiaal Jess, voor mam en je vader en voor school heb ik ook genoeg én voor je vrienden.' 'Wat wil je dat ik doe?', vraag ik. 'Ga haar troosten en het goed maken nu. Dan heb je trouwens nog kans dat je morgen niet wordt vermoord door Oliver.'

'Wat moet ik haar zeggen? Zij heeft mij ook pijn gedaan, denkt iemand daar überhaupt ooit over na?', zeg ik een tikkeltje geïrriteerd. 'Zij mag hier heen komen en het goed proberen te maken, nu is het haar beurt.', zeg ik. Madison knikt en loopt dan mijn kamer uit.

'Jess er is iemand voor je.', zegt mijn stiefmoeder. Ik kijk hoe laat het is, het is al 22.00 uur. Heb ik zolang nagedacht? 2 uur sinds Madison boos binnenkwam. 'Oké stuur maar hierheen.', zeg ik.

Niet veel later hoor ik voetstappen richting mijn kamer komen en de deur wordt geopend. Ik zit met mijn rug naar de deur. 'Jess...', hoor ik zacht achter me, het is Charlotte, haar stem klinkt een tikkeltje angstig, zou ze echt bang voor me zijn? 'Wat is er?', vraag ik neutraal, nog steeds met mijn rug naar haar toe. 'Het spijt me echt heel erg, ik had dat echt niet moeten zeggen.' 'Maar je hebt het wel gezegd.' 'Ik was boos dat je me niet vertrouwde en het flapte er gewoon uit, maar het spijt me echt. Jess ik... ik uh... ik hou van je...', zegt ze. Ik draai me om en zie haar staan. Haar haar een beetje door de war en rode ogen, ik zie haar verdriet. 'Ik hou ook van jou Charlotte, maar als je me niet vertrouwt dan werkt dit niet.', zeg ik. 'Ik vertrouw je en ik wil dat het werkt, maar ik en Luc hebben helemaal niks gedaan. Geloof je me?', vraagt ze, ik hoor de wanhoop in haar stem. 'Ik wil je geloven en je vertrouwen, maar toen wij samen bij Luc zijn geweest hebben jullie gezoend nadat jullie ruzie hadden of dacht je dat ik dat niet aan je kon zien?'

Ze slikt en ik zie dat ze haar tranen tegen houdt. 'Maar Jess...' 'Ik weet dat we toen nog niks hadden, maar voelde je toen nog niks voor me?' 'Jawel ik voelde toen wel iets voor je en nog steeds voel ik heel veel voor je.' Ik kijk haar aan.

'Ik ga wel naar huis.', zegt ze en ze veegt snel een traan weg. 'Nee je gaat niet nu nog alleen over straat.', zeg ik. 'Hoe kom ik dan thuis?', vraagt ze. 'Ik breng je wel.', zeg ik. 'Waarom kan ik niet gewoon alleen naar huis?', vraagt ze een beetje geïrriteerd. 'Charlotte ik laat je niet alleen over straat gaan rond deze tijd. Er kunnen genoeg dingen met je gebeuren.' 'Wat maakt jou het nou uit als er iets met me gebeurd?', vraagt ze spottend. 'Charlotte, ik hou nog steeds van je. Ik wil niet dat er iets met je gebeurd als ik dat had kunnen voorkomen. Sowieso wil ik niet dat er iets met je gebeurd.' 'Dus je houdt nog van me?', vraagt ze zacht. 'Ja tuurlijk, we hebben alleen ruzie dat is alles. Kom eens hier.', zeg ik dan.

Ze loopt naar me toe en komt naast me zitten. 'We gaan het uitpraten en we gaan pas mijn kamer uit als het weer goed is.', zeg ik. Ze knikt. We praten een hele tijd en rond 23.30 uur klopt er iemand op mijn deur. 'Charlotte moet ik iets voor regelen, blijf je hier slapen of ga je nog naar huis?', vraagt mijn stiefmoeder. Charlotte kijkt op haar horloge. 'Je kan best blijven slapen.', stel ik voor. 'Je mag een shirt van mij aan en voor morgen Madison heeft echt wel wat ondergoed voor je.', ga ik verder. 'Ik vind het goed als jullie maar op tijd naar school gaan morgen.', zegt mijn stiefmoeder. 'Uh oké ik kan wel blijven.', zegt Charlotte.

Mijn stiefmoeder loopt weg en ik kijk Charlotte aan. 'Is het nu goed tussen ons?', vraagt ze zacht terwijl ze me aan kijkt. 'Ja wat mij betreft wel.', zeg ik. 'Oké fijn.', zegt ze. Ik sta op en steek mijn hand naar haar uit. 'Kom dan gaan we een shirt voor je pakken.', zeg ik. Ze legt haar hand in de mijne en staat op. Ik pak een shirt en geef het aan haar. 'Hier heb je een shirt.', zeg ik. 'Dankjewel, waar is je badkamer?', vraagt ze. 'Kom dan pak ik meteen een schone tandenborstel voor je.', zeg ik.

Na een tijdje liggen we allebei in mijn bed. Ik ga tegen haar aan liggen en sla mijn arm om haar heen.

Ik word wakker doordat iemand mijn kamer in stormt, Madison. 'Wat heb je met Charlotte gedaan? Ze reageert niet meer op mijn berichtjes en ook niet op die van Sophie!', zegt ze hard en boos. 'Sttt....!', doe ik snel. Dus Madison heeft niet aan Charlotte vertelt dat ik het Charlottes beurt vond om hier heen te komen. En Charlotte is dus zelf gekomen.

Ik kijk naast me waar Charlotte ligt. Haar haren komen boven het deken uit en haar gezicht in nog niet zichtbaar. Ze kreunt zachtjes in haar slaap en beweegt wat. 'What the fuck Jess?! Er ligt gewoon alweer een meisje naast je! Ik dacht dat je veranderd was.', zegt ze boos. 'Luister Maddie, ik heb niks gedaan vannacht en dit is Charlotte dus doe alsjeblieft stil.', zeg ik zacht. 'Charlotte?! Geloof je het zelf? Dit is gewoon een smoes.', zegt ze.

Ik zucht. Charlotte beweegt weer een beetje en kijkt vanonder het deken naar me met halfdichte oogjes. 'Wat is er?', vraagt ze zacht en met een ochtendstem. 'Niks, ga maar weer lekker slapen liefje.', zeg ik en ze legt haar hoofd weer neer. 'Stuur die slet weg.', zegt Madison. Ik span mijn spieren aan. 'Het is geen slet, het is Charlotte dus laat ons nu met rust Madison.', zeg ik boos. 'Bewijs dan dat het Charlotte is.', zegt ze bijdehand.

Charlotte is inmiddels ook wakker maar ligt nog moe onder het deken. Ik heb in Londen gemerkt dat Charlotte echt niks meekrijgt van de dingen die er gebeuren als ze net wakker is, best schattig eigenlijk als ze dan gewoon wat terug mompelt. 'Ik hoef jou niks te bewijzen Madison kijk straks maar en kan je nu alsjeblieft gaan ik wil gaan douchen?', vraag ik. 'Oké ik zie het zo wel dan.', zegt ze en ze loopt weg.

'Wat was dat?', mompelt Charlotte onder de dekens vandaan. Ik doe het deken een stukje omhoog en kijk haar met een glimlach aan. 'Madison, ze kwam binnen en vroeg... weet je ik vertel het je straks wel je onthoudt het niet als ik het nu vertel.', zeg ik glimlachend. 'Ik ga even douchen.' Ze mompelt iets terug en ik stap uit bed.

Ik sta onder de douche en even later gaat de deur van de badkamer open. Ik hoor voetstappen en kijk even om het muurtje van mijn douche. Ik zie Charlotte slaperig in de spiegel kijken en water in haar gezicht gooien. Ik douche even verder en pak een handdoek en doe die om mijn middel heen. Ik kijk waar Charlotte is. In de badkamer is ze niet meer. Ik loop mijn badkamer uit en stap mijn eigen kamer in. Daar zit ze, vooruit starend en slaperig op de rand van mijn bed.

'Je kunt gaan douchen als je wilt.', zeg ik. Ze knikt en staat op. 15 à 20 minuutjes later hoor ik haar stem uit de badkamer komen. 'Jess!', roept ze. Ik loop naar de deur toe en blijf aan de buitenkant staan. 'Wat is er?', vraag ik. 'Uh... kun je uh... Madison om ondergoed vragen..?', vraagt ze ongemakkelijk. 'Oh uh... ja ook een bh of..?', vraag ik ongemakkelijk. Ik wil niet weten wat voor ondergoed mijn stiefzusje draagt eigenlijk. 'Nee maar uh...', zegt ze.

Ik loop naar Madisons kamer en leg het aan haar uit. Ze knikt en pakt wat uit haar kast en loopt mijn kamer in en vervolgens naar de badkamerdeur. Ze klopt en Charlotte opent de deur een stukje. Madison geeft het haar aan en Charlotte bedankt haar.

Ik loop naar beneden en maak wat ontbijt klaar. Ik hoor even later wat gelach, het gelach komt steeds dichter bij en ik draai me om. Charlotte en Madison staan in de keuken. Charlotte ziet er weer helemaal wakker uit en glimlacht naar me. 'Wat wil je eten prinses?', vraag ik haar. 'Waar kan ik uit kiezen?', vraagt ze. 'Gewoon wat wil je hebben dan maak ik het voor je?' 'Charlotte maak hier alsjeblieft gebruik van, zorg even dat hij iets lekkers maakt ik krijg hem nooit zover.', zegt Madison. 'Gewoon wat fruit of iets van een broodje is goed hoor.', lacht Charlotte. 'Oké komt eraan ga maar zitten aan de tafel.', zeg ik.

'Hoe laat moeten we op school zijn?', vraagt Charlotte nu we inmiddels zitten met ons eten. Madison kijkt op haar telefoon. 'Ik had eerste uur vrij dus ik hoef er pas over 25 minuten te zijn. Ik weet niet hoe het met jullie zit.', zegt Madison. 'Is het eerste uur al begonnen?', vraagt Charlotte gestresst. 'Ja.' 'Maar ik had al lang op school moeten zijn!', zegt ze gestresst. 'Rustig Lotje ik regel het wel. We gaan gewoon zo naar school.', zeg ik. Ze knikt en eet haar eten op.