21- Maar jij begon met slaan

968 17 1
                                    

P.o.v. Jess
Het weekend is voorbij en het is helaas weer maandagmorgen. Ik ben op tijd op school en sta tegen mijn kluisje aan geleund wat te praten met Samuel.

Mijn wang is al een stuk minder blauw dan eerst. Samuel heeft er nog niet naar gevraagd maar hem kenende kan dat elk moment gebeuren.

'Maar uh Jess..', begint hij. Hier zul je het hebben. 'Hoe kom je aan die blauwe plek op je wang?' Ik schud mijn hoofd als teken dat ik er niet over wil praten. Hij snapt me en hij kijkt wat rond.

'Heb je die vriendin van Timo gezien?', vraagt hij nu. 'Nee wie is zijn vriendin dan?', vraag ik. 'Ze is best mooi. En ook wel lekker haha.', lacht hij. Ik grijns. 'Wie is het?', vraag ik. 'Ze zit op die andere school, wacht ik zoek haar insta wel dan kan je zien wat ik bedoel.' Hij zoekt het op en laat al snel een paar mooie foto's zien. Ik knik. 'Je hebt gelijk.'

De bel gaat en we lopen rustig naar het lokaal. We zitten op onze gebruikelijke plek achterin. Alleen ik zie Charlotte nergens. Waar is ze? Ik kijk nog een keer goed de klas door.

Nils zit een beetje in het midden van de klas naast een vriend van hem denk ik. Anna zit voor me normaal zit Charlotte naast Anna. Maar Anna zit alleen nu.

'Waar is Charlotte?', vraag ik zacht aan Samuel. 'Weet ik toch niet maat.', lacht hij. Ja dat klopt ik ben zo dom. Hij weet dat natuurlijk ook niet.

'Anna.', zeg ik. Ze draait zich naar me om. 'Waar is Charlotte?', vraag ik. 'Ze is bij de tandarts, ze komt straks.', zegt ze en ze draait terug. Bij de tandarts dus. Oké.

Charlotte. De naam alleen al is mooi. Alleen Nils loopt in de weg. Als die klootzak nou gewoon met zijn poten van mijn meisje af zou blijven... ja dan zou het beter zijn.

Dan heb ik geen concurrentie, ik heb namelijk nooit concurrentie. De meisjes komen op mij af, ik hoef normaal niet eens zoveel moeite te doen. Er is één vraag die ik mezelf moet stellen. Is Charlotte de moeite waard?

'Ja Jess zeg jij het maar.', roept mijn lerares ineens door de klas. Was ik echt zo diep in mijn gedachtes verzonken? 'Wat moet ik zeggen?', vraag ik haar. 'Het antwoord op vraag 12. Dus kijk even in je schrift, dat was namelijk huiswerk.'

Huiswerk? Haha, denkt ze nou daadwerkelijk dat ik dat gemaakt heb? 'Huiswerk zegt u...', zeg ik om haar nog een beetje extra te irriteren. 'Ja meneer McArthur.', zegt de oude vrouw.

'Dan moet ik u helaas teleurstellen. Ik maak geen huiswerk.', zeg ik. 'Dit komt allemaal terug op de toets.' 'Ik denk dat dat wel goed komt bij de toets. Ik heb dit huiswerk niet nodig. Dat weet ik, dat weet u. We weten het allemaal.', zeg ik met een grijns.

'Oké als jij een 7 haalt zonder huiswerk te maken, hoef je niet terug te komen voor al het gemiste huiswerk McArthur, haal jij lager dan een 7 dan moet je voor al het niet gemaakte huiswerk nablijven. En je kent de regel. Voor elke keer geen huiswerk is 1 uur. Deal?', vraagt ze. 'Dat is dan afgesproken mevrouw.', zeg ik met een grijns.

En de bel gaat. Heb ik nou serieus bijna het hele lesuur aan Charlotte gedacht? Blijkbaar wel...

Ik loop naar mijn volgende les, die helaas zonder Samuel is. Ik loop er naar binnen en ik zie Charlotte nog steeds niet. Ik ga op mijn gebruikelijke plek achterin zitten. Als ik net zit zie ik Charlotte binnenkomen. Ik grijns. En ze kijkt naar me.

Ze loopt mijn kant op. Ze loopt mooi naar me toe en ik wil net mijn mond openen om iets te zeggen, als Nils het moment verpest. 'Hey Charlotte kom je naast me zitten?', vraagt hij.

Ze draait naar hem om en ze kijkt hem even aan. 'Uhh...', begint ze. Dit is mijn kans. Ik sta op en stap erop af. 'Nee helaas Nils, ze komt al naast mij zitten.', zeg ik en ik pak haar pols en neem haar mee naar mijn tafel.

'Waar was dat voor nodig?', vraagt ze als we eenmaal zitten. 'Gewoon ik vertrouw die Nils niet.', zeg ik. 'Oh dus ik kan hem niet vertrouwen en jou wel?', vraagt Charlotte. 'Ja daar komt het op neer.' 'Waarom kan ik Nils niet vertrouwen dan?', vraagt ze zachtjes. 'Kijk naar mijn wang schatje.', zeg ik. 'Maar jij begon met slaan.', zegt ze snel.

Wacht, wat heeft Nils haar verteld? 'Nee Charlotte, Nils sloeg mij eerst. Hij was boos dat ik daar was, wat overigens ook stom was, toen ging ik niet weg en sloeg hij mij en ik sloeg terug.' 'Is het echt zo gegaan?', vraagt ze. 'Ja vraag maar aan die oh zo betrouwbare Nils van je.' Ze kijkt naar beneden en ik zie dat ze twijfelt. 'Oké.', zegt ze dan.

Ze kijkt naar het bord en probeert geloof ik op te letten. Niet dat het goed lukt maar ze probeert het in ieder geval. Ik zelf ben er ook niet helemaal bij met mijn gedachten.

Charlotte heeft haar haar los hangen en ik kan haar gezicht niet goed zien vanaf hier. Dat is jammer want ik kijk graag naar haar.

Love the badboyWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu