17- De enige die jou schatje mag noemen

1K 16 1
                                    

P.o.v. Charlotte
'Maar Charlotte waarom zei je dan ineens billen?', vraagt Anna nu we in de volgende les zonder Jess zitten.

'Nou ik vroeg waarom Jess naast me ging zitten en toen zei hij: ik heb je al een keer vertelt waarom ik liever naast je dan achter je zit. Aftands als je voor me staat vind ik het prima. Dus ik vroeg hoezo dan? En toen zei hij dat hij dan mooi uitzicht had of zo. Dus ik vroeg waarop en hij zei: het is mooi rond bij jou.' 'En zei je toen billen?', vraagt Anna. 'Nee ik wist niet wat hij bedoelde.'

Anna lacht. 'Wat is er?', vraag ik. 'Nee niks, maar, haha, als een jongen zegt dat jij het hebt en het is mooi en rond en je kan het zien als je staat weet je toch wel wat hij bedoelt?' 'Nee..., maar goed toen zei hij zo van het begint met een b dus ik zei: buik en toen benen. Maar nee dat was het niet. En hij zei de tweede letter is een i dus toen vroeg ik billen? En toen verstond hij me niet dus herhaalde ik het wat harder. En toen hoorde iedereen het.', leg ik uit.

Ze begint te lachen. 'Hij verstond je de eerste keer sowieso wel. En nu moet je met hem een werkstuk maken.', lacht ze. Ik vind het eigenlijk niet zo grappig.

Ik ben inmiddels uit en lig op de bank tv te kijken met eten.

Onbekend nummer: hey schatje x
Ik: wie ben je?
Onbekend nummer: de enige die jou schatje mag noemen x
Ik: Jess hoe kom je aan mijn nummer?
Jess: goed zo je snapt het ik ben de enige die je zo mag noemen. Maar dit is allemaal te danken aan Oliver.
Ik: oké, en waarom app je me?
Jess: ons werkstuk moet over twee weken af zijn. Normaal laat ik de ander het werk doen maar in dit geval wil ik je graag helpen, dus wanneer kun je na schooltijd een keertje?
Ik: volgende week ergens, het hoeft toch pas dan af te zijn.
Jess: kunnen we niet de twee volle weken gebruiken?
Ik: eind deze week beginnen we dan wel, donderdag kan wel tot half 6 want moet trainen.
Jess: donderdag tot half 6 vanuit school klinkt prima bij mij thuis.
Ik: oké.

Ik sluit mijn telefoon af. Even denken welke dag is het? Woensdag! Shit, morgen mee naar Jess zijn huis. Ik dacht dat het pas dinsdag was of zo.

Ik hoor mijn ouders thuis komen. Het is best vroeg voor hun doen. Het is namelijk pas half 8 's avonds! Sarcasme on point. 'Hey Lot.', zeggen ze allebei. 'Hey.', zeg ik terug en ik kijk weer naar de tv.

Ik heb gewoon niet zo'n goede band met mijn ouders. Niet dat ik ooit de tijd heb gehad die wel met ze op te bouwen maar hé ik heb wel een goede band met mijn broer. Echt als ik Oliver al die jaren niet had gehad was ik echt alleen geweest.

Behalve dan nu, nu Oliver zijn vrienden verkoos boven mij. Ik ben boos op Oliver. Altijd zo beschermend en nu ineens niet meer.

Bij het eten negeer ik Oliver. Na het eten loop ik naar mijn kamer en ga toch maar aan mijn huiswerk beginnen. Ik ben best goed bezig, niet liegen Lot, oké ik zit vooral naar mijn muziek te luisteren.

'Lot?', hoor ik achter me en ik draai me om en zet de muziek af. Het is Oliver. 'Wat is er?', vraag ik chagrijnig terug. 'Lot het spijt me oké?' Ik trek een wenkbrauw omhoog. 'Het spijt me, ik had de jongens duidelijk moeten maken dat ze je met rust laten. Maar van de andere kant Lot, ik kan je niet eeuwig beschermen. En bovendien zal jij toch ook een keer een jongen moeten vinden en dat wil ik niet in de weg staan.' 'Het is al goed zolang je ze maar niet gaat helpen.', zeg ik. 'Is goed, kom hier.', zegt hij en hij trekt me in een omhelzing.

Love the badboyWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu