Love the badboy

18- "Jess wereld"

P.o.v. Jess
Het is inmiddels donderdag en al weer pauze. 'Tommy wat ben je te weten gekomen?', vraag ik. 'Ze hebben niks, aftands nog niks volgens Nils zijn vrienden.', zegt hij. 'Nog niks?', herhaal ik spottend. Ik lach. Alsof het ooit wat gaat worden tussen die twee.

'En verder wat weet je nog meer over Nils?', vraag ik. 'Hij hockeyt en heeft een broertje die zich niet op het goede pad bevindt. Ik geloof dat hij bij die groep van Naomi zit.' 'Ah Naomi.', zeg ik.

Naomi zat ooit hier op school ze was de badgirl en ik de badboy en laten we het zo zeggen. We konden het goed vinden en ze was mijn vriendinnetje. Maar volgens haar was ik vreemd gegaan, dat is dus niet waar. En ze maakte het uit en wilde wraak nemen. Nu zijn we aartsrivalen en gaan de acties nog steeds door. Alhoewel ik niet weet of het nog steeds allemaal daar om gaat.

'Ja Naomi.', herhaald hij. 'Wie is Naomi?', vraagt Oliver. 'Leidster van de badboys op die andere school aan de andere kant van de stad.', vertelt Samuel. 'Een meisje?', vraagt Oliver. 'Ja maar Oliver niet in haar vallen of trucs trappen.', vertelt Tommy nu.

De laatste les is inmiddels voorbij en ik loop naar Charlottes kluisje. 'Heb je er zin in?', vraag ik met een grijns. 'Hoe kan ik zin hebben in het maken van een werkstuk?', vraagt ze met een zucht. 'Omdat het met mij is en natuurlijk over een prachtig onderwerp.' 'Kunnen we gaan?', vraagt ze wegkijkend. 'Maar natuurlijk schatje.', zeg ik.

Ze is niet zo vrolijk als normaal. 'Wat is er?', vraag ik. 'Niks.', zegt ze terug. We zijn bijna bij mijn huis en ze zit verveeld uit het autoraam te kijken. 'Jawel.', zeg ik terug. 'Er is niks ik ben gewoon moe.', zegt ze en ze kijkt me aan. 'Oké.', zeg ik en we rijden in stilte verder.

We zijn eenmaal thuis en we lopen naar binnen. Ze doet haar jas uit en loopt met me mee.

'Wil je wat drinken?', vraag ik nu we in de keuken staan. 'Ja water is goed.' 'Water?! Weet je het zeker?' 'Ja ik weet het zeker.', zegt ze met een vragend gezicht.

'Wil je afvallen of zo?' 'Nee ik hoef niet af te vallen dat is nergens voor nodig.', zegt ze vrij zeker van zichzelf.

Een meisje dat niet wil afvallen en het zelfverzekerd kan zeggen? Pfoe... geweldig. 'Klopt is nergens voor nodig. Water dan maar.', zeg ik.

'Kom we gaan naar boven.', zeg ik. Ze knikt en loopt achter me aan. We gaan zitten aan mijn bureau en ik start mijn laptop op. Ik zie aan haar dat ze zich niet echt op haar gemak voelt, misschien door het onderwerp misschien door mij. Ik weet het niet.

Mijn laptop is opgestart en ik heb een nieuw document geopend. 'Kunnen we niet vragen of het ergens anders over mag gaan?', vraagt ze ongemakkelijk. Ik grijns. 'Waarom?', vraag ik. 'Nou gewoon. Je snap het best wel.' 'Ik vind het onderwerp prima en we mogen het sowieso niet veranderen van die leraar.' 'Oh... oké. Dan moeten we maar beginnen. Wat gaan we eerst doen?', vraagt Charlotte.

'We moeten het onderwerp goed onderzoeken en dan vooral in de praktijk.' 'Ik ga daar echt niet naar kijken.', zegt ze een beetje geschrokken. Ik glimlach. 'Oké dan kijk ik wel voor je. Wat als jij gaat staan dan kan ik kijken.'

'Nee we hoeven alleen maar de Latijnse naam, de reden dat we dit onderwerp hebben, wat het voor functie heeft en dan nog een onderzoe....', leest ze voor maar blijft hangen bij het laatste. 'Moeten we onderzoek doen?', vraag ik. 'Uh ja.' 'Dan stel ik voor dat jij de Latijnse naam op zoekt. De reden hebben we al, jij riep het door de klas.', begin ik. 'Dat was jouw schuld!', zegt Charlotte nu wat harder. 'Jij riep het. Maar goed de functie is dat het mooi is om naar te kijken. En dan nu het onderzoek, dus schatje ga staan.' 'We kunnen niet zo maar opschrijven dat jij het nou eenmaal mooi vindt. Dingen zijn er niet alleen speciaal voor jou.', zegt ze met een zekere stem.

'Nee alleen lekkere dingen zijn er speciaal voor mij.', zeg ik. Ze zucht. 'Oké als jij dat denkt. Maar ik denk toch dat de leraar een andere functie wilt zien.', zegt Charlotte. 'Dus je wilt het hem laten zien?' 'Nee. Ik bedoel dat we de algemeen bekende functie moeten geven die alle andere mensen die niet in "Jess wereld" wonen erkennen.' Ik lach. '"Jess wereld"', herhaal ik lachend. Ze lacht zelf nu ook een beetje.

Mijn stiefmoeder komt binnen. 'Hey Jess je moet niet vergeten dat je morgen Emma bezig moet houden.' 'Oh ja. Komt goed. Hoe laat eten we?' 'Ik ga zo koken. Oh hey Charlotte wat doe jij hier? Madison is er helemaal niet.' 'We moeten een werkstuk maken samen.', zegt Charlotte. 'Oké nou ja veel plezier, hebben jullie iets nodig?' Charlotte kijkt op haar horloge. 'Nee dank je ik moet zo gaan, ik heb zo training.' 'Oké is goed, jij Jess?' 'Ik pak zo wel wat.', antwoord ik. En ze loopt weg.

'Ik moet gaan.', zegt Charlotte. 'Oké, is goed. Morgen weer?', vraag ik. 'Moet jij niet een of andere Emma bezig houden?', zegt ze met een lach. 'Ben je jaloers?', vraag ik met een grijns. 'Nee en bovendien heb ik morgen al plannen.' 'Oké maar Emma is mijn 3 jaar oude nichtje, dus je hoeft nergens jaloers op te zijn.' 'Ik was ook al niet jaloers.', zegt ze nu met een grijns. 'Eigenlijk wel.'

Intussen heeft ze al haar spullen gepakt en staat ze met haar tas in mijn kamer. 'Ik breng je wel even naar huis.' 'Nee.', zegt ze. 'Schatje herinner je je nog hoe je hier gekomen bent?' 'Oh ja. Uh nou oké dan.'