Love the badboy

Vervolg -5- Ik ken hem van vroeger

P.o.v. Jess

'Hey maat, hoe was het bij die mooie meid vannacht?', vraagt Charles als ik er aan kom. 'Goed.', zeg ik alleen. 'Hoe is ze in bed? En ze heeft een vriend, Luc, toch?', vraagt hij nieuwsgierig en enthousiast. Ze is perfect in bed, dat was ze in ieder geval altijd. Ik kijk opzij waar Charlotte me in de verte aankijkt, ze draait zich terug naar Luc en hij slaat zijn arm om haar heen. 'Ze was echt goed en ja ze heeft een vriend, maar die lag op de bank te slapen.', zeg ik.

'Serieus?!', zegt hij. Ik grijns alleen maar. 'Ze is heel erg goed in bed, geweldig, maar gisteren is er niks gebeurd.', zeg ik dan uiteindelijk. 'Hoe weet je het dan?', vraagt Charles. 'We hebben het vaak gedaan een hele tijd terug.', zeg ik. Charles kijkt me met open mond aan. 'No way! Jij en Charlotte?! Zij daar? Zij met dat mooie figuur?', vraagt Charles ongeloofwaardig. Ja Charlotte, zij met dat mooie figuur, met die mooie ogen, met die lieve glimlach, maak ik af in mijn hoofd.

P.o.v. Charlotte

Ik loop naar buiten en zie Luc al wachten op me. 'Hey Luc.', zeg ik. 'Hey angel.', zegt hij en hij geeft me een kus op mijn hoofd. Ik stap nerveus in mijn auto en Luc stapt ook in. 'Wat is er?', vraagt Luc. 'Hoezo?', vraag ik met een hoge stem. Shit, waarom kan ik mijn stem niet onder controle houden? 'Lot wat is er?', vraagt hij. 'Luc, we moeten straks praten.', aarzel ik. 'Wat is er dan?', vraagt hij. 'Bespreken we straks, oké?.', zeg ik nerveus. Hij knikt en kijkt nors uit het raam. 'Er is niks.', zeg ik. 'Waarover moeten we praten dan?', vraagt hij. 'Nee, nee laat maar het is goed.', zeg ik toch maar. 'Zeker?', vraagt Luc. Ik denk terug aan wat Oliver zei: blijf nou maar gewoon samen, dat is beter voor iedereen. Ik probeer te glimlachen. 'Ja.', zeg ik.

We komen thuis en ik zie een berichtje van Daniël, of ik zin heb om langs te komen.

'Luc, ik ga eerst naar Daniël toe oké?', vraag ik. 'Blijf je lang weg?', vraagt hij. 'Ik denk dat ik rond 18.30 uur thuis voor het eten.', zeg ik. 'Oké tot straks.' 'Doei.'

Ik kom aan bij Daniël en we hangen lekker op de bank te praten. 'Ik zag echt een mooie jongen voor jou vandaag.', lacht Daniël. 'Wie?', lach ik. 'Hij zit bij ons op school en echt oh mijn God wat een knappe boy!', zegt hij. Ik lach. 'Ik dacht dat er geen knappe jongens bij ons op school zaten.', zegt hij er nog achteraan. 'Is hij dan niet leuk voor jou, ik ben met Luc hè?', vraag ik. 'Nee niet voor mij voor jou skip Luc, want ik hoorde hem vandaag praten over jou, girl.' 'Wie?', vraag ik nog een keer. 'Weet ik niet precies, hij is bevriend met jouw naamgenoot Charles.' Charles? Als in Charles de beste vriend van Jess?

'Hoe zag hij eruit?', vraag ik om er achter te komen of het Jess is. 'Donker haar en mijn God wat een mooie donkere ogen!', roept Daniël blij. Mooie ogen, een prachtig foute grijns, brede schouders en een mooi gespierd lichaam, maak ik het af in mijn hoofd. 'Heb je een foto?', vraag ik. 'Ja wacht ik volg Charles, misschien kan ik hem op die manier vinden via Instagram.', zegt Daniël. 'Wat zeiden ze eigenlijk?', vraag ik terwijl Daniël zoekt. 'Ja dat vond ik een beetje vreemd, maar ik weet zeker dat het over jou ging. Hij zei dat je echt geweldig bent in bed.', zegt Daniël. 'Weet je zeker dat het over mij ging?', vraag ik. 'Ja ze zeiden je naam.', zegt hij. 'Ik ben niet de enige...', begin ik. 'Ze zeiden zij met dat mooie figuur en dat je samen bent met Luc, honey accept it ze waren aan praten over jou.', zegt hij.

'Oh kijk hier dit is hij, Jess heet hij.', zegt Daniël die Jess' insta heeft gevonden. 'Hij is privé maar er staat dat jij hem volgt.', zegt Daniël. 'Uhh...', zeg ik. 'Kom op laat zien!', zegt Daniël. Ik pak mijn telefoon en zoek Jess op. Ik geef mijn telefoon aan Daniël. 'Waarom volg je hem eigenlijk?', vraagt Daniël. 'Ik ken hem van vroeger.', zeg ik. 'Ja zoiets zei hij ook, dat jullie het vaak hebben gedaan of zo. Ik vond dat een beetje raar.', zegt Daniël die de insta van Jess uitgebreid bekijkt. 'Oh...', zeg ik alleen maar. 'Blijf jij maar lekker bij Luc, dan ga ik wel met Jess, wat een mooie jongen!', lacht Daniël. Ik lach mee. Luc. Ja. Luc.

Na een tijdje besluit ik naar huis te gaan. Daniël had namelijk nog met Thomas, zijn nieuwste flirt afgesproken.

Ik heb niet zo veel zin om naar huis te gaan. Ik moet Luc echt spreken, maar weet niet zo goed hoe. Oliver heeft vast gelijk, het is beter zo. Oliver heeft altijd gelijk, bijna altijd dan. Oliver kent mij door en door en ik hem ook. Hij weet vast wat het beste is. Dus als hij zegt dat dit het beste is voor mij dan vertrouw ik hem.

Hij is nu voor een half jaar in Italië voor zijn stage. Ik mis hem echt. Over een paar weken komt hij terug, eindelijk. Misschien wil hij niet dat ik en Luc uit elkaar gaan, om dezelfde reactie te voorkomen als de vorige keer. Toen ik en Jess uit elkaar gingen ging het namelijk even niet zo heel goed met mij, zacht uitgedrukt. Ik had alleen Oliver om me te helpen er bovenop te komen.

Ik heb Oliver nog niet vertelt over Jess. Zal ik het vertellen of niet? Nee, hij zit lekker in Italië te genieten van zijn stage.

Ik kom thuis en loop naar binnen. 'Hey Luc.', zeg ik. Ik krijg geen reactie en zucht, hij kijkt tv. 'Hai?', zeg ik nog een keer. 'Hai.', zegt Luc en hij kijkt verder. 'Zal ik beginnen met koken?', vraag ik. 'Ja, ja doe maar.', zegt hij en hij kijkt gefocust verder. 'Wil je iets speciaals of..?', vraag ik. 'Ja, ja is goed.', krijg ik terug. Graag of niet hè. Ik zucht en begin met koken.

Het eten is klaar en ik breng de borden naar de eettafel. 'Luc kom je eten?', vraag ik. 'Kan je het bord anders hierheen brengen?', vraagt hij. 'Wat kijk je dan?', vraag ik. 'Documentaire over oud voetbal.', zegt hij nog steeds gefocust op de tv. 'Kan je toch straks afkijken na het eten?', vraag ik. 'Nee.' 'Het is oud voetbal toch? Het is niet eens live, kijk het straks maar af je eten wordt koud.', zeg ik. Hij zucht en staat op. Hij pakt zijn bord en loopt terug naar de tv. Ik ga zitten aan de eettafel en begin alleen aan mijn eten.

'Wat is dit?', vraagt Luc hard. 'Wat?', vraag ik. 'Wat heb je erin gedaan? Bah!', zegt hij weer hard. 'Niks speciaals.', zeg ik. 'Het is veel te pittig gadverdamme!', zegt hij boos. Hij kan niet tegen pittig eten, oh ja, ik wel en Jess ook. 'Pak dan water voor me!', zegt hij. Ik kijk hem aan, is het echt beter zo? Of is Oliver gewoon bang dat ik er nu alleen voor sta. 'Hallo?! Water?!', roept hij. 'Pak het zelf maar.', zeg ik en ik eet rustig verder. Hij staat boos op en zet zijn bord hard op tafel waardoor er wat afvalt. 'Hier, hier heb je je vieze eten.', zegt Luc boos.