Love the badboy

Vervolg -8 -Een vriend van vroeger

P.o.v. Charlotte

Ik ben thuis en heb net lekker gedoucht, het was fijn bij Jess. Bij Jess kan ik zijn wie ik wil en maakt het niet uit hoe ik me voel, ik kan altijd mezelf zijn. Nooit hoef ik mijn gevoel te verbergen. Ik kon dan wel eens wat onzeker worden van hem of niet weten wat ik nou wilde. We hebben echt een leuke tijd gehad. Ik droog mijn haren en kleed me verder aan terwijl ik terug denk.

Er wordt op de deur geklopt en ik doe open. 'Hey Daniël.', zeg ik. 'Hey, gaat het meid?', vraagt Daniël en hij geeft me een stevige knuffel. 'Jawel.', zeg ik.

We zitten aan tafel te eten. 'Dus...', begint Daniël. Ik kijk hem aan. 'Wil je erover praten?', vraagt hij. 'Nee, ik weet niet hoe het met hem gaat, tot die tijd wil ik ook niet speculeren.', zeg ik. 'Ja dat is beter.', zegt Daniël.

'Maar waar was je gisteren eigenlijk nog geen gegaan nadat je bij mij was?', vraagt hij. 'Uhh...', aarzel ik. 'Naar een vriend.' 'Welke vriend heb je nog meer naast mij?', vraagt hij. 'Een vriend van vroeger, hij kent Oliver ook goed.', zeg ik. 'Oh oké.', zegt hij.

'Waar is Luc eigenlijk?', vraagt Daniël naar een tijdje. 'Geen idee, hij belde vanmiddag.', zeg ik. 'Heb je hem vanochtend voor het laatst gezien dan?', vraagt hij. 'Nee ik was niet hier. Ik was tot laat bij die vriend van Oliver, toen leek het ons beter dat ik daar bleef slapen.', zeg ik. 'Oh, oké. En Luc vond dat goed?', vraagt Daniël. 'Ik weet het niet en het maakt me niet zo veel uit wat Luc vindt. Hij denkt alleen aan zichzelf.' 'Charles, gaat alles wel goed met jullie?', vraagt Daniël. 'Ik moet mijn stress over Oliver niet op Luc afreageren ik weet het.', zeg ik maar. 'Als er meer is moet je het me zeggen hè.', zegt hij lief. 'Ja doe ik.'

Ik word gebeld en neem meteen op.
'Hallo?', zeg ik snel.
'Charlotte?', vraagt hetzelfde vrouwtje als de vorige keer.
'Ja dat ben ik.'
'Alles is goed met Oliver, hij moet nu rusten.'
Ik zucht opgelucht.
'Als hij wakker is belt hij je meteen.'
'Ahh! Dankjewel!'
'Hij praat zo veel over hoe belangrijk je bent voor hem.'
'Uhh... wie ben jij eigenlijk?'
'Zo ken ik Oliver, hij vertelt het je zelf wel. Charlotte ga lekker eten rust ook uit en Oliver laat snel van zich horen.'
'Oh oké. Hij kan altijd bellen maakt niet hoe laat ik blijf wakker.'
'Ik zal het doorgeven, fijne avond.'
'Dankjewel. Fijne avond.'

Ik kijk Daniël opgelucht aan. 'Alles is goed gegaan met Oliver.', zeg ik. Hij staat op en komt me omhelzen. 'Ik moet het aan Jess vertellen.', zeg ik zonder erover na te denken. 'Luc bedoel je?' 'Ja ook.', zeg ik.

Ik bel Jess op.
'Hey Jess.'
'Hey Charlotte, gaat alles goed?'
'Ja met Oliver gaat ook alles goed, hij belt me straks als hij wakker is.'
'Gelukkig maar, ik zei je toch dat het goed komt.'
'Ja dankjewel voor vannacht.'
'Geen dank Lotje, hou de lijn maar vrij voor als Oliver belt.'
'Ja doe ik.'
'Ik zie je wel weer snel, laat maar weten als je me nodig hebt.'
'Ja doe ik, fijne avond.'
'Fijne avond, Lotje.'

'Charlotte, hoe goed ken je Jess?', vraagt Daniël. Ik slik. 'Je weet toch dat ik een vriend had hiervoor.', begin ik. 'Justin toch of zo?', zegt Daniël. Ik kijk ongemakkelijk om me heen. 'Dat was dus Jess.', zeg ik als ik Daniël weer aan kijk. 'Jess, als in knappe Jess?' Ik knik. 'Wow, goed gedaan hoor Charles.', zegt hij trots. 'Een vriend van vroeger.', zegt hij met een raar stemmetje en lacht dan. Ik lach met hem mee. 'Ja.', lach ik.

Het is al laat en Daniël is weg. Ik lig op bed met mijn telefoon strak in mijn hand te wachten op Olivers telefoontje. De voordeur gaat open en ik hoor Luc binnenkomen. Hij komt de kamer in. 'Hai.', zegt hij. 'Hai.', zeg ik terug. 'Hoe gaat het?' 'Het gaat goed met Oliver, ik wacht tot hij me belt.', zeg ik met een zucht. 'Oké, ik ga even douchen, ik zie je zo.', zegt hij. 'Ja.'

Ik dommel een beetje weg. Ik schrik wakker van mijn telefoon.
'Hai, Oliver?', zeg ik meteen.
'Hey Lot.', zegt Oliver met een hese stem.
'Eindelijk, hoe gaat het?'
'Goed hoor, bij jou ook?'
'Ja, ja is niet belangrijk hoe gaat het met jou?'
'Het gaat goed hoor Lot, ik was gewoon dom.'
'Oliver.'
'Haha, Lot het is al voorbij.'
'Wie was die vrouw eigenlijk aan de telefoon?'
'Haha, ik wist al dat je dit ging vragen.'
'Je hoeft het niet te vertellen, je moet uitrusten.'
'Ik heb een strenge verpleegster, ik moest al lang slapen van haar, haha.'
'Ga lekker slapen, Oliver.'
'Jij ook Charlotte, ik zie je snel.'
Ik hang op en zucht opgelucht. Ik ben zo blij dat ik hem heb gesproken.