Listen To My Heartbeat [Hyunin]

37

Gözlerini açtığında saat tam beşti. Akşam beş miydi? Hayır, babası buna müsaade etmezdi. Sabah beş? Muhtemelen öyleydi. Miya'nın saçlarından öpüp kalktı. Odadan çıkıp hızla merdivenleri tırmandı ve kendi odasına girdi. Üzerini değiştirip koşarak dışarı çıktı. Büyük bahçeyi aşıp ana yola çıktı. Evlerin ortak noktasına yapılan büyük tema parkının içine doğru hızla adımladı. Orman yolunun başına konulan tabelaya baktı bir süre ve yazanları okuduğunda şokla gözleri açıldı.
Güneydoğu yönünü gösteren tabelada 'Merlin Sokağı' yazıyordu.

Sokağın içine ilerledi. Tıpkı ilk rüyasındaki gibi yıkık bir ev aradı ancak bulamadı. Saat rüyasıyla uyuşuyordu, yer uyuşuyordu ancak mekan yoktu. Etrafına iyice bakındı. Sokağı dört kez geçti ancak yıkık ev yoktu.

"Bir şey mi arıyorsun?" Jeongin korkuyla yerinden sıçrayıp arkasındaki kişiye baktı.

"Jaemin?"

"Kim?" dedi karşısındaki. Jeongin gözlerini ovuşturup bir daha baktı.

"Jaemin." dedi.

"Sanırım aradığın kişi burada yaşamıyor." dedi Jaemin'in bir kopyası gibi duran genç.
"Merhaba, adım Sunchan. Burada olman gerektiğini nereden bildin?"

"Burada olmam mı gerekiyordu?" diye sordu Jeongin şaşkınlıkla.

"Burası Merlin Sokağı. Buraya öyle tesadüfen girilmez. Demek ki burada olman gerekiyormuş. Seni kim davet etti?" Jeongin daha da şaşırdı. Hala rüyada olup olmadığını düşünüyordu.

"Rüya değil!" dedi karşısındaki. "Buraya davet edildin, kim tarafından?"

"Jaemin?"

"Hayır, öyle biri yok."

"Haechan?"

"Öyle biri yok."

"Sunchan?"

"Ne? Ben davet etmedim!"

"Liloria?"

"Kedi Liloria mı?"

"O burada mı?"

"Elbette! Tüm ölüleri burada bulabilirsin!"

"Neyi?"

"Ölüleri? Bilmiyor muydun?" dedi Jeongin'i garipseyerek. Jeongin kafasını hızla iki yana salladı. Yani burada ölüler mi kalıyordu?

"Elbette! Nasıl bir büyücüsün? Hiçbir şey bilmiyorsun!"

"Ne- Neyim?"

"Büyücüsün!"

"Ben büyücü falan değilim."

"Öyleyse seni davet eden kişi bir büyücü."

"Rüyada olmadığıma emin miyiz?"

"Elbette! Tokat atmamı ister misin?"

"Hayır. Gitsem iyi olacak. Sanırım birileri bana bir şaka yapıyor ve senin de bundan haberin yok." dedi Jeongin ve arkasını dönüp ilerlemeye başladı.

"Bekle! Davet eden kişiyi görmeden gidemezsin!"

"Ne?"

"Kural bu. Kedi Liloria'yı gör ve git. Aksi halde çıkışı bulamazsın."

"Jaemin, benimle taşak geçmeyi kesin tamam mı? Zaten saçma sapan bir sürü rüya görüyorum. Onların anlamsızlıkları beni çıldırtırken bir de sizinle uğraşamam. Haechan'a da söyle onu tamamen affettiğimi sanmasın. Gerçek bir özür dilemesi gerekiyor, hala kırgınım!"