Listen To My Heartbeat [Hyunin]

57

Dokuz yıl sonra *

Jeongin

Aradan uzun zaman geçti. Hyunjin ve ben üniversiteyi bitirdik. Yakında evleneceğiz. Chinen sürekli takıldığı Seoha ile sevgili. Minho Jisung'a bir şans vermeyi kabul etti. Changbin ve Felix ise geçtiğimiz aylarda nişanlandılar.

Hyunjin, Changbin ile birlikte çok iyi bir avukat oldu. Haechan ve Sunchan'ın üvey anneleri hakkındaki kamu davasına bakıyorlar. İkizlerin rahatça uyuması için bunu yapmak zorunda olduğunu söyledi Hyunjin. Beni onlara borçlu olduğunu söylüyordu.

Felix ve ben de dedemin hediye ettiği kreşte okul öncesi öğretmenleri olduk. Minik minik bebeklere bakıyor, onlara ilk eğitimlerini veriyorduk. Jisung ise bir iç mimar oldu. Minho da hakimlik sınavlarına hazırlanıyor. Chinen ve Seoha da aynı üniversitede tıp okuyorlar.

Zavallı Seoha o kadar zeki olmamasına rağmen kelebeğimize olan aşkından tıp kazanmak için çabaladı ve iki yılın sonunda başardı. Böylece babamın gözüne de girmiş oldu.

Hyunjin bile babamdan onun kadar çekmemiştir. Babam onları gittikleri her yerde takip etmiş, aralarında her zaman mesafe olduğuna emin olmuş, Seoha'ya yaşatmadığı zorluk, sokmadığı sınav kalmamıştı. Neyse ki çocuk oldukça sabırlı ve Miya'yı aşıktı.

Yakında Hyunjin ile evleneceğimizi söylemiştim değil mi? Seungmin babam ve Chan babam son günlerde bunun telaşındaydı. Seungmin babam damatlık, süsleme, pasta fotoğrafları yolluyor; Chan babam ise mekan, yemek, müzik grupları, düzen ile ilgili mesajlar atıyordu.

İkisi de araştırmalar yapıyor, bunu bizimle paylaşıyor, fikirlerimizi alıyor ve ona göre ayarlamalar yapıyorlardı. Hyunjin'in anne ve babası, Nayeon teyze ve Jinyoung enişte de onlara katılıyor, dört bir yandan heyecanla hazırlık yapıyorlardı.

Ben çok büyük bir şey olmasın diye uğraşırken ailelerimiz ve Hyunjin tabi ki benim zıttım olanı , en büyüğü ve en şaşalısını yapmak için uğraşıyorlardı.

Babamın lisedeyken söz verdiği kendime özel Tesla ile çalıştığım kreşin bahçesine giriş yaparken arabamı fark eden Felix koşarak bana doğru ilerledi. Arabayı park edip inerken Felix heyecanla yeni öğrencilerin geldiğinden bahsediyordu.

"Jeongin! Çok tatlı yeni öğrencilerimiz var! Daha önce bahsedilen proje ile buraya gelmişler. Kurum bizle anlaşınca ilk günden çocukları yollamışlar inanabiliyor musun? Çok şekerler-"

"Felix bir saniye bekle! Nefes al tamam mı?" diyerek sözünü kestim. Felix derin bir nefes çekti içine.

"Şimdi sorularıma cevap ver. Yetimhane yurtdışından iade edilen çocukları teslim mi almış?"

"Evet!"

"Kayıtları yapılmış mı? Benim neden haberim yok?" diye sorduğumda kafasını iki yana salladı.

"Bilmiyorum." dedi. Kreşin girişine doğru adımlarken elime telefonu alıp yetimhane müdürünü aradım. Birkaç çalışan sonra telefon açıldı.

"Alo Jaemin? Çocukları yollamışsın?"

"Evet Jeongin. Bir eksik mi var?"

"Kayıtları yapıldı mı?"

"Elbette! Sekiz çocuk dün gece geldiler. Kayıtları iki gün önceden yapılmıştı zaten. Dün de onaylandı."

"Tamam o zaman. Sana güveniyorum."

"Her zaman." dedi ve telefonu kapattı. Na Jaemin, kanseri yendikten ve okulunu bitirdikten sonra benim büyüdüğüm yetimhanede müdür olmuştu. Bay Kim ve kardeşi ise şuan tutuklu yargılanıyordu. Hepsi Hyunjin ve Changbin sayesindeydi.